W razie śmierci pokrzywdzonego i braku ustalonych spadkobierców, orzeczenie obowiązku naprawienia szkody jest niewykonalne i wymaga uchylenia, aby nie naruszać art. 46 k.k.; obowiązuje zasada, że naprawienie szkody należy orzekać jedynie wobec znanych beneficjentów.

Wyrok zaoczny Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej ulega uchyleniu, a postępowanie wobec skazanego W. J. zostaje umorzone z uwagi na przedawnienie karalności czynu zarzucanego na gruncie przepisów skarbowych, stanowiące obligatoryjną przesłankę uniemożliwiającą dalsze ściganie.

Postanowienia umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej, w których wysokość zobowiązania konsumenta określona została na podstawie kursu waluty ustalonego jednostronnie przez bank bez odwołania do obiektywnych kryteriów, stanowią niedozwolone postanowienia umowne w rozumieniu art. 385¹ § 1 k.c. Mechanizm przeliczeniowy w takiej umowie należy traktować jako całość podlegającą łącznej ocenie pod kątem

Nie można orzekać obowiązku naprawienia szkody na podstawie art. 46 § 1 k.k., jeżeli pokrzywdzony nie poniósł szkody lub szkoda została naprawiona przed orzeczeniem.

W razie przyznania od Skarbu Państwa adwokatowi z urzędu na jego wniosek kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej stronie procesu jedynie w części, sąd oddala ten wniosek w pozostałym zakresie.

Dodatkowe świadczenie pieniężne dla osób wykonujących zawody medyczne w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych pacjentom z podejrzeniem lub zakażeniem SARS-CoV-2, przewidziane w umowie między podmiotem leczniczym a Narodowym Funduszem Zdrowia wykonującej Polecenie Ministra Zdrowia, stanowi świadczenie sui generis wynikające z umowy o świadczenie na rzecz osoby trzeciej (art. 393 k.c.), a nie świadczenie