Zgodnie z art. 483 § 1 Kodeksu cywilnego kara umowna może zostać zastrzeżona na wypadek niewykonania bądź nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego. Warunkiem uznania dochodzonej kwoty za karę umowną jest więc przyjęcie, że między stronami istniał stosunek zobowiązaniowy, którego przedmiotem było swoiste świadczenie w postaci zaniechania złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy, a złożenie
1. Zarówno w przypadku, w którym dochodzi do upadku umowy kredytowej w całości (gdy po wyeliminowaniu z niej postanowień abuzywnych jej dalsze funkcjonowanie jest prawnie niemożliwe), jak i w przypadku, w którym umowa może w obrocie funkcjonować w pozostałym zakresie, świadczenia spełnione w wykonaniu nieważnej umowy lub na podstawie niedozwolonego postanowienia umowy stanowią świadczenia nienależne
Art. 484 § 2 k.c. nie jest przepisem szczególnym względem art. 3531 i art. 58 § 2 k.c., za czym przemawia m.in. okoliczność, iż o miarkowaniu kary umownej decydują okoliczności, które mają miejsce po zawarciu umowy, a w szczególności wysokość szkody wierzyciela. Oznacza to, że może być uznane za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i nieważne postanowienie przewidujące karę umowną, która już
Dotacja przewidziana w art. 90 ust. 2b u.s.o. przysługiwała podmiotowi prowadzącemu przedszkole niepubliczne. Powiązanie wielkości dotacji z liczbą dzieci korzystających z przedszkola stanowiło jedynie metodę oszacowania kosztów podlegających sfinansowaniu dotacją, nie czyniło jednak z przedszkolaków podmiotów uprawnionych do otrzymania tej dotacji.
W sprawach dotyczących interpretacji Protokołów ustaleń i ich wiążącego charakteru, kluczowe jest uwzględnienie całokształtu okoliczności zawarcia umowy, w tym celu dokumentu, zamiarów stron oraz ich późniejszego zachowania, co może świadczyć o istnieniu zobowiązania prawnego, nawet jeśli nie zostało to wyraźnie określone w treści dokumentu.