Środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody nałożonego na podstawie art. 46 § 1 k.k. jest ograniczony jedynie do rozmiaru rzeczywistej szkody wynikłej bezpośrednio z przestępstwa i nie obejmuje odsetek stanowiących element szkody wynikły z następstw czynu sprawcy.

Bez przeprowadzenia przewidzianej w art. 17b ust. 2a ustawy z 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi SP i art. 78-81 ustawy z 1997 r. o gospodarce nieruchomościami procedury aktualizacyjnej użytkownika wieczystego nie może wiązać wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, nawet wówczas, gdy ex lege zmianie uległa stawka procentowa tej opłaty w okresie trwania prawa użytkowania

Gdy w umowie o ustanowieniu użytkowania wieczystego lub w decyzji wydanej na podstawie art. 220 ust. 2 u.g.n. został oznaczony termin zabudowania nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste, to budowa po terminie może być uznana za równoznaczną z sytuacją, gdy użytkownik wieczysty wbrew umowie nie wzniósł określonych w niej budynków lub urządzeń. Tak samo należy ocenić sytuację, gdy użytkownik wieczysty

Na tle art. 348 k.c. trzeba wskazać, że istotne znaczenie ma rzeczywiste przeniesienie posiadania przez wydanie nieruchomości a nie stwierdzenie tego faktu w dokumencie - protokole. Sama zmiana posiadacza następuje w sferze faktycznej przez odmienne władanie nieruchomością i stanowi czynność realną, a nie czynność prawną. Nie wyklucza to jednak sporządzania przez posiadacza ustępującego i obejmującego

Wypowiedzenie umowy zakupu i sprzedaży energii elektrycznej przez powoda ze skutkiem na koniec 2001 r., a następnie negocjacje stron, które ostatecznie nie zakończyły się uzgodnieniem nowego sposobu obliczania opłaty przesyłowej z racji nowego ujęcia statusu pozwanego odbiorcy energii (jako tzw. autoproducenta), świadczyć mogą o jednoznacznej i kategorycznej postawie strony pozwanej, wyłączającej jednak

Negatywne rozstrzygnięcie sądu polubownego co do jego właściwości w sprawie jest rozstrzygnięciem ostatecznym i nie podlegającym kontroli sądu powszechnego. Przewidzianą w art. 1205 i n. k.p.c. skargą o uchylenie wyroku sądu polubownego nie może być zatem zaskarżone orzeczenie tego sądu stwierdzające brak jego właściwości w sprawie.

1. Naruszenie dobra osobistego może łączyć się z tytułem, podtytułami publikacji prasowej, o ile ich dobór i układ tworzą nieprawdziwy, godzący w to dobro obraz osoby, której dotyczy. 2. Nie każdy dokument wydany przez organ państwowy jest dokumentem urzędowym. Zgodnie z treścią art. 244 § 1 k.p.c., dokumentami urzędowymi są tylko te dokumenty, które zostały sporządzone w przepisanej formie przez powołane

Szkoła wyższa będąca beneficjentem w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz.U. Nr 116, poz. 1206 ze zm.) przy realizacji takiego projektu w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego - Rozwój Zasobów Ludzkich, którego celem jest aktywizacja zawodowa jej absolwentów, kierowanych zgodnie z tym projektem do odbycia stażu u przedsiębiorców, jest innym niż

Nie jest możliwe kumulowanie kary umownej przewidzianej za nienależyte wykonanie zobowiązania, np. wykonanie ze zwłoką, z karą umowną za niewykonanie tego samego zobowiązania.

Zarejestrowanie utworu w organizacji zbiorowego zarządzania celem jego ochrony i zarządzania jego eksploatacją (art. 104 ust. 1 pr. aut.) nie przesądza o jego autorstwie, jak też nie wyłącza możliwości kwestionowania autorstwa osoby na której rzecz utwór został zarejestrowany, stanowi jednak istotny element domniemania, jako uwidocznienia autorstwa.

W zakładzie pracy, w którym występują zagrożenia dla życia i zdrowia pracowników, pracodawca jest zobowiązany do szczególnej staranności w zakresie przeciwdziałania ich wystąpieniu. Naruszenie tego obowiązku może stanowić czyn niedozwolony, niezależnie od tego, że może być również uznane za naruszenie objętego treścią stosunku pracy obowiązku zapewnienia pracownikowi bezpiecznych i higienicznych warunków

Posiadaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej w rozumieniu art. 62 ustawy z dnia 21 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 ze zm.) jest każde władanie takim środkiem lub substancją, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia.

