W sytuacji skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego, sąd zobligowany jest do orzeczenia środka karnego w postaci zakazu zajmowania określonych stanowisk lub wykonywania określonych zawodów związanych z wychowaniem, edukacją, leczeniem małoletnich lub opieką nad nimi, niezależnie od tego, czy sprawca uprzednio zajmował takie stanowiska lub wykonywał

Sąd procedujący na podstawie wniosku prokuratora złożonego w trybie art. 335 § 1 k.p.k. ma obowiązek kontroli zgodności proponowanych kar i środków prawnej reakcji ze stosownymi przepisami prawa materialnego, w tym obowiązek orzeczenia obligatoryjnych środków karnych przewidzianych w art. 41 § 1a k.k.

Prowadzenie rozprawy pod nieobecność oskarżonego, który nie został prawidłowo zawiadomiony o jej terminie, stanowi rażące naruszenie prawa do obrony i procesowych przepisów Kodeksu postępowania karnego, a kara łączna musi być wymierzona w granicach określonych przez art. 86 § 1 k.k.