Dopuszczalność skargi kasacyjnej w sprawach o eksmisję, bez względu na to, czy sąd orzeka co do uprawnienia do lokalu socjalnego, czy nie, uzależniona jest od wartości przedmiotu zaskarżenia odpowiadającej wartości przedmiotu sporu określanej dla spraw o wydanie nieruchomości, określanej na podstawie art. 23 lub 232 k.p.c. Sprawy o eksmisje są sprawami o prawa majątkowe, gdyż ich przedmiot dotyka bezpośrednio

1. Kwalifikacja władania nieruchomością przez Skarb Państwa jako posiadania samoistnego, stanowiącego przesłankę zasiedzenia nieruchomości, nie jest uzależniona od okoliczności uzyskania przez Skarb Państwa władania rzeczą w ramach imperium czy dominium. 2. Bieg zasiedzenia zostaje przerwany przez czynność, o której mowa w art. 123 § 1 pkt 1 k.c., przedsięwziętą przez właściciela, przeciwko któremu

Przepis art. 319 k.p.c. ma zastosowanie nie tylko do przypadków odpowiedzialności osobistej ograniczonej do określonej masy majątkowej lub do określonej sumy pieniężnej, lecz także do odpowiedzialności rzeczowej, obejmującej m.in. przedmiot hipoteki.

Prawo powołania się na nieważność postępowania dotyczy także strony przeciwnej.

Zobligowanie sądu do wyrażenia jednoznacznego stanowiska co do przebiegu granicy według dokumentów, gdy są one niejednoznaczne i trudne do oceny, w sytuacji, w której rezultat tych dociekań nie ma wpływu na wynik postępowania, kolidowałoby z ekonomią procesową. Ponadto, w przypadku, w którym przebiegu granicy na podstawie dokumentów nie da się ustalić, wykluczenie możliwości wzięcia pod uwagę zasiedzenia