Orzekając, na etapie postępowania przygotowawczego, w przedmiocie zastosowania albo przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania, sąd jest zobowiązany do oceny trafności przyjętej przez oskarżyciela publicznego kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego podejrzanemu. Ocena ta powinna być dokonywana w kontekście ustawowych przesłanek tymczasowego aresztowania.

Normatywne doprecyzowanie właściwości sądu poprzez wskazanie rodzaju wydziału, w którym ma być rozpoznawana sprawa, choćby wydział taki był określany mianem „sądu”, nie czyni z niego sądu w znaczeniu procesowym, o którym mowa w art. 35 § 1 k.p.k.

W wypadku stwierdzenia zbiegu negatywnych przesłanek procesowych, określonych w art. 17 § 1 pkt 1 i 2 k.p.k. oraz art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k., sąd powinien umorzyć postępowanie z uwagi na niedopuszczalność jego dalszego prowadzenia. Zasada ta nie ma jednak zastosowania wówczas, gdy zbieg tych przesłanek zostanie stwierdzony dopiero po przeprowadzeniu dowodów i wyjaśnieniu wszystkich okoliczności faktycznych

Sąd odwoławczy, jeśli nie stwierdza uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu, w szczególności rażącej niesprawiedliwości orzeczenia, i zmienia zaskarżony wyrok jedynie w granicach zaskarżenia, ma zawsze obowiązek zawrzeć rozstrzygnięcie o utrzymaniu w mocy zaskarżonego wyroku 'w pozostałym zakresie'.

Miarkowanie kary umownej zastrzeżonej na wypadek zwłoki w spełnieniu całości świadczenia jest co do zasady dopuszczalne także ze względu na wykonanie przez dłużnika zobowiązania w znacznej części. Jednakże zmniejszenie kary z powołaniem się na tę przesłankę zależy od konkretnych okoliczności faktycznych, które pozwalają ocenić czy i ewentualnie w jakim stopniu częściowe wykonanie robót przed popadnięciem

Art. 3581 § 3 k.c. nie ma zastosowania przy podziale majątku wspólnego, w skład którego wchodzi spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Wartość nakładu z majątku odrębnego jednego z małżonków na ich majątek wspólny, polegającego na wpłacie dokonanej przez jednego z małżonków na wkład mieszkaniowy związany ze spółdzielczym prawem do lokalu, odpowiada w chwili podziału tego majątku takiej części wartości

Termin określony w art. 539 § 1 k.s.h. rozpoczyna bieg od pierwszego zawiadomienia o zwołaniu zgromadzenia wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Niedopuszczalna jest skarga kasacyjna oparta na zarzutach dotyczących ustalenia faktów lub oceny dowodów [art. 3983 § 3 k.p.c.] nie tylko wtedy, kiedy zarzut jest wprost w ten sposób sformułowany, ale także wówczas, kiedy ukryty jest pod zarzutem odnoszącym się pozornie do innego uchybienia, w tym także naruszenia prawa materialnego

Przepisy i zasady prawa pracy, w szczególności zawarte w dziale V Kodeksu pracy, wykluczają wystawienie weksla gwarancyjnego jako środka zabezpieczenia roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej przez pracownika w mieniu pracodawcy, co oznacza, że taki weksel jest nieważny z mocy prawa (art. 18 § 2 k.p. w związku z art. 114-127 k.p. oraz a contrario art. 300 k.p.). Nabywca weksla nie może zatem dochodzić

Powołanie się na trudną sytuację materialną nie może stanowić dostatecznego argumentu na rzecz zastosowania w odniesieniu do kosztów postępowania apelacyjnego wyjątkowej regulacji zawartej w art. 102 k.p.c.

W sprawie o podział majątku wspólnego doszło do kwestionowania jego składu, różnie też kształtowała się wizja jego podziału, nie świadczyło to jednak o sprzeczności interesów wnioskodawczyni i uczestnika, o której mowa w art. 520 § 2 k.p.c.

Zgodnie z art. 491 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, także po zmianie jego brzmienia ustawą z dnia 18 grudnia 2009 r., utrzymana została w nim zasada, że koszty sądowe oraz koszty zastępstwa procesowego pokrywa spółdzielnia, co oznacza, że strona powodowa przegrywająca proces, niezależnie od przyczyn oddalenia jej powództwa, nie jest zobowiązana do zwrotu wygrywającej spółdzielni kosztów jej