Ustawa o samorządzie gminnym nie przyznają zastępcy wójta żadnych samodzielnych kompetencji. Dysponuje on jedynie uprawnieniami, które wójt zechce mu przydzielić. Wyznaczenie takie może obejmować nie tylko wszystkie czynności z zakresu prawa pracy, ale także czynności określonego rodzaju, lub wszystkie czynności z zakresu prawa pracy, tyle że w przypadku nieobecności kierownika jednostki. Ograniczenie

Jeżeli obowiązki członka zarządu spółki akcyjnej są wykonywane w ramach stosunku pracy, to uzależniony od średniej płacy w spółce miesięczny ryczałt za udział w posiedzeniach zarządu tej spółki, będący stałym dodatkowym miesięcznym składnikiem wynagrodzenia za pracę, podlega zaliczeniu do podstawy wymiaru składek na pracownicze ubezpieczenie społeczne, choćby posiedzenia zarządu odbywały się po godzinach

Złożenie pracownikowi wypowiedzenia z powodu likwidacji stanowiska pracy przed dniem tej likwidacji jest dopuszczalne. Nie jest zasadne wymaganie od pracodawcy, aby musiał z jego złożeniem oczekiwać do dnia faktycznej likwidacji. Z drugiej strony ochrona interesów pracownika wymaga, aby - rozsądnie oceniając - zamierzona likwidacja stanowiska pracy była pewna, a okres wypowiedzenia kończył się nie

Pracownik ma prawo żądać pełnej zapłaty za pracę, w tym za pracę w godzinach nadliczbowych. Budżet rodzinnego domu dziecka musi uwzględniać niezbędne wydatki na wynagrodzenia. Niemniej jednak sama koncepcja oceny roszczeń powoda z punktu widzenia art. 8 k.p. jest słuszna.

Skarżąca jako członek zarządu upadłej Spółki ponosi odpowiedzialność za jej nieprzedawnione zaległości składkowe na podstawie art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych także wtedy, gdy pierwsze czynności wierzyciela (ZUS) zostały podjęte „ponad rok od daty wymagalności wierzytelności”, które powinny być płatne bez wezwania przez płatników składek

Art. 129 ustawy z 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. z 2003 r., nr 60, poz. 535 ze zm.) określa dopuszczalny zakres podmiotowy i przedmiotowy ograniczeń korzyści wynikających z umów o pracę zawartych przed ogłoszeniem upadłości. Regulacja ta potwierdza wniosek, że art. 128 § 2 Pr. u. i n. nie ma zastosowania do stosunku pracy.

Przedmiotem sporu w sprawach z odwołania od decyzji organu rentowego dotyczących odmowy prawa do świadczeń z ubezpieczenia chorobowego i obowiązku zwrotu nienależnie wypłaconych z tego tytułu kwot, nie jest podleganie wnioskodawcy ubezpieczeniom społecznym, jeśli ta ostatnia kwestia była objęta odrębną decyzją zaskarżoną do sądu i prawomocnie rozstrzygnięta. Dopuszczalność skargi kasacyjnej w tych

Jeżeli organ rentowy, w ramach udzielonych mu kompetencji i nałożonych nań obowiązków, podjął określone przepisami działania zmierzające do wyjaśnienia wszystkich okoliczności warunkujących nabycie przez ubezpieczonego prawa do świadczenia, późniejsza zmiana decyzji odmownej prawomocnym wyrokiem sądowym nie oznacza, że przekroczenie terminu do ustalenia prawa do świadczenia jest następstwem okoliczności

Nienależnie wypłacone przez pracodawcę wynagrodzenie chorobowe, nie będąc przedmiotem decyzji organu rentowego, nie mogło być przedmiotem sporu w sprawie zainicjowanej odwołaniem od decyzji tego organu, dotyczącej obowiązku zwrotu przez płatnika składek nienależnie wypłaconego pracownikowi zasiłku chorobowego, ani przedmiotem zaskarżania apelacyjnego i kasacyjnego od zapadłych w procesie wyroków sądowych

W Kodeksie pracy brak jest legalnej definicji „działalności konkurencyjnej”, a to oznacza, że mogą o tym decydować same strony w umowie o zakazie konkurencji. Umowa taka powinna w sposób wyraźny określać zakres zabronionej działalności konkurencyjnej. Przedmiot zakazu działalności konkurencyjnej określony w umowie powinien odnosić się do przedmiotu działalności pracodawcy, chociaż niekoniecznie określonego

Nowe przepisy aktualnie umożliwiające okresowe zawieszanie prowadzenia pozarolniczej dzialalności gospodarczej nie dają możliwości prawnych ani nie umożliwiają zweryfikowania prawomocnie ustalonego tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnemu w spornych okresach według regulacji poprzednio obowiązującego stanu prawnego, co w ustalonym stanie sprawy, a zwłaszcza przesądzenia, że skarżąca

