Osobie, która utraciła własność rzeczy wskutek jej zasiedzenia przez posiadacza, nie przysługuje wobec posiadacza roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy bez tytułu prawnego w okresie poprzedzającym dzień zasiedzenia [art. 229 k.c.].

1. Reguła, że jeżeli przepis ustawy przewiduje właściwość prawa ojczystego, to obywatel polski podlega prawu polskiemu, chociażby prawo innego państwa uznawało go za obywatela tego państwa, nie ma zastosowania do przewidujących właściwość prawa ojczystego przepisów umów międzynarodowych. 2. Czynność prawna obejmująca oświadczenie woli składane wobec określonego organu państwowego jest dokonana w państwie

Do okresu uprawniającego do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz.U. Nr 120, poz. 1252 ze zm.), nie wlicza się okresu obowiązkowego ubezpieczenia społecznego z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, za który osoba ubiegająca się o to świadczenie nie opłaciła należnych

Artykuł 4 prawa o aktach stanu cywilnego wprowadza wyjątek od ogólnej zasady swobodnej oceny dowodów, akty stanu cywilnego korzystają bowiem ze szczególnej mocy dowodowej, stanowiąc wyłączny dowód zdarzeń w nich stwierdzonych. Jednakże, co wynika z art. 4 p.a.s.c. in fine - możliwe jest udowodnienie niezgodności z prawdą danych zawartych w tych aktach, wymaga to jednak przeprowadzenia odpowiedniego

W odniesieniu do postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia obejmującego sposób zabezpieczenia określony w art. 753 k.p.c., na zasadach ogólnych komornik orzeka o kosztach egzekucyjnego wykonania postanowienia zabezpieczającego, natomiast stosownie do art. 745 k.p.c. o wszystkich kosztach postępowania zabezpieczającego rozstrzyga sąd w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

Jeżeli osoba, której dotyczy postępowanie o przyjęcie do domu pomocy społecznej bez jej zgody lub zmianę postanowienia o przyjęciu (art. 39 w związku z art. 38 oraz art. 41 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego, Dz. U. Nr 111, poz. 535 ze zm.) z powodu upośledzenia funkcji intelektualnych nie ma rozeznania w prostych sprawach życiowych, to ustanowienie pełnomocnika na podstawie

Jeżeli osoba, której dotyczy postępowanie o przyjęcie do domu pomocy społecznej bez jej zgody lub o zmianę postanowienia o przyjęciu (art. 39 w zw. z art. 38 oraz art. 41 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego - Dz. U. Nr 111, poz. 535 ze zm.) z powodu upośledzenia funkcji intelektualnych nie ma rozeznania w prostych sprawach życiowych, to ustanowienie pełnomocnika na podstawie

Zawarcie przez małżonków umowy o ustanowieniu rozdzielności majątkowej nie powoduje utraty uprawnienia, stanowiącego podstawę uprzednio wniesionego powództwa o ustanowienie rozdzielności majątkowej z dniem wcześniejszym niż wytoczenie tego powództwa.

Zaburzenia wynikające z uzależnienia od alkoholu nie są równoznaczne z upośledzeniem umysłowym, czy chorobą psychiczną i nie obligują sądu do orzeczenia wobec takiego sprawcy kary łagodniejszej oraz poddania go leczeniu.

Skoro (…) zgodnie z art. 4 § 1 k.k., ustawą względniejszą dla Radosława K. była uprzednia treść art. 89 k.k., która nie zawierała § 1a, to właśnie tę ustawę należało w jego sprawie stosować, jako że czyny, za które został on skazany wyrokami podlegającymi łączeniu miały miejsce w 2003 i 2004 roku, a pierwszy wyrok skazujący zapadł w dniu 21 grudnia 2004 r.

Jeżeli w toku postępowania wszczętego o konkretne przestępstwo lub przestępstwa wymienione w art. 237 § 3 k.p.k., zarządzono kontrolę i utrwalanie rozmów określając w postanowieniu osobę, której kontrola ta dotyczy oraz nośnik informacji, który obejmuje, a następnie w toku postępowania pojawi się potrzeba czy to przedmiotowego poszerzenia tej kontroli (chyba, że poszerzenie dotyczy innego przestępstwa

Bez wątpienia, poddanie skazanego (…) dozorowi należy traktować w kategoriach skutków mniej dla niego korzystnych od tych, jakie przewiduje ustawa nowa, która w pozostałym, wymienionym zakresie nie przyniosła zmian mających jakiekolwiek znaczenie dla sytuacji prawnej (skazanego).

