Rozwiązanie stosunku pracy z nauczycielem zatrudnionym na podstawie mianowania przez dyrektora szkoły wskutek wystąpienia przesłanek, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (jednolity tekst: Dz.U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 ze zm.), nie jest rozwiązaniem stosunku pracy na wniosek nauczyciela w rozumieniu art. 88 ust. 1 tej ustawy.

Z obowiązków regulacyjnych nakładanych przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej na podstawie art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 171, poz. 1800 ze zm.) na przedsiębiorstwo zajmujące pozycję znaczącą na rynku, na którym nie występuje skuteczna konkurencja, nie zwalnia wykazanie, że przedsiębiorstwo to dotychczas nie dopuszczało się praktyk antykonkurencyjnych

W sprawie z powództwa pracownika o zapłatę wynagrodzenia za pracę, pozwany pracodawca nie może potrącić swojej wierzytelności (nawet objętej tytułem wykonawczym), wynikającej z uprzedniego pobrania przez pracownika nienależnego (zawyżonego) wynagrodzenia (art. 498 § 1 k.c. w związku z art. 87 § 1 pkt 2 k.p. i art. 505 pkt 4 k.c. oraz art. 300 k.p.).

1. Kodeks pracy nie przewiduje, że urlopu wypoczynkowego można udzielić przed nabyciem do niego prawa, co znajduje uzasadnienie w celu tego urlopu, jakim jest zapewnienie pracownikowi możliwości corocznej regeneracji sił fizycznych i psychicznych 2. Za okoliczność usprawiedliwiającą nieobecność w pracy może być bowiem uznana nie tylko choroba pracownika lub inne przeszkody niezależne od niego, lecz

Osoba mająca stałe miejsce zamieszkania za granicą, pobierająca zasiłek chorobowy z tytułu zatrudnienia wykonywanego w kraju miejsca zamieszkania, nabywa prawo do emerytury w Polsce z dniem zaprzestania pobierania tego zasiłku (art. 100 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.).

1. Możliwość dochodzenia przez pracodawcę kary umownej z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania przez pracownika zobowiązania powstrzymania się od działalności konkurencyjnej po ustaniu stosunku pracy nie jest uzależniona od wystąpienia związanej z tym szkody (art. 484 § 1 k.c. w związku z art. 300 k.p.). 2. Pracownik może żądać zmniejszenia (miarkowania) kary umownej, jeżeli wykaże (zgodnie

1. Nabycie przez gminę własności nieruchomości na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. następuje z mocy prawa, a przewidziana w art. 18 ust. 1 decyzja administracyjna stwierdzająca to nabycie ma charakter deklaratoryjny. Dopóki decyzja ta nie zostanie wydana i nie stanie się ostateczna, dopóty właścicielem mienia (nieruchomości), o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy, pozostaje w obrocie

Jeżeli ostateczna wadliwa decyzja administracyjna została wydana przed dniem wejścia w życie Konstytucji, odszkodowanie przysługujące na podstawie art. 160 § 1 k.p.a. nie obejmuje korzyści utraconych wskutek jej wydania, choćby ich utrata nastąpiła po wejściu w życie Konstytucji.

Zgodnie z art. 35 u.p.z.p., tereny, których przeznaczenie plan miejscowy zmienia, mogą być wykorzystywane w sposób dotychczasowy do czasu ich zagospodarowania zgodnie z tym planem, chyba że w planie ustalono inny sposób ich tymczasowego zagospodarowania. Zarzut naruszenia tego przepisu, polegający na jego niezastosowaniu w niniejszej sprawie, jest bezprzedmiotowy, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

1. Dla powstania roszczenia zawartego w art. 446 § 4 k.c nie ma większego znaczenia, czy śmierć osoby najbliższej powstała natychmiast po zdarzeniu stanowiącym czyn niedozwolony, czy też po pewnym okresie czasu. Ma ono na celu kompensację doznanej krzywdy, tj. złagodzenie cierpienia wywołanego śmiercią osoby bliskiej oraz pomoc osobie pokrzywdzonej w dostosowaniu się do zmienionej w związku z tym rzeczywistości

Po ustaleniu w sprawie o wydanie wyroku łącznego grupy przestępstw pozostających w zbiegu realnym i wymierzeniu kary łącznej, badać należy możliwość utworzenia kolejnej takiej grupy, biorąc pod uwagę jedynie przestępstwa i odpowiadające im wyroki, które nie weszły do grupy wcześniej wyodrębnionej.

Przepis art. 343 § 2 pkt 1 k.p.k., przewidując możliwość nadzwyczajnego złagodzenia kary także w innych wypadkach niż wskazane w art. 60 § 1 - 4 k.k., nie wyłącza stosowania przy owym nadzwyczajnym złagodzeniu dalszych przepisów zawartych w art. 60 k.k., a więc tych, które regulują już same zasady nadzwyczajnego złagodzenia poszczególnych kar. W sytuacji, gdy ustawa zakłada alternatywne zagrożenie

1) oddalił skargę kasacyjną; 2) zasądził od pozwanego Tomasza S. na rzecz powoda Zbigniewa Ł. kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

1) uchylił zaskarżone postanowienie w punktach: 2 (drugim) i 3 (trzecim) i w tym zakresie przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego; 2) oddalił skargę kasacyjną w pozostałym zakresie.

Wyrażenie obcojęzyczne może być uznane za opisowe również w języku polskim, jeżeli dla odbiorcy docelowego towarów oznaczonych takim wyrażeniem może ono brzmieć tylko opisowo, ze względu na powszechne używanie tego wyrażenia zamiennie ze słowem polskim albo tylko w języku obcym, ze względu na brak odpowiednika polskiego lub jego nieużywanie dla oznaczenia rodzajowego, jednakże nie wtedy, gdy zarejestrowany

1) uchylił zaskarżone postanowienie w punkcie 1 i zmienił postanowienie Sądu Rejonowego w Z. z dnia 29 grudnia 2009 r. w punkcie I w ten sposób, że stwierdza, iż spadek po Ignacym Z. zmarłym dnia 10 stycznia 1954 r w L., ostatnio stale zamieszkałym w L. na podstawie ustawy nabyli: żona Antonina Zofia Z. z domu H. w 1/4 części i syn Józef Z. w 3/4 częściach; 2) przyznał radcy prawnemu Szymonowi Z. od

1) uchylił zaskarżony wyrok oraz wyrok Sądu Rejonowego w Ł. z dnia 10 lipca 2009 r. i odrzucił pozew 2) zasądził od powódek solidarnie na rzecz pozwanej kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) zł tytułem kosztów procesu za obie instancje.

1. oddalił skargę kasacyjną; 2. zasądził od Janiny N. i Magdaleny N. na rzecz Heleny Ł. i Rafała J. kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) zł oraz na rzecz Ilony S. i Anny B. kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.