Zarzut naruszenia art. 328 § 2 w związku z art. 391 k.p.c., przy jednoczesnym braku zarzutów naruszenia innych przepisów prawa materialnego i procesowego oznacza, ze skarżący nie ma zastrzeżeń do prawidłowości wyroku pod względem jego zgodności z przepisami prawa materialnego i procesowego, a jedynie skarży się na niedostatki jego uzasadnienia. Jest oczywiste, że w takiej sytuacji nawet uznanie przez

Z faktu, iż zarówno w wykazie A, jak i w wykazie B rozporządzenia RM z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) wymienione są takie same rodzaje prac nie wynika, iż w istocie chodzi o takie same stanowiska pracy u tych samych pracodawców. Wykaz B dotyczy bowiem tylko takich prac,

Prawo do wcześniejszej emerytury z art. 29 ustawy o emeryturach i rentach przysługuje, gdy ubezpieczony ostatnio przed złożeniem wniosku emerytalnego pobierał rentę z tytułu niezdolności do pracy z pracowniczego ubezpieczenia społecznego.

Wynikający z art. 113 § 1 k.p. termin zatarcia ukarania karą porządkową może stanowić per analogiam wyznacznik utraty możliwości powołania się przez pracodawcę w wypowiedzeniu na zdarzenie, które miało miejsce przeszło rok przed dokonanym wypowiedzeniem.

W przypadku rozbieżności między podstawą wymiaru składki a wysokością wynagrodzenia, również wpisaną na druku ZUS RNA, organ rentowy winien poprzestać na zaliczkowym wypłaceniu kwoty niższej i poprowadzić postępowanie administracyjne w celu wyjaśnienia istniejących sprzeczności. A zatem pobranie nienależnych świadczeń emerytalnych przez Luizę S. spowodowane było nie tylko błędem pracodawcy, ale przede

1. Pobranie przez powoda w 1991 r. odprawy rentowej w związku z przejściem na rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy (art. 921 § 2 k.p.) nie stanowi przeszkody do zasądzenia na jego rzecz odszkodowania obejmującego swoiste wyrównanie tej odprawy do kwoty, jaką otrzymałby, gdyby nie uległ wypadkowi w 1986 r. i nie przeszedł w 1990 r. na rentę z tytułu niezdolności do pracy, lecz pracował w

Pojęcie wydania decyzji, określonej w art. 118 § 1 Ordynacji podatkowej nie oznacza jej doręczenia.

Praktyka polegająca na finansowaniu przez osoby fizyczne zakupów na rzecz partii politycznej lub regulowaniu jej długów pieniężnych, także w drobnych sprawach związanych ze zwykłą działalnością partii politycznej, nie stanowi usług świadczonych nieodpłatnie na rzecz partii (wartości niepieniężnych) nawet, gdy później zwraca ona tym osobom wydatkowane kwoty pieniężne.

Mylne oznaczenie wniosku o doręczenie uzasadnienia wyroku, polegające na błędnym oznaczeniu sygnatury sprawy, które spowodowało niebudzące zastrzeżeń włączenie tego pisma do innej sprawy, nie może być rozpatrywane jako wada nie stanowiąca przeszkody do nadania mu biegu i rozpoznania w trybie właściwym (art. 130 § 1 zdanie drugie k.p.c.).

Naruszenie przez pracodawcę przepisów o wygaśnięciu stosunku pracy, o którym stanowi art. 67 k.p., polega na odmowie dalszego zatrudniania pracownika, będącej skutkiem wadliwego uznania, że wystąpiło zdarzenie powodujące ustanie tego stosunku. Taka odmowa powoduje wygaśnięcie stosunku pracy a pracownikowi przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy lub o odszkodowanie. W takim przypadku początkiem

Zgodnie z art. 383 k.p.c. przedmiotem rozpoznania przez sąd drugiej instancji może być tylko to, co było przedmiotem rozpoznania sądu pierwszej instancji, a to oznacza, iż zmiana powództwa z roszczenia o przywrócenie do pracy na roszczenie o odszkodowanie jest możliwa tylko do czasu zamknięcia rozprawy przed sądem pierwszej instancji.

Dla określenia, czy praca była wykonywana przez ubezpieczonego w warunkach szczególnych podstawowe znaczenia mają wykazy zawarte w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm). Oparcie się w tym zakresie jedynie na zarządzeniu resortowym było

1. Nawet w razie stosowania zadaniowego czasu pracy pracodawca powinien wykazać, że powierzał pracownikowi zadania możliwe do wykonania w czasie pracy wynikającym z norm określonych w art. 129 k.p. 2. Pełnienie funkcji kierowniczych nie upoważnia pracodawcy do stosowania takich rozwiązań organizacyjnych, które w samym założeniu rodzą konieczność stałego wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych.