Nadzwyczajna zmiana stosunków, wynikająca z ewolucji społeczno-gospodarczej i implementacji prawa unijnego, usprawiedliwia interwencję sądu w stosunku zobowiązaniowym umowy ubezpieczenia komunikacyjnego na podstawie artykułu 357(1 ) Kodeksu Cywilnego w celu dostosowania sumy gwarancyjnej do nowych realiów społecznych, z poszanowaniem interesów obu stron umowy.

Zawarcie ugody sądowej, która pozbawia pracownika prawa do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, może być uznane za niedopuszczalne, jeśli narusza słuszny interes pracownika, zgodnie z art. 469 Kodeksu postępowania cywilnego oraz uwzględniając status prawa do corocznego urlopu jako podstawy prawa socjalnego Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy z 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę oraz niektórych innych ustaw, obliczenie podwyżki wynagrodzenia należnego wykonawcy jest warunkiem koniecznym do skorzystania z prawa do jednostronnego rozwiązania umowy na podstawie art. 9 ust. 1 tej ustawy, przy czym odmowa jednej ze stron zastosowania się do tego sposobu obliczenia uprawnia drugą

Naruszenie postanowień ugody może być ocenione w kontekście zachowań stron i interpretacji treści ugody, przy czym dokonanie takiej oceny wymaga uwzględnienia kontekstu sytuacyjnego, celu umowy oraz postępowania stron po zawarciu ugody.

W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych dotyczących orzekania o stopniu niepełnosprawności, zasada oceny prawidłowości decyzji według stanu istniejącego w dacie jej wydania, wyrażona w art. 316 § 1 k.p.c., ulega ograniczeniu ze względu na szczególny, odwoławczy charakter tego postępowania. Sąd, jako organ kontrolny, ma obowiązek odnosić się do stanu rzeczy istniejącego w dacie wydania decyzji