Z treści art. 39 k.p. jednoznacznie wynika, że ochrona przedemerytalna nie dotyczy wygaśnięcia stosunku pracy.

1. Fakt, że biegły ten wcześniej leczył wnioskodawcę nie stanowi okoliczności, które mogłaby wywołać wątpliwość co do jego bezstronności (art. 49 k.p.c.). 2. Decydującą dla stwierdzenia niezdolności do pracy jest utrata możliwości wykonywania pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu przy braku rokowania odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Gdy więc biologiczny stan

Przyczyna zewnętrzna wypadku może mieć miejsce wówczas, gdy zaświadczenie o zdolności pracownika do wykonywania pracy na danym stanowisku jest oczywiście błędne, gdy łatwo dostrzec jego wady lub braki, bez wnikania w zastrzeżoną dla lekarzy ocenