Niezastosowanie się przez sądy I i II instancji do wymogów łączenia kar ograniczenia wolności w sytuacji realnego zbiegu przestępstw, objęty wyrokami V K 83/21 i VI K 114/21, stanowiło rażącą niesprawiedliwość, co uzasadniało uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.