1. Niewątpliwie koszty związane ‎z uszkodzeniem ciała i rozstrojem zdrowia (leki, maści, lepsze wyżywienie, wyjazd na kurację) stanowią szkodę w rozumieniu art. 444 § 1 k.c., o ile proces leczenia ‎i rekonwalescencji pozostaje w związku przyczynowym ze zdarzeniem stanowiącym źródło szkody. Pojęcie „wszelkie wydatki” ‎w rozumieniu art. 444 § 1 k.c. powinno być przy tym interpretowane przy uwzględnieniu

Konsekwencją stwierdzenie niedozwolonego charakteru postanowień zawartych w umowie kredytu może być jej nieważność. Jeżeli postanowienia takie określają główny przedmiot świadczenia, utrzymanie umowy uważa się za wręcz niemożliwe. Wskazuje się przy tym na niedopuszczalność uzupełniania przez sąd krajowy umowy przez zmianę nieuczciwego warunku na podstawie przepisu prawa krajowego, a także częściowego

W przypadku gdy powódka znała rozmiar swojej krzywdy już na etapie wniesienia pozwu, a stan jej zdrowia był ustalony i nie zmienił się w wyniku dalszych badań czy opinii biegłych, rozszerzenie powództwa o dodatkowe zadośćuczynienie po upływie terminu przedawnienia jest niezasadne. Sąd Najwyższy potwierdza, że odpowiedzialność za zaniedbania diagnostyczne i lecznicze spoczywa na pozwanych, jednakże

W przypadku gwarancji o charakterze abstrakcyjnym, w której płatność zagwarantowanego świadczenia powinna nastąpić zgodnie z klauzulą „ nieodwołalnie, bezwarunkowo, bezspornie, na pierwsze żądanie” gwarant ma obowiązek spełnić gwarantowane świadczenie bez prawa do weryfikacji, czy przyczyna w związku z którą jest wzywany do wypłaty zagwarantowanego świadczenia rzeczywiście nastąpiła. Nie może zatem