Wyrok prawomocny ma powagę rzeczy osądzonej tylko co do tego, co w związku podstawą sporu stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia a ponadto tylko między tymi samymi stronami. Konsekwencją powagi rzeczy osądzonej jest niemożliwość toczenia ponownego sporu miedzy tymi samymi stronami o to, co było już przedmiotem rozstrzygnięcia.

Wspólnik nie może na podstawie art. 252 § 4 k.s.h. żądać stwierdzenia nieważności uchwały zgromadzenia wspólników spółki z o.o., jeśli - ze względu na upływ terminu określonego w art. 252 § 3 k.s.h. - nie jest dopuszczalne jej zaskarżenie.

Orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności nie przekłada się na kwestię niezdolności do pracy, inne są definicje legalne niepełnosprawności oraz niezdolności do pracy jako przesłanki przyznania renty.

I. zmienił punkt drugi zaskarżonego postanowienia w ten sposób, że w miejsce kwoty 600 zł zasądzonej od Janiny L. i Ewy S. na rzecz organu rentowego tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego, zasądził kwotę 120 zł (sto dwadzieścia) oraz w miejsce kwoty 300 zł zasądzonej od Janiny L. i Lidii L. na rzecz organu rentowego tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego, zasądził kwotę 120 zł

Publikowanie w internetowym wydaniu gazety i zachowanie w jej internetowym archiwum artykułu, którego treść opublikowana w wydaniu papierowym została uznana za naruszającą dobra osobiste pokrzywdzonego, może stanowić podstawę odpowiedzialności przewidzianej w art. 24 k.c.

1) oddalił zażalenie, 2) przyznał Skarbowi Państwa - Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kwotę 1800,- (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego, 3) odmówił Miastu W. przyznania zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

I. zmienił punkt drugi zaskarżonego postanowienia w ten sposób, że w miejsce kwoty 600 zł zasądzonej od Rozwity Z. i Janiny L. na rzecz organu rentowego tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego, zasądził kwotę 120 zł (sto dwadzieścia), w miejsce kwoty 600 zł zasądzonej od Teresy S. i Janiny L. na rzecz organu rentowego tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego, zasądza kwotę 120 zł

1. Przepis art. 227 k.p.c. w ogóle nie może być przedmiotem naruszenia przez sąd, ponieważ nie jest on źródłem obowiązków ani uprawnień jurysdykcyjnych, lecz w istocie określa wolę ustawodawcy ograniczenia kręgu faktów, które mogą być przedmiotem dowodu w postępowaniu cywilnym. 2. Przez kwalifikacje zawodowe należy rozumieć zarówno kwalifikacje formalne czyli przygotowanie zawodowe udokumentowane świadectwami

Przy braku wskazania w opisie czynu ciągłego konkretnego dnia miesiąca (albo innego punktu czasowego), podanego w wyroku jako końcowy moment zachowania sprawcy, za czas popełnienia tego przestępstwa, w rozumieniu art. 6 § 1 k.k., uznać należy ostatni dzień tego miesiąca.

Jeżeli przedmiotem świadczenia jest określona ilość rzeczy oznaczonych co do gatunku, ochrona dłużnika przed ponoszeniem nieuzasadnionych kosztów nabycia przez wierzyciela takiej samej ilości rzeczy tego samego gatunku (art. 479 k.c.) zależy od wykazania, że wydatki z tego tytułu były nadmierne.

Pozasądowa ekspertyza sporządzona na zlecenie strony i przez nią przedstawiona sądowi z zasady stanowi tylko część argumentacji faktycznej tej strony. Jeżeli strona przedkłada ją do akt z intencją uznania za dowód w sprawie, można potraktować ją jako dokument prywatny (art. 245 k.p.c.), stanowiący dowód tego, że osoba podpisująca złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie, nie korzysta natomiast z domniemania

Przepis art. 291 k.k. nie przewiduje kryminalizacji zachowania polegającego tylko na zbyciu rzeczy uzyskanej za pomocą czynu zabronionego.

Pozbawienie właściciela możliwości zabudowy nieruchomości, położonej na obszarze oddziaływania eksploatacji górniczej, na skutek ustanowionego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zakazu zabudowy nie pozostaje w związku przyczynowym z ruchem zakładu górniczego.

W stanie niniejszej sprawy zajęcie spornej kwoty na rachunku dłużnika nie zmieniło w odnośnym zakresie stanu aktywów powoda, obejmujących nadal wierzytelność wobec dłużnika w wysokości odpowiadającej tej kwocie, którą powód zachował zresztą także po jej zasądzeniu od pozwanego. Będący następstwem tego brak koniecznej pozytywnej przesłanki bezpodstawnego wzbogacenia pozwanego w postaci uzyskanie korzyści

Dłużnik dopuszcza się zwłoki, o ile nie spełni świadczenia w terminie, chyba że nie odpowiada za taki stan rzeczy. Z uregulowania art. 476 k.c. wynika domniemanie prawne, że dłużnik nie dotrzymując terminu pozostaje w zwłoce. Wierzyciel nie musi więc udowadniać, że niedotrzymanie terminu spełnienia świadczenia jest spowodowane okolicznościami, za które dłużnik odpowiada, a jedynie to, iż termin wykonania

Kierowanie przez radę okręgowej izby radców prawnych działalnością okręgowej izby radców prawnych, o którym mowa w art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (jedn. tekst: Dz.U. z 2010 r. Nr 10, poz. 65 ze zm.), obejmuje umocowanie do prowadzenia spraw okręgowej izby radców prawnych oraz do jej reprezentowania. Oświadczenia dotyczące reprezentacji składa, zgodnie z właściwym postanowieniem

Sąd nie może uwzględnić roszczenia w oparciu o inną podstawę faktyczną niż podana przez powoda, gdyż byłoby to dokonaniem niedopuszczalnej zmiany powództwa i orzeczeniem ponad żądanie.