1. Zła organizacja pracy i brak nadzoru tylko wówczas uzasadniają obniżenie odszkodowania, gdy w ich wyniku pracownik, pomimo dołożenia szczególnej staranności, nie mógł należycie wykonać nałożonych na niego obowiązków. 2. Przepis art. 117 § 1 k.p. nie może być podstawą do oddalenia w całości powództwa o odszkodowanie z tytułu odpowiedzialności materialnej pracownika i odwrotnie, stwierdzenie przyczynienia

Odstąpienie dokonane na podstawie art. 644 k.c. działa jedynie na przyszłość.

W trybie określonym w art. 78-81 u.g.n. może dojść do aktualizacji opłaty rocznej zarówno wtedy, gdy wynika ona ze zmiany wartości nieruchomości, jak i wtedy, gdy wynika ona z ustawowej zmiany stawki procentowej opłaty rocznej, co było wywodzone z odesłania zawartego w art. 221 ust. 1 u.g.n. Per analogiam w ten sam sposób należało oceniać sytuację, w której w następstwie zmiany przeznaczenia nieruchomości

Zamiar ewentualny, uzasadniający umyślność z art. 122 k.p., polega na obejmowaniu świadomością następstw swego działania i godzeniu się na ich wystąpienie. Należy jednak podkreślić, że umyślność konweniuje z wyrządzeniem szkody, a nie z naruszeniem obowiązków. Dlatego umyślne niedopełnienie powinności pracowniczych nie zawsze jest jednoznaczne z umyślnym wyrządzeniem szkody pracodawcy. Zamiar pracownika

Dłużnik wekslowy może powołać się na nieważność lub unieważnienie umowy mającej rodzić stosunek podstawowy i zwalczać powództwo wierzyciela zarzutem nienależnego świadczenia. Jeżeli zaś sprzeczna z prawem i nieważna umowa była podstawą zawarcia porozumienia wekslowego, wypełnienie weksla in blanco na sumę wynikającą z tej umowy może być uznane za niezgodne z porozumieniem. Na niezgodność zaś wypełnienia

Nie można podzielić poglądu, jakoby ogłoszenie upadłości generalnego wykonawcy - powodujące na podstawie art. 91 Prawa upadłościowego wymagalność wierzytelności wobec tego podmiotu - powodowało również wymagalność wierzytelności podwykonawcy wobec inwestora.

1. Finansujący w skierowanym do korzystającego piśmie wzywającym do zapłaty zaległości nie ma obowiązku posłużenia się dosłownym sformułowaniem zaczerpniętym z treści art. 70913 § 2 k.c. Przepis ten nie wskazuje jedynego poprawnego, literalnego brzmienia wezwania, które finansujący zobowiązany jest skierować do korzystającego. Istotne jest to, aby zawierało ono wszystkie niezbędne elementy wskazane