Pojęcie "niezgodności z prawem" prawomocnego wyroku ma suwerenne i autonomiczne znaczenie zdeterminowane przez istotę władzy sądowniczej i niezawisłości sędziowskiej, a w szczególności przez przyznanie sądom szerokiego zakresu swobody przy wykładni i stosowaniu prawa. Wyrokiem niezgodnym z prawem w rozumieniu art. 4241 k.p.c. w zw. z art. 4171 § 2 k.c. jest tylko orzeczenie sprzeczne z zasadniczymi
W przypadku pracownicy będącej w ciąży sąd jest związany żądaniem przywrócenia do pracy i zasądzenia wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy.
Zasiedzenie jest sposobem nabycia przewidzianego przez ustawę prawa rzeczowego przez nieuprawnionego na skutek długotrwałego posiadania. Ze względu na to, że jest następstwem spełnienia określonych przesłanek, bez potrzeby podejmowania przez posiadacza jakichkolwiek innych czynności i bez współudziału dotychczas uprawnionego, następuje ex lege. W ten sposób dochodzi do utraty (ewentualnie - w przypadku
Pracownik - ojciec wychowujący dziecko przed 2 stycznia 2016 r. (zmianą art. 180 § 5 k.p.) miał prawo do części urlopu macierzyńskiego (dodatkowego urlopu macierzyńskiego i urlopu rodzicielskiego), nawet gdy prawo matki do zasiłku macierzyńskiego wynikało z ubezpieczenia chorobowego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Sama okoliczność, iż krytyczna wypowiedź pracownika została sformułowana anonimowo nie może przesądzać o tym, że bez względu na pozostałe okoliczności (treść anonimu, jego skutki) stanowi rażące przekroczenie granic dozwolonej krytyki pracodawcy, czy naruszenie podstawowego obowiązku pracownika dbałości o dobro zakładu pracy oraz zasad współżycia społecznego.
Z pewnością dążenie do zachowania rozsądnej równowagi pomiędzy wynagrodzeniami i innymi świadczeniami sportowców, klubów i menadżerów mieści się w ramach zasad prawnych rządzących polskim prawem.
1. W przypadku szkód wyrządzonych przez wydanie wadliwej decyzji administracyjnej pociągającej za sobą utratę prawa do nieruchomości miarodajne jest jej przeznaczenie w chwili wydania decyzji, uznanej następnie za wadliwą 2. Przy ocenie współczynnika zużycia środowiskowego w ramach podejścia kosztowego uwzględnienia wymagają nie tylko trwające, lecz także planowane zmiany w otoczeniu.
1. Treść księgi wieczystej stanowi najbardziej wiarygodny dowód stanu prawnego nieruchomości. Nie sposób zatem przyjąć, że same tylko wątpliwości co do zgodności stanu ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym dają podstawę do przypisania nabywcy złej wiary. Powstanie podejrzeń i wątpliwości co do przysługujących zbywcy praw ujawnionych w księdze wieczystej powoduje, że nabywca
Możliwe jest posiadanie jednej nieruchomości jako posiadacz, któremu przysługuje prawo użytkowania wieczystego, które ma charakter posiadania zależnego i w zakresie tego prawa, a sąsiedniej jako posiadacz samoistny, więc odpowiadającego prawu własności.
Osoba mająca przed wypadkiem status bezrobotnego może domagać się renty, o ile warunki istniejące na rynku pracy uzasadniają z dostatecznym prawdopodobieństwem przypuszczenie, że zdołałby ona przed wypadkiem uzyskać zatrudnienie, gdyby podjęła starania w tym kierunku. Jeżeli przez wiele lat przed zdarzeniem wyrządzającym szkodę poszkodowany nie czyni starań o podjęcie zatrudnienia w wyuczonym zawodzie
W przypadku oświadczenia ujętego w formie pisemnej sens oświadczeń woli ustala się na podstawie wykładni tekstu dokumentu. Podstawowa rolę mają tu językowe normy znaczeniowe ale także kontekst i związki znaczeniowe poszczególnych postanowień. Tekst nie stanowi jednak wyłącznej podstawy wykładni ujętych w nim oświadczeń lecz konieczne jest również zbadanie zamiaru i celu stron, który nie musi być celem
Roszczenie dzierżawcy o zwrot wartości nakładów ulepszających staje się wymagalne po zwrocie przedmiotu dzierżawy wydzierżawiającemu i po wykonaniu przez niego prawa wyboru określonego w art. 676 k.c. w związku z art. 694 k.c. Roszczenie to, zgodnie z art. 677 k.c. w związku z art. 694 k.c., przedawnia się w rok od zwrotu rzeczy. Użyte w tym przepisie słowo "zwrot", determinuje tradycję, fizyczne wydanie
Podmioty zewnętrzne (w tym pracodawcy) są związani postanowieniami statutu związku zawodowego, a zatem mogą z nich wyprowadzać skutki prawne, wyłącznie wówczas, gdy będzie istniał przepis prawa powszechnego, z którego takie związanie będzie wynikało. A contrario, w razie braku wyraźnej podstawy prawnej w prawie powszechnym, należy przyjąć, że regulacje statutowe nie wywołują bezpośrednich skutków względem
Za działanie w imię uzasadnionego społecznie interesu należy uznać rozpowszechnianie w prasie prawdziwych informacji o pojedynczych faktach lub powtarzających się zdarzeniach, które mogą dotyczyć, lub dotyczą bliżej nieoznaczonej grupy osób lub względnie całego społeczeństwa i z punktu widzenia całego społeczeństwa zasługują na poparcie bądź krytykę.
Co do zasady nabywanie większej ilości towaru po niższej cenie, a więc z rabatem udzielonym przez dostawcę nie stanowi działań kupującego wskazujących na naruszenie reguł konkurencji, zaś celem art. 15 ust. 1 pkt 4 u.z.n.k. nie jest regulowanie cen i wpływanie na rozkład zysków stron umowy.
Przy interpretacji art. 90 ust. 2b ustawy o systemie oświaty nie może mieć znaczenia art. 2 pkt 1 ustawy, skoro w przepisie tym - co należy podkreślić - wspomina się o tym, co "obejmuje system oświaty" (z podaniem m.in. wszystkich form wychowania przedszkolnego). W przepisie tym nie stwierdza się natomiast tego, w jakim znaczeniu używa się w poszczególnych przepisach jednostkowych form takiego wychowania
Wykonywanie przez pracownika zarządzającego w imieniu pracodawcy zakładem pracy w rozumieniu art. 128 § 2 pkt 2 k.p. z własnej i nieprzymuszonej woli obowiązków pracowniczych w trakcie urlopu wypoczynkowego, tzn. bez polecenia czy akceptacji przełożonego i bez wyraźnej i obiektywnej konieczności - nie unicestwia udzielonego przez pracodawcę urlopu wypoczynkowego (art. 152 k.p.). Zobowiązanie pracownika
Uprawnienia określonego w art. 16 ust. 3 prawa wodnego nie można rozciągać na dzierżawcę, ponieważ ustawa jednoznacznie wskazuje, że przepisy dotyczące właścicieli stosuje się odpowiednio do posiadaczy samoistnych oraz użytkowników wieczystych (art. 9 ust. 2 pkt 3 prawa wodnego). Niemniej jednak nie oznacza to braku odpowiedzialności Skarbu Państwa za skutki zaniechania działań nałożonych nań ustawą