W sytuacji, gdy zgon pracownika nastąpił w wyniku chorób samoistnych, bez stwierdzenia szczególnych, nadzwyczajnych okoliczności w warunkach świadczenia pracy, takie zdarzenie nie może być uznane za wypadek przy pracy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Wykonywanie pracy zgodnie z normalnymi warunkami danego stanowiska, nawet

Umowa o pracę zawarta dla pozoru, której celem jest jedynie uzyskanie korzystnych skutków w sferze ubezpieczeń społecznych, nie stanowi podstawy do objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym.

W przypadku zbiegu uprawnień do emerytury wojskowej oraz emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, osoba, która rozpoczęła służbę wojskową przed 1 stycznia 1999 r., ma prawo do wyboru tylko jednego świadczenia, wyższego lub wybranego, zgodnie z art. 95 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.