Gminne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej nie są uznawane za deponentów w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, ponieważ nie posiadają zdolności prawnej ani zdolności sądowej.

Przepis art. 833 Kodeksu cywilnego wymaga funkcjonalnej interpretacji w zakresie, w jakim odnosi się do ubezpieczonych objętych ochroną znacznie dłużej niż przez dwa lata, a którzy jedynie ze względu na przyjętą przez pracodawcę praktykę kontraktową przedłużania ochrony ubezpieczeniowej na kolejne okresy krótsze niż dwa lata, byliby pozbawieni ochrony. Należy opowiedzieć się za poglądem, że bieg terminu

Stwierdzenie naruszenia obowiązków informacyjnych przez bank przedstawiający projekt umowy opcji, dysponujący w chwili jej zawarcia wiedzą o dysproporcji świadczeń na niekorzyść kontrahenta i uzyskujący w tej umowie określone uprawnienia tylko dla siebie, może świadczyć o naruszeniu zasad, do których odwołuje się art. 58 § 2 k.c. Sytuacja taka jest równoznaczna z nadużyciem silniejszej pozycji kontraktowej

1. Dla skuteczności oświadczenia o potrąceniu składanego drugiej stronie, wymagane jest jej skonkretyzowanie. Wystarczające jest ujawnienie woli umorzenia obu wierzytelności w sposób dostateczny (art. 60 k.c.). Nie ma przeszkód, aby uznać za skuteczne oświadczenie o potrąceniu niezawierające wyraźnego wskazania wzajemnej wierzytelności i jej wysokości, jeżeli z okoliczności towarzyszących złożeniu

1. Art. 470 k.c. rozstrzyga, że tylko ważne złożenie do depozytu sądowego przedmiotu świadczenia ma takie same skutki jak spełnienie świadczenia i zobowiązuje wierzyciela do zwrotu dłużnikowi kosztów złożenia. Samo zezwolenie sądu na złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu nie przesądza o ważności złożenia przedmiotu świadczenia do depozytu, ani tym bardziej nie zwalnia z długu, ani nie powoduje