Komornik sądowy nie może podwyższyć opłaty egzekucyjnej, pobieranej na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (jedn. tekst: Dz.U. z 2016 r., poz. 1138 ze zm.), o podatek od towarów i usług.

W świetle art. 65 § 2 k.c. zasada clara non sunt interpretanda nie ma zastosowania do wykładni postanowień umowy, a sąd jest obowiązany zbadać, jaki był zamiar stron i cel umowy nawet wtedy, gdy umowa została zawarta na piśmie. Nie jest wyłączone uwzględnianie nawet pozatekstowych okoliczności. Zawężenie procesu interpretacji umowy do jej wykładni językowej nie spełnia więc wymagań art. 65 § 2 k.c.

Przepisów art. 289 § 1 i 2 k.s.h. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2016 r. w związku z art. 270 pkt 3 i art. 272 k.s.h. nie można interpretować jedynie literalnie i z pominięciem przepisów zawartych w ustawie Prawo upadłościowe i naprawcze.

1. Dla oceny, czy określona wypowiedź narusza dobro osobiste, decydujące znaczenie ma obiektywny miernik w postaci opinii przeciętnej, rozsądnie i uczciwie myślącej osoby, a nie subiektywny odbiór osoby żądającej ochrony. Stosując ten miernik, sąd nie bada rzeczywistej reakcji społecznej, lecz ocenia, czy wypowiedź mogła stać się podstawą negatywnych ocen i odczuć u przeciętnego, rozsądnie postępującego

Zastrzeżenie kary umownej w umowie zawieranej przez pracodawcę z byłym pracownikiem jest dopuszczalne w szczególnej sytuacji określonej w art. 101 2 § 2 k.p., gdy były pracownik miał dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę. Nie ma natomiast przeszkód, aby podobne zastrzeżenie wprowadzić w umowie o świadczenie usług doradcy finansowego, zwłaszcza

1. Należy odróżnić wypowiedź zawierającą informację o faktach, którą można ocenić według kryterium prawda/fałsz, oraz wypowiedź ocenną, która nie podlega ocenie, według tego kryterium. Zazwyczaj wypowiedzi mają charakter mieszany, zawierając elementy faktyczne i ocenne, a stopień ich natężenia oraz proporcje, w jakich występują, stanowią podstawę przyjęcia określonego charakteru wypowiedzi. W takich

Zakres kompetencji walnego zgromadzenia komorników izby komorniczej został skonkretyzowany, albowiem ustawodawca nie zastosował sformułowania "w szczególności". Konsekwencją takiej formy regulacji jest zakaz rozszerzającej interpretacji zadań przyporządkowanych walnemu zgromadzeniu komorników.

Prawa do takiego świadczenia nie mają kierujący ciągnikami w rolnictwie ze względu na brak czynników mających negatywny wpływ na zdrowie. Uprawnienie jest bowiem przypisane do konkretnej branży przemysłowej.

Nie można przyjąć pozorności oświadczeń woli o zawarciu umowy o pracę, gdy pracownik podjął pracę i ją wykonywał, a pracodawca świadczenie to przyjmował. Nie wystarcza jednak jakakolwiek praca, gdyż znaczenie ma dopiero praca przewidziana dla stosunku pracy. Jeśli taka praca jest wykonywana to generalnie nie ma podstaw do stawiania zarzutu obejścia czy nadużycia prawa, czyli zawarcia zatrudnienia dla

Wcześniejszy, choćby długotrwały stan częściowej niezdolności do pracy i korzystanie z tego tytułu z prawa do renty, ani zaawansowany aktualnie wiek ubezpieczonego lub znane trudności w znalezieniu zatrudnienia na rynku pracy, które dotykają także inne osoby poszukujące zatrudnienia w różnym wieku, nie wykluczają negatywnego zweryfikowania uprawnień rentowych ubezpieczonego na podstawie art. 107 ustawy

Potwierdzając, że ustalenie prawa do świadczeń z tytułu niezdolności do pracy istnieje rebus sic stantibus, należy stwierdzić, że odmienna ocena dowodów w okresie od 8 marca 2012 r. do 17 kwietnia 2017 r. nie mogła być przyczyną wstrzymania prawa do świadczeń, a w konsekwencji naprawienie domniemanego przez organ rentowy błędu co ustaleń nie mogło nastąpić ani na podstawie art. 107 ustawy emerytalnej

Sprawy dotyczące odstąpienia od żądania zwrotu należności z tytułu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego (art. 84 ust. 8 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych; jednolity tekst: Dz. U. z 2016 r., poz. 963 ze zm.) należą do właściwości rzeczowej sądów okręgowych (art. 4778 § 1 k.p.c.).

Prace ubezpieczonego polegające na wykonywaniu usług polowych na rzecz rolników nie są czynnościami transportowe (przewóz materiałów i surowców) i w związku z tym nie spełniają wymogów prac wykonywanych w szczególnych warunkach, wymienionych w Dziale VIII, poz. 3 Wykazu A, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r.

Z treści art. 483 § 1 k.c. dopuszczającego zastrzeżenie kary umownej w "określonej sumie" wynika nakaz wyrażenia jej kwotowo w chwili zastrzeżenia. Nie rodzi to jednak obowiązku podania konkretnej sumy pieniężnej stanowiącej karę umowną. Strony mogą bowiem określić karę pośrednio przez wskazanie kryteriów jej naliczenia w sposób pozwalający uznać jej ustalenie za dokonane i zamknięte.

Rozwiązanie stosunku pracy na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. nie wyklucza prawa pracownika samorządowego do jednorazowej odprawy emerytalnej przewidzianej w art. 36 ust. 2 w związku z art. 38 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (jednolity tekst: Dz. U. z 2016 r., poz. 902).

Pomiędzy umową sprzedaży nieruchomości a umową o oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste istnieją różnice o zasadniczym charakterze. Skutkiem umowy sprzedaży nieruchomości, dotychczasowy właściciel traci prawo własności, otrzymując cenę nabycia odpowiadającą wartości całej nieruchomości. Rzecz jasna, kwestie płatności i terminy rat mogą być uregulowane w umowie sprzedaży przenoszącej własność

Art. 1 pkt 3 w zw. z art. 2 ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o zachowaniu narodowego charakteru strategicznych zasobów naturalnych kraju, należy rozumieć w ten sposób, że tylko w tych przypadkach, w których dopuszczalny jest obrót nieruchomościami leśnymi Skarbu Państwa w rozumieniu ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (art. 38), dopuszczalne jest zasiedzenie takiej nieruchomości lub jej części,

Tytuł egzekucyjny w postaci aktu notarialnego, w którym dłużnik poddał się egzekucji w trybie art. 777 § 1 pkt 5 k.p.c. musi zawierać oznaczenie wierzyciela w sposób określony w art. 92 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (jedn. tekst: Dz. U. z 2016 r. poz. 1796, ze zm.).

Wprawdzie w doktrynie przyjmuje się, że podstawa wznowienia określona w art. 403 § 1 pkt 2 k.p.c. może być rozumiana szeroko - może tu chodzić o każde przestępstwo, za pomocą którego mógł być uzyskany wyrok (z wyłączeniem czynów zabronionych objętych zakresem art. 403 § 1 pkt 1 in principio k.p.c.), jednakże chodzi tu tylko o sytuację, w której wyrok został uzyskany za pomocą przestępstwa. Decydujące

Spadkobiercy, przed działem spadku, przysługuje samodzielna legitymacja do dochodzenia całej wierzytelności.

Nie można zgodzić się z poglądem, że konsekwencją braku wymaganej w art. 9 ust. 3 prawa autorskiego zgody współuprawnionego na wykonywanie prawa autorskiego do całości utworu, przybierającego postać zawarcia umowy licencyjnej, jest bezskuteczność względna tej umowy, o której mowa w art. 59 k.c. Odwołanie w tym kontekście do nowszego orzecznictwa Sądu Najwyższego - skądinąd bez konkretnych odesłań