Do uznania prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej za tytuł podlegania ubezpieczeniom społecznym konieczne jest faktyczne wykonywanie tej działalności w sposób zarobkowy, ciągły i zorganizowany, które można ocenić na podstawie rzeczywistej aktywności, obejmującej między innymi regularne świadczenie usług, osiąganie przychodów oraz posiadanie infrastruktury potrzebnej do prowadzenia działalności

Mechanizm obniżania emerytur funkcjonariuszy służących przed 1990 r. poprzez 'gilotynę' zawartą w art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy narusza konstytucyjne zasady równości wobec prawa oraz ochrony praw nabytych, zwłaszcza w przypadku funkcjonariuszy zweryfikowanych i służących wolnej Polsce po 1990 r.

Służba pełniona w jednostkach wymienionych w art. 13b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy jest z perspektywy prawnej uznawana za służbę na rzecz totalitarnego państwa, co skutkuje obniżeniem przysługujących emerytur i rent na podstawie art. 15c ust. 1 pkt 1 oraz art. 22a ust. 1 tej ustawy. Jednakże regulacje art. 15c ust. 3 i art. 22a ust. 3 są niezgodne z Konstytucją, gdyż prowadzą do

Przy dokonywaniu oceny prawnej służby z perspektywy art. 13b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy bierze się pod uwagę przede wszystkim formację, w której pełniona była służba, a także zajmowane stanowisko czy stopień służbowy oraz przebieg służby. Określenie formacji/instytucji ma istotne znaczenie z uwagi na to, że zakres i przedmiot ich działalności może prima facie potwierdzać, że

Niedopuszczalne jest przyjęcie, że w sytuacji, gdy poszkodowany nie jest w stanie wykazać innej, dodatkowej przyczyny zdarzenia (wypadku komunikacyjnego), to wynika z tego, że wyłączną przyczyną jest przyczyna tkwiąca w organizmie pracownika.