1. Zasądzenie sumy pieniężnej, która wprawdzie mieści się w granicach kwotowych powództwa, lecz z uwzględnieniem innej podstawy faktycznej niż określona w pozwie, stanowi orzeczenie ponad żądanie. 2. W procesie apelacyjnym sąd drugiej instancji jest związany jedynie zarzutami dotyczącymi naruszenia prawa procesowego przedstawionymi w apelacji, o ile nie są one wyłączone spod kontroli na podstawie przepisu

Niewypłacenie przez podmiot publicznoprawny odpowiedniej kwoty dotacji stanowi jedynie źródło szkody (zdarzenie szkodzące), a zatem poszkodowany nadal, na ogólnych zasadach, musi podnieść i wykazać, że poniósł szkodę ‎w określonej wysokości. Szkodą nie jest więc samo nieotrzymanie świadczenia publicznoprawnego w należnej wysokości. W ramach procesu o odszkodowanie konieczne jest wykazanie np., że osoba

Pełnomocnictwo procesowe nie uprawnia pełnomocnika do dokonywania czynności materialnoprawnych, w szczególności do składania oświadczeń o odstąpieniu od umowy czy dokonywania potrącenia wierzytelności, a skuteczność takich czynności wymaga odrębnego umocowania materialnoprawnego lub zgody drugiej strony na działanie bez umocowania zgodnie z art. 104 k.c.

1. Skarb Państwa może ubiegać się o uznanie za bezskuteczną darowizny skazanego dokonanej jeszcze przed wyrokiem skazującym, jeśli w sprawie orzeczono przepadek korzyści z przestępstwa. 2. Dopuszczalne jest stosowanie art. 527 i n. k.c. per analogiam do ochrony należności publicznoprawnych. Racje te pozostają aktualne w odniesieniu do stanu rzeczy powstającego na skutek orzeczenia przez sąd karny przepadku

Artykuł 484 Kodeksu spółek handlowych nakłada odpowiedzialność odszkodowawczą na osoby współdziałające w wydaniu przez spółkę akcji, obligacji lub innych tytułów uczestnictwa, jeżeli w ogłoszeniach lub dokumentach dotyczących tych tytułów zawarto fałszywe dane lub zatajono istotne okoliczności. Odpowiedzialność ta opiera się na zasadzie winy, a ciężar dowodu w zakresie winy podmiotu odpowiedzialnego

Nie sposób podzielić wywodu poczynionego na tle art. 362 k.c., jakoby przyczynienie się rodziców do powstania szkody, która dotknęła ich małoletnie dziecko, jest równoznaczne w zakresie skutków określonych w art. 362 k.c. z przyczynieniem się samego poszkodowanego.