Dział majątku za życia, według przepisów Kodeksu Napoleona był uznawany za umowę (o charakterze mieszanym - negotium mixtum) co do przyszłego spadku, zawartą między właścicielem majątku a jego zstępnymi, przy czym o charakterze tej umowy decydowała m. in. intencja stron, ale powinna ona była być na tyle wyraźna, aby spadkowy charakter umowy nie budził wątpliwości.

O tym, czy przedmioty przeznaczone w testamencie określonym osobom wyczerpują cały spadek, decyduje rzeczywiste porównanie ich wartości z wartością przedmiotów pominiętych, a kryterium stanowi zobiektywizowana wartość gospodarcza.

Nie jest konieczne zaskarżanie w drodze powództwa czynności prawnej bezskutecznej z mocy prawa. W przypadku wytoczenia powództwa o wydanie lub zapłatę zgodnie z art. 134 ust. 1 p.u.n. w prowadzonym procesie bezskuteczność danej czynności prawnej podlega badaniu jako przesłanka rozstrzygnięcia.

Zaniechanie wydania wykonawcy terenu, na którym ma być realizowany obiekt budowlany, tak samo jak dostarczenie mu przez zamawiającego dokumentacji projektowej dotkniętej taką wadliwością, która nie pozwala na osiągnięcie umówionego celu umowy w ogóle lub w uzgodnionym czasie, stanowi o naruszeniu obowiązków, jakie w ramach umowy o roboty budowlane przyjmuje na siebie inwestor. Tego rodzaju naruszenia

Regulacja art. 6a ust. 1 i 2 ustawy systemowej zrównuje warunki podlegania z mocy ustawy ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w okresie sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem osób wymienionych w tym przepisie i pracowników. W przypadku obu tych grup uprawnionych do objęcia ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi konieczne jest legitymowanie się co najmniej 6-miesięcznym stażem ubezpieczeniowym

"Rok kalendarzowy", o którym mowa w art. 111 ust. 1 pkt 3 ustawy emerytalnej trwa od dnia 1 stycznia do 31 grudnia.

Ocenie, jako uciążliwy i przynoszący nieuzasadnione korzyści może podlegać tylko taki warunek umowy, który jest ważny. Przewidzianą w art. 9 ust. 3 u.o.k.i.k. sankcją cywilnoprawną z tytułu nadużycia pozycji dominującej przez zachowania wyczerpujące znamiona praktyki z art. 9 ust. 2 pkt 6 jest sankcja nieważności. Skoro czynności prawne stanowiące przejaw praktyki ograniczającej konkurencję dotknięte

Uzasadnienie oczywistej zasadności skargi kasacyjnej jako przesłanki jej przyjęcia do rozpoznania wymaga powołania się na kwalifikowaną postać naruszenia zaskarżonym orzeczeniem przepisów prawa materialnego lub procesowego oraz przeprowadzania wywodu zmierzającego do jego wykazania. Oczywistość naruszenia ma miejsce wówczas, gdy jest ono widoczne prima facie, przy wykorzystaniu podstawowej wiedzy prawniczej

Rozwiązanie stosunku pracy na podstawie powołania, o którym mowa w art. 9 ust. 2 ustawy z 22 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2016, poz. 50), w wyniku odwołania ze stanowiska po wejściu w życie tej ustawy a przed upływem okresu równoważnego okresowi wypowiedzenia z art. 36 § 1 k.p. i bez uzasadnionej (rzeczywistej) przyczyny nie

Fakty prawnoniweczące musi, udowodnić strona, która wywodzi z nich swoje twierdzenie, o nieistnieniu praw czy obowiązków.

Art. 72 ust. 1 prawa telekomunikacyjnego adresowany jest zawsze do zasiedziałego jak i nowego operatora telekomunikacyjnego. Firma telekomunikacyjna nie może pobierać od swoich klientów opłat aktywacyjnych ani wyrównawczych za zerwanie umowy przed terminem w sytuacji, gdy jeszcze nie rozpoczęła świadczenia usług.

W przypadku obiektywnej niemożliwości przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach pracy i płacy pracownika będącego radnym, dopuszczalne jest zasądzenie odszkodowania w miejsce niemożliwego uwzględnienia żądania przywrócenia do pracy radnego na nieistniejące (zlikwidowane) stanowisko pracy.

W interesie publicznym rękojmia nie działa przeciwko uprzywilejowanym prawom, nie ujawnionym w księdze wieczystej, lecz obciążającym nieruchomość z mocy prawa (art. 7 ust 1 u.k.w.h.), do których zalicza się również służebność gruntowa nabyta w drodze zasiedzenia, a więc wyłącznie w wyniku długotrwałego posiadania, z którym przepis prawa (art. 292 k.c.) łączy taki skutek, bez potrzeby podejmowania czynności

Zgodnie z art. 23 ust. 1 u.k.s.e., w brzmieniu obowiązującym od 13 listopada 2004 r., ustalonym przez art. 1 pkt 8 ustawy z 24 września 2004 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie ustawy -Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 236, poz. 2356), komornik jest obowiązany do naprawienia szkody wyrządzonej przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu

Prokurator nie ma roszczenia o przeniesienie w stan spoczynku w sytuacji z art. 71 § 1 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych w związku z art. 127 § 1 ustawy Prawo o prokuraturze.

Art. 415 zdanie pierwsze k.p.c. nie stanowi materialnoprawnej podstawy roszczenia o zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia.

O przewlekłości postępowania apelacyjnego można zasadniczo mówić w przypadku bezczynności sądu drugiej instancji polegającej na niewyznaczeniu rozprawy apelacyjnej, która trwa co najmniej 12 miesięcy. Jednocześnie przyjmuje się jednakże, iż pełnomocnik strony w sprawie o rozwód, który nie składa wniosku o skierowanie sprawy na termin rozprawy apelacyjnej poza kolejnością wpływu, ze wskazaniem, że występuje

Prokurator nie ma roszczenia o przeniesienie w stan spoczynku w sytuacji z art. 71 § 1 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych w związku z art. 127 § 1 ustawy Prawo o prokuraturze.

Decyzja o przeniesieniu w stan spoczynku pozostawiona została swobodnemu uznaniu powołanego do tego organu. Dlatego sam fakt niepełnienia służby przez rok nie stanowi obligatoryjnej podstawy do zastosowania dyspozycji tej normy. Jednakże, skorzystanie z uznaniowej kompetencji w kwestii podjęcia stosownej decyzji przez Prokuratora Generalnego o przeniesieniu prokuratora w stan spoczynku na powołanej

Dochodzenie wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości nie zmierza do zachowania wspólnego prawa, ale jest przejawem wykonywania prawa podmiotowego. Przepis art. 209 k.c. dotyczy bowiem sytuacji, w których jeden ze współwłaścicieli podejmuje we własnym imieniu czynność zmierzającą do obrony przed niebezpieczeństwem utraty bądź zniszczenia rzeczy i chroni interes wszystkich współwłaścicieli