Ubezpieczonemu, który pozostawał w zawodowej służbie wojskowej przed dniem 2 stycznia 1999 r. i pobiera emeryturę wojskową, wynoszącą 75% podstawy jej wymiaru, obliczoną bez uwzględnienia okresów składkowych i nieskładkowych, z tytułu których jest uprawniony również do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wypłaca się jedno z tych świadczeń – wyższe lub wybrane przez niego.

Do skutecznego zastosowania art. 52 § 1 pkt 1 k.p. konieczne jest szczegółowe ustalenie okoliczności faktycznych dotyczących prób podjęcia pracy przez pracownika oraz działań pracodawcy, które mogą mieć wpływ na ocenę, czy nieobecność pracownika w pracy była zawiniona i uzasadniała rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia.