W przypadku dochodzenia odszkodowania za szkodę wyrządzoną przez organy administracji publicznej wskutek naruszenia prawa, konieczne jest wykazanie bezczynności tych organów we właściwym trybie. W kontekście odpowiedzialności za działania sprzed 1 września 2004 roku stosuje się przepisy obowiązujące przed tą datą, natomiast za zaniechania mające miejsce po tej dacie konieczne jest uzyskanie prejudykatu

Art. 1007 k.c. nie reguluje wprost sytuacji, gdy roszczenia o zapłatę zachowku dochodzi spadkobierca ustawowy przeciwko innemu spadkobiercy ustawowemu powołanemu do spadku. W takim przypadku ma zastosowanie art. 1007 § 2 k.c. w drodze analogii

Art. 385 k.p.c. zawiera jedynie normę kompetencyjną adresowaną do sądu drugiej instancji, z której wynika, w jaki sposób sąd ten ma rozstrzygnąć sprawę, jeżeli stwierdzi bezzasadność apelacji. Naruszenie tego przepisu mogłoby hipotetycznie nastąpić wówczas, gdyby sąd odwoławczy stwierdził, że apelacja była bezzasadna, a jednocześnie ją uwzględnił. Przypadek taki jest jednak trudny do wyobrażenia. W

Przy ocenie zasadności wniosku sędziego złożonego w trybie art. 93 p.u.s.p., każdorazowo konieczna jest analiza spełnienia następujących przesłanek: - musi wystąpić konkretna choroba, która czasowo uniemożliwia wykonywanie obowiązków zawodowych; - leczenie tej choroby wymaga czasowego powstrzymania się przez sędziego od pełnienia służby; - urlop dla poratowania zdrowia może być udzielony tylko w konkretnym

Badając przesłanki ubezwłasnowolnienia częściowego, należy zwracać uwagę na obecny stan zdrowia ubezwłasnowolnionego oraz jego możliwość samodzielnego wykonywania czynności życiowych takich jak leczenie czy załatwianie spraw administracyjnych. Jeżeli sprawujący opiekę czy kuratelę nie jest niezbędny do pomocy w tych sprawach, nie ma przesłanek do utrzymywania stanu ubezwłasnowolnienia częściowego.