Obciążanie jednostki odpowiedzialnością za śmierć innych osób, wynikającą z chęci realizacji własnych interesów, jest wyjątkowo poważnym zarzutem, który nie może być usprawiedliwiony żadnym sporem politycznym.
1. Ustanowiony w art. 108a § 4 Prawa spółdzielczego termin sześciu tygodni od dnia odbycia walnego zgromadzenia, zakreślony przez ustawodawcę do wytoczenia powództwa o wydanie orzeczenia zastępującego uchwałę organu spółdzielni o podziale, należy zakwalifikować jako termin zawity prawa materialnego, który ma na celu ograniczenie w czasie realizacji postanowień prawa spółdzielczego oraz uniemożliwienie
Sąd w postępowaniu upominawczym ma obowiązek oceny ważności i skutków umowy stanowiącej podstawę roszczenia, zgodnie z zasadami prawa krajowego i europejskiego, nawet w przypadku ograniczenia dowodów.
Art. 7 dyrektywy 90/314 stoi na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które, na wypadek niewypłacalności organizatora podróży, nie gwarantowałoby zwrotu całości wpłaconych kwot jako przedpłaty oraz kosztów wcześniejszego, niż wynikał z treści umowy, powrotu. Przyjmuje się, że państwo członkowskie nie dysponuje swobodnym uznaniem co do zakresu ryzyka, jakie powinno być pokryte gwarancją organizatora
1. Ewidentnie sprzeczne z intencją ustawodawcy wyrażoną w art. 3851 § 2 k.c. jest przyjęcie, że każda modyfikacja umowy przez usunięcie postanowień abuzywnych prowadzi do nieważności (bezskuteczności) umowy w całości, choćby jej dalsze wykonywanie było możliwe. Co więcej, nie zostało przez ustawodawcę wykluczone utrzymanie umowy w mocy po wyeliminowaniu z niej abuzywnych postanowień odnoszących się