Uchwała Krajowej Rady Sądownictwa w przedmiocie przeniesienia sędziego w stan spoczynku na podstawie art. 71 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) powinna być podjęta przy uwzględnieniu przede wszystkim interesu publicznego (potrzeby wymiaru sprawiedliwości).

Samochód osobowy, kluczyki do niego i dowód rejestracyjny nie mogą być (…) zaliczone do przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia występku niestosowania się do orzeczonych przez Sąd środków karnych (art. 244 k.k.).

Skoro kara łączna jest instytucją prawa karnego materialnego, to orzekanie powinno nastąpić z uwzględnieniem art. 4 § 1 k.k. Oznacza to, że należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, gdy jest względniejsza dla skazanego. Natomiast możliwość wymierzenia kary łącznej w wyroku łącznym na podstawie art. 89 § 1a k.k., zgodnie z art. 4 § 1 k.k., dotyczyć będzie skazań za zbiegające się przestępstwa

Ocena stopnia społecznej szkodliwości czynu może nastąpić wyłącznie po wcześniejszym stwierdzeniu, ze zachowanie sprawcy w aspekcie realizacji znamion przedmiotowych, jak i zawinienia stanowi przestępstwo. Gdy czyn zabroniony stanowi zamach na dwa lub więcej dobra chronione prawem to zwiększa się jego stopień społecznej szkodliwości.

W skład kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw i celowej obrony nie wchodzą koszty przejazdu do sądu pełnomocnika będącego adwokatem (art. 98 § 3 k.p.c.).

Prawomocny wyrok nakazujący pozwanemu wydanie nieruchomości nie przesądza o jego legitymacji biernej w sprawie o wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z tej nieruchomości.

Oddalenie powództwa o uzgodnienie stanu prawnego księgi wieczystej założonej dla określonej nieruchomości z rzeczywistym stanem prawnym (art. 10 ustawy z dnia 16 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece - tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361 ze zm.) nie stwarza stanu powagi rzeczy osądzonej w sprawie wytoczonej na podstawie art. 189 k.p.c. o ustalenie, że powód jest właścicielem tej

Pracodawca nie stosuje dyskryminującego kryterium wyboru pracownika do zwolnienia z pracy z uwagi na złą sytuację ekonomiczną, gdy rozwiązuje umowę o pracę z pracownikiem najmłodszym, któremu najłatwiej znaleźć nową pracę.

Pracownik, któremu za szkodę wyrządzoną pracodawcy przypisano odpowiedzialność solidarną z pracownikiem należącym do kręgu osób wymienionych w art. 31 § 1 k.p., nie może skutecznie podnosić zarzutu przedawnienia z powołaniem się na wiedzę o szkodzie tej osoby (art. 291 § 2 k.p.).

Związanie prawomocnym wyrokiem oddalającym powództwo o zadośćuczynienie (art. 445 § 1 k.c.) ze względu na jego przedwczesność (art. 365 § 1 k.p.c.) oznacza, że toczenie się postępowania o ustalenie, iż zdarzenie było wypadkiem przy pracy, stanowi szczególną, wyjątkową sytuację usprawiedliwiającą niedochodzenie roszczenia o zadośćuczynienie, uzasadniającą ocenę, że skorzystanie z zarzutu przedawnienia

1. Zasadne zaprzeczenie istnienia dyskryminacji w rozumieniu art. 183b § 1 in fine k.p. uwalnia od konieczności analizowania sprawy z punktu widzenia szczególnych przejawów dyskryminacji, np. dyskryminacji w zakresie wynagra dzania (art. 183c k.p.). 2. O dyskryminacji w wynagradzaniu możemy mówić dopiero wówczas, gdy wynagrodzenie pracownika dostrzegalnie odbiega od wynagrodzenia in nych pracowników

Uchylenie wyroku w (zakresie, jakim okazał się on oczywiście niesłuszny) niweczy ex lege węzeł kary łącznej, albowiem przepis art. 575 § 2 k.p.k. winien być stosowany także do kary łącznej. Orzeczenie o karze łącznej winien wydać sąd funkcjonalnie właściwy, a nie sąd odwoławczy.