Rozwiązanie stosunku pracy na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. wymaga wykazania przez pracodawcę zarówno uchybień pracownika, jak i co najmniej zagrożenia dla interesów pracodawcy, a nie tylko samego uchybienia obowiązkom przez pracownika.

Przewidziany w art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2022 r., poz. 504 ze zm.) sposób liczenia okresu zatrudnienia na kolei nie ma zastosowania przy ustalaniu okresu składkowego i nieskładkowego, o którym mowa w art. 184 ust. 1 pkt 2 tej ustawy.

Wysokość kapitału początkowego nie może być uzależniona od charakteru pracy.

W przypadku ustalania kategorii ryzyka i wskaźnika korygującego w ustawie wypadkowej, decydujące znaczenie ma indywidualna sytuacja każdego płatnika i konieczne jest uwzględnienie jego własnych danych, a nie tylko wartości uśrednione z danymi innych płatników. Dodatkowo, po przejęciu kontroli nad inną spółką, konieczna jest weryfikacja stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, tak aby odzwierciedlała

Sąd, rozpatrując sprawę o prawo do renty z powodu niezdolności do pracy, musi dokonać analizy elementów pojęciowych niezdolności, w tym oceny utraty znacznego stopnia zdolności do pracy zgodnej z posiadaniem kwalifikacji (art. 12 ust. 3 ustawy emerytalnej), uwzględniając m.in. wykształcenie, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Specyfika pracy kierowców ciągników w rolnictwie, polegająca głównie na pracach polowych i niezwiązana bezpośrednio z transportem, sprawia, że nie można ich uznawać za pracę w szczególnych warunkach, określoną w załączniku do rozporządzenia w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Skoro okres pobytu pracownika w areszcie stanowi okres usprawiedliwionej nieobecności w pracy (w tym okresie pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę), to w przypadku urlopu wypoczynkowego art. 165 k.p. wyklucza jego rozpoczęcie w okresie usprawiedliwionej nieobecności w pracy. Oznacza to, że w okresie tymczasowego aresztowania pracownikowi nie udziela się urlopu wypoczynkowego.