Rozwiązanie umowy o pracę w trybie art. 52 k.p., jako nadzwyczajny sposób rozwiązania stosunku pracy i najbardziej dotkliwy dla pracownika, powinno być stosowane przez pracodawcę wyjątkowo i z ostrożnością. Musi ono być uzasadnione szczególnymi okolicznościami, które w zakresie winy pracownika polegają na jego złej woli lub rażącym niedbalstwie.

Artykuł 43 ust. 5 u.s.m. określa sankcję niezgodnej z prawem uchwały zarządu spółdzielni określającej przedmiot odrębnej własności lokalu. Przepis ten nie wyłącza możliwości uznania takiej uchwały na zasadach ogólnych za nieistniejącą. Nie można natomiast, że nieistnienie uchwały zarządu powoduje nieważność umowy ustanowienia i przeniesienia odrębnej własności lokalu. W szczególności nie ma żadnych

Odmowa ustanowienia dla strony pełnomocnika procesowego z urzędu nie usprawiedliwia zarzutu nieważności postępowania wskutek pozbawienia strony możności obrony jej praw, gdyż wniosek ten podlega uwzględnieniu, jeżeli w ocenie sądu udział profesjonalnego pełnomocnika jest potrzebny. Przesłanką zastosowania art. 117 § 5 k.p.c. nie jest to, czy strona dysponuje wiedzą odpowiadającą wiedzy profesjonalnego

Wykonywanie pracy w szczególnych warunkach należy oceniać według wykazów stanowiących załączniki do utrzymanego w mocy rozporządzenia w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach, w którym przyporządkowanie konkretnego rodzaju pracy do określonej branży ma istotne znaczenie przy kwalifikacji pracy jako wykonywanej w szczególnych warunkach. Nie chodzi przy tym o pracę

Sąd nie ma obowiązku wydawania wyroku wstępnego, nawet jeśli powód składa stosowny wniosek. Adresatem normy zawartej w art. 318 k.p.c. jest sąd, a zatem w przypadku uznania braku podstaw do rozstrzygania wyrokiem wstępnym, nie wydaje w tej materii orzeczenia oddalającego taki wniosek.

Nieważność postępowania zachodzi także w sytuacji gdy sprawa, w której sąd rejonowy orzekł mimo właściwości sądu okręgowego bez względu na wartość przedmiotu sporu, została mu przekazana przez sąd okręgowy, jako sąd wyższego rzędu, na podstawie art. 200 k.p.c.

W sprawach działowych w razie zaskarżenia orzeczenia co do istoty sprawy, wartość przedmiotu sporu wyznacza nie wartość całego dzielonego majątku, ale wartość konkretnego interesu (roszczenia, żądania) lub składnika majątkowego, którego dotyczy środek odwoławczy i z reguły nie może przekraczać wartości udziału przysługującego skarżącemu uczestnikowi, chyba że podważa on zasadę podziału, objęcie lub

Jeżeli sąd wiąże w świetle prawa niemieckiego skuteczność zawarcia umowy pożyczki pieniężnej lub powstania zobowiązania do zwrotu po stronie pożyczającego jedynie z koniecznym elementem "przekazania sumy pożyczki" (przedmiotu pożyczki), to nie jest to na pewno interpretacja prawidłowa.

Wskazanie w fakturze wystawionej przez Agencję Nieruchomości Rolnych wysokości czynszu dzierżawy nie jest równoznaczne z ustaleniem jego wysokości jako podstawy wynagrodzenia przewidzianego w art. 39b ust. 1 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami Skarbu Państwa (jedn. tekst: Dz. U. z 2016 r., poz. 1491). Celem art. 39b ust. 1 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o

1. Pojęcie "skorzystania przez wierzyciela ze świadczenia" nie może być oderwane od celu zobowiązania i powinno być rozumiane bardzo wąsko. Korzyść jest pojęciem związanym przeważnie z wartością majątkową, a wobec tego interes wierzyciela ma najczęściej charakter majątkowy i wartość ta wyraża się w uzyskaniu aktywów lub zmniejszenia pasywów. 2. Na dłużniku, zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 6

Wymagalność roszczenia definiowana jest jako stan, w którym wierzyciel ma prawną możliwość żądania zaspokojenia przysługującego mu roszczenia. Roszczenie jest zatem wymagalne wówczas, gdy wierzyciel może żądać jego spełnienia, a dłużnik zgodnie z treścią stosunku prawnego ma obowiązek je spełnić. Początek stanu wymagalności zależy od charakteru wierzytelności. W przypadku wierzytelności terminowych

Wynikający z art. 30 § 4 k.p. wymóg wskazania przyczyny wypowiedzenia umowy o prace zawartej na czas nieokreślony jest zaś ściśle związany z możliwością oceny zasadności rozwiązania stosunku pracy w tym trybie w rozumieniu art. 45 § 1 k.p., gdyż zakreśla granice kognicji sądu rozstrzygającego powstały na tym tle spór. Niewątpliwie wskazanie w wypowiedzeniu umowy o pracę kryteriów doboru pracowników

Upływ oznaczonego w umowie czasu trwania poręczenia nie wyłącza obowiązku poręczyciela zaspokojenia roszczenia, którego wierzyciel dochodzi przed sądem, jeżeli powództwo zostało wytoczone przed upływem tego terminu.

1. Praca w godzinach nadliczbowych bez prawa do dodatkowego wynagrodzenia jest możliwa w sytuacjach o charakterze wyjątkowym, okazjonalnym i sporadycznym. Jeżeli więc praca jest wykonywana stale ponad ustawowy czas pracy osób zajmujących kierownicze stanowiska (a tych osób również dotyczą normy czasu pracy wynikające z powszechnie obowiązujących przepisów ustawowych o charakterze gwarancyjnym), to

1. Wymaganie formalne przedstawienia w skardze kasacyjnej wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienia (art. 3984 § 2 k.p.c.) nie jest spełnione w razie całkowitego braku tego wniosku lub braku jakiegokolwiek jego uzasadnienia. 2. Pełnomocnictwo procesowe nie obejmuje umocowania do wniesienia skargi kasacyjnej (udziału w postepowaniu kasacyjnym), jeżeli treść oświadczenia woli w tym przedmiocie