W sprawach dotyczących należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne sąd jest związany prawomocną decyzją administracyjną, określającą podleganie danej osoby obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z określonego tytułu. Próba kwestionowania podlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu, na którą wydana została ostateczna decyzja administracyjna w postępowaniu dotyczącym wysokości należności

W świetle przesłanek art. 295 § 1 pkt 1 k.p. nie ma znaczenia, czy czynność procesowa podjęta "bezpośrednio w celu" realizacji roszczenia, wywołuje procesowy skutek taki jak wytoczenie powództwa, czy tylko zarzutu procesowego, nie ma też znaczenia, czy Sąd orzeknie w wyroku o zgłoszonym roszczeniu. Konieczne jest tylko to, by przedsięwzięcie przez wierzyciela określonej czynności procesowej obiektywnie

W sytuacji, gdy decyzja organu rentowego została doręczona zgodnie z art. 44 § 4 k.p.a., a odwołanie od tej decyzji zostało wniesione po znacznym przekroczeniu ustawowego terminu, bez wystarczających dowodów na to, że przekroczenie terminu nastąpiło z przyczyn niezależnych od odwołującego się, odwołanie podlega odrzuceniu zgodnie z art. 477(9) § 3 k.p.c. Sąd Najwyższy podkreśla przy tym znaczenie należytego

Prowadzenie działalności gospodarczej zarejestrowanej w CEIDG nie zawsze implikuje podleganie obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym; kluczowa jest rzeczywista, ciągła i zorganizowana aktywność zarobkowa przedsiębiorcy. Weryfikacja podstawy do ubezpieczeń społecznych musi uwzględniać nie tylko formalne zgłoszenie do ubezpieczeń, ale również faktyczną intencję prowadzenia działalności gospodarczej oraz

Umowy oznaczone jako „umowy o dzieło”, które w rzeczywistości przewidują powtarzalne i staranne działania, a nie osiągnięcie konkretnego rezultatu, należy kwalifikować jako umowy o świadczenie usług, co powoduje obowiązek ubezpieczeń społecznych.

Do skutecznego zastosowania art. 52 § 1 pkt 1 k.p. konieczne jest szczegółowe ustalenie okoliczności faktycznych dotyczących prób podjęcia pracy przez pracownika oraz działań pracodawcy, które mogą mieć wpływ na ocenę, czy nieobecność pracownika w pracy była zawiniona i uzasadniała rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia.