Przepisy ustawy zaopatrzeniowej obniżające emerytury i renty funkcjonariuszy bez weryfikacji wpływu służby na rzecz totalitarnego państwa na nabycie tych świadczeń są niezgodne z Konstytucją RP, w szczególności z zasadą proporcjonalności i równego traktowania.
W sytuacji, gdy strony dokonują wyboru formy współpracy poprzez zawarcie umowy zlecenia, która uwzględnia cechy kontraktu cywilnoprawnego, wyraźna wola stron i charakter świadczonych usług mogą uniemożliwić późniejsze przekwalifikowanie tej umowy na stosunek pracy, nawet w przypadku braku faktycznego wykonywania zleconych czynności.
Zasada wyzerowania lat służby na rzecz totalitarnego państwa według art. 15c ust. 1 pkt 1 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy jest zgodna z Konstytucją RP i nie narusza zasady ne bis in idem, ponieważ obniżenie świadczeń nie stanowi sankcji karnej, a kwalifikacja służby jako służby na rzecz totalitarnego państwa może być dokonana w oparciu o działalność instytucjonalną, niezależnie od
Stwierdzenie służby na rzecz totalitarnego państwa w rozumieniu ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy musi uwzględniać zarówno indywidualne działania funkcjonariusza, jak i instytucjonalny charakter jednostki, a przy obniżaniu świadczeń funkcjonariuszy zasada ne bis in idem nie jest naruszona, gdyż przepisy te nie mają charakteru represyjnego.
W sytuacji, gdy pracownik wykonuje pracę w co najmniej dwóch państwach członkowskich UE, podlega on ustawodawstwu tego państwa, w którym znajduje się siedziba pracodawcy, nawet jeśli przeważająca część pracy jest wykonywana za granicą.
Odprawa przewidziana w porozumieniu zbiorowym pracownika nie przysługuje, gdy odmowa przyjęcia zmienionych warunków zatrudnienia jest motywowana wyłącznie korzyścią finansową, z pominięciem etycznych przesłanek oraz zasad współżycia społecznego.
Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z przyczyn leżących po stronie pracownika wymaga wykazania ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych przez pracownika wynikających m.in. z umyślności lub rażącego niedbalstwa, które skutkują zagrożeniem lub naruszeniem interesów pracodawcy; brak odpowiednich narzędzi nadzoru po stronie pracodawcy nie może obciążać wyłącznie pracownika odpowiedzialnością
Uposażenie sędziego w stanie spoczynku, jako świadczenie ze stosunku pracy, powinno być wypłacane przez sąd, w którym sędzia otrzymywał ostatnio wynagrodzenie, a nie przez Skarb Państwa. Wyrok Sądu Najwyższego w sprawach dotyczących przeniesienia sędziego w stan spoczynku jest konstytutywny, co oznacza, że wymagalność roszczeń o uposażenie zaczyna się dopiero od dnia uprawomocnienia tego orzeczenia
Mechanizm obniżania świadczeń emerytalno-rentowych osób pełniących służbę na rzecz totalitarnego państwa przez 'wyzerowanie' podstawy wymiaru i ich dalsze ograniczanie do poziomu przeciętnej emerytury narusza zasady proporcjonalności, równości i ochrony własności wynikające z Konstytucji RP, zwłaszcza wobec funkcjonariuszy, którzy pozytywnie przepracowali lata w wolnej Polsce.
Przepisy ograniczające wysokość emerytur byłych funkcjonariuszy służb mundurowych, którzy po 1990 roku pełnili służbę w demokratycznym państwie, do przeciętnej emerytury FUS, są niezgodne z konstytucyjnymi zasadami równości, ochrony praw nabytych oraz sprawiedliwości społecznej.
Klauzule przeliczeniowe w umowach kredytów indeksowanych lub denominowanych do walut obcych, które pozwalają bankowi na jednostronne ustalenie kursu walutowego bez indywidualnych uzgodnień z konsumentem, są niedozwolone, co skutkuje ich bezskutecznością ex lege i nieważnością całej umowy.
Postanowienia umowy kredytu denominowanego lub indeksowanego, które pozwalają bankowi na jednostronne ustalanie kursu waluty, stanowią klauzule abuzywne, a ich wyeliminowanie skutkuje nieważnością całej umowy, jeżeli nie są one zastąpione przepisami prawa dyspozytywnego, które jednak muszą być zgodne z interesem konsumenta.
W przypadku umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej zawartej z konsumentem, klauzule waloryzacyjne, które nie zostały sformułowane w sposób jednoznaczny i rażąco naruszają interesy konsumenta, są abuzywne i mogą prowadzić do nieważności tej umowy, jeśli nie istnieje możliwość jej dalszego utrzymania bez tych klauzul.
Sąd Najwyższy stoi na stanowisku, że art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym, obniżający emerytury do poziomu przeciętnej emerytury ZUS, narusza konstytucyjne prawa byłych funkcjonariuszy, którzy służyli po 1989 r., a nie pełnili służby na rzecz totalitarnego państwa.
Ocena, czy funkcjonariusz pełnił służbę na rzecz totalitarnego państwa, wymaga rozważenia wszystkich istotnych okoliczności sprawy, a nie tylko formalnej przynależności do danej formacji. Przepisy ustawy o obniżeniu emerytury w związku z pełnieniem służby na rzecz systemu totalitarnego muszą być stosowane z uwzględnieniem konstytucyjnych standardów proporcjonalności i sprawiedliwości.
Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ponosi odpowiedzialność za zobowiązania spółki, gdy egzekucja przeciwko jej majątkowi jest bezskuteczna. Wykazanie bezskuteczności egzekucji nie wymaga skierowania egzekucji do całego majątku spółki, jeśli brak możliwości uzyskania zaspokojenia z pozostałych składników majątku jest oczywisty z okoliczności sprawy. Ciężar dowodu, że egzekucja mogłaby
Aby zdarzenie mogło zostać zakwalifikowane jako wypadek przy pracy, nie jest konieczne, by przyczyna zewnętrzna była jedyną przyczyną zdarzenia; wystarczy, że przyczyniła się ona do powstania uszczerbku na zdrowiu.