Przepis art. 112 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (jedn. tekst: Dz.U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594 ze zm.) nie ma zastosowania, jeżeli apelacja zawierająca wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych została wniesiona osobiście przez stronę reprezentowaną przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego.

W postępowaniu o zwrot sumy depozytowej złożonej przez syndyka upadłego na zabezpieczenie wierzytelności w postępowaniu upadłościowym po umorzeniu tego postępowania skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest niedopuszczalna (art. 5192 § 1 k.p.c.).

Zastosowanie sposobu egzekucji najmniej uciążliwego dla dłużnika (art. 799 § 1 k.p.c.) jest obowiązkiem komornika także jako wierzyciela egzekwującego koszty postępowania egzekucyjnego.

Przewidywalność szkody, o której mowa w art. 74 zd. 2 Konwencji Narodów Zjednoczonych o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów z dnia 11 kwietnia 1980 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 45, poz. 286) nie wyłącza odpowiedzialności strony naruszającej umowę, lecz ogranicza wysokość należnego od dłużnika odszkodowania.

Brak oznaczenia w przepisie typizującym czyn zabroniony górnej granicy kary oznacza, że karę tę można orzec do górnej granicy wymiaru danego rodzaju kary.

Z chwilą wszczęcia postępowania o dział spadku nie jest dopuszczalne odrębne postępowanie o ustalenie nieważności umowy darowizny zawartej przez spadkodawcę ze spadkobiercą.

W sprawie odpowiedzialności członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z tytułu długu celnego tej spółki orzeka organ celny w drodze decyzji. Droga sądowa w tej sprawie jest wyłączona.

I. Na postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu przysługuje zażalenie pełnomocnikowi ustanowionemu przez sąd. II. Przyznane adwokatowi ustanowionemu z urzędu od Skarbu Państwa, koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej stronie z urzędu obejmują opłatę nie niższą od właściwych stawek minimalnych opłat

Do zasądzenia renty przewidzianej w art. 444 § 2 k.c. wystarczające jest wykazanie istnienia zwiększonych potrzeb stanowiących następstwo czynu niedozwolonego. Roszczenie poszkodowanego nie ma charakteru regresowego i nie zależy od poniesienia wydatków, a jedynie od uznania, że były konieczne.