Niedopuszczalne jest prostowanie w trybie określonym w art. 105 § 1 k.p.k. merytorycznych elementów wyroku. Pogląd ten w całej rozciągłości należy odnieść także do próby zmiany w tym trybie uzasadnienia wyroku sądu odwoławczego, w części obejmującej motywy podjętego rozstrzygnięcia, bowiem z istoty tego wyroku wynika, że dopiero jego uzasadnienie wskazuje na przyczyny nieuwzględnienia (lub uwzględnienia

Prokurator w stanie spoczynku nie może sprawować mandatu poselskiego (art. 103 ust. 2 Konstytucji RP).

Protest wyborczy wnosi się do Sądu Najwyższego bez pośrednictwa innych organów. Zachowanie terminu do wniesienia protestu wyborczego bada się z uwzględnieniem daty nadania pisma bezpośrednio do Sądu Najwyższego w polskiej placówce operatora publicznego.

Językowa wykładnia przepisu art. 226 § 1 k.k. prowadzi do oczywistego wniosku, że w przeciwieństwie do przepisów art. 226 § 3 k.k. i art. 135 § 2 k.k., przewidujących odpowiedzialność karną odpowiednio za znieważenie konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej i Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, nie zawiera on znamienia publicznego działania, jako warunku karalności za znieważenie funkcjonariusza

Zawiadomienie o terminie rozprawy odwoławczej, wysłane pod ostatnio wskazany przez stronę adres, nie może być uznane, zgodnie z treścią art. 139 § 1 k.p.k., za doręczone, jeżeli osoba ta została pozbawiona wolności i nie podała swego miejsca pobytu w czasie pozbawienia wolności do wiadomości organu - w tym przypadku Sądu - przed którym toczy się postępowanie. Stosownie do art. 450 § 3 k.p.k., w powiązaniu

1. Wystąpienie do Państwowej Komisji Wyborczej najpóźniej do 40 dnia przed dniem wyborów z wnioskiem o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w art. 210 § 3 Kodeksu wyborczego, stanowi warunek konieczny zgłoszenia do rejestracji list kandydatów, które nie uzyskały poparcia podpisami co najmniej 5.000 wyborców. 2. Dla zachowania terminu do zgłoszenia wniosku o wydanie zaświadcze nia, o którym mowa w art

Jeśli w postępowaniu sądowym dochodzi do cofnięcia wyznaczenia obrońcy, wobec ustania okoliczności utrudniających obronę, powołanych przy jego wyznaczeniu, to zarzut obrazy art. 79 § 2 k.p.k., wskazujący zarazem na uchybienie określone w art. 439 § 1 pkt 10 k.p.k., będzie skuteczny tylko wtedy, gdy skarżący wykaże, że do zwolnienia obrońcy z urzędu doszło przy błędnej ocenie, iż okoliczności te ustały

1. Okoliczność, że osoba fizyczna wchodząca w skład organu osoby prawnej działa - naruszając cudze dobro osobiste - w takim charakterze, nie zwalnia jej z odpowiedzialności wobec pokrzywdzonego, przewidzianej w art. 24 § 1 k.c. 2. Zastosowanie w polemice określeń pejoratywnych, wykraczających poza rzeczową potrzebę ustosunkowania się do wypowiedzi innej osoby oraz poza granice potrzebne do osiągnięcia

Pojęcie „zwrotu rzeczy” w rozumieniu art. 229 k.c. odnosi się do odzyskania przez właściciela władztwa nad rzeczą, a nie do jego utraty; nie ma podstaw do uznania, że obejmuje ono także utratę przez właściciela własności rzeczy w wyniku jej przejścia na dotychczasowego posiadacza.

Działanie na rozkaz nie uchyla zatem odpowiedzialności podwładnego, który wykonując rozkaz umyślnie dopuszcza się przestępstwa, czyli wykorzystując sposobność, jaką daje mu wykonywanie rozkazu, popełnia „przy okazji” czyn zabroniony. Norma art. 318 k.k. nie obejmuje natomiast przypadków, gdy podwładny popełnia przestępstwo wskutek wykonywania rozkazu niezgodnie z jego treścią lub też wbrew przepisom

1. Artykuł 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (jedn. tekst: Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503 ze zm.) pełni funkcję uzupełniającą i korygującą. Oznacza to, że czynem nieuczciwej konkurencji jest zachowanie, którego nie można zakwalifikować zgodnie z art. 5-17 tej ustawy, jeżeli jest sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, a ponadto narusza interes przedsiębiorcy

Każde roszczenie procesowe sformułowane jako żądanie zasądzenia, ustalenia lub ukształtowania stosunku prawnego, niezależnie od jego merytorycznej zasadności, należy do drogi sądowej, chyba że dotyczy podmiotów, których pozycje w ramach stosunku prawnego nie są równorzędne.

Partia polityczna nie jest podmiotem uprawnionym do wniesienia protestu przeciwko ważności wyborów do Sejmu i Senatu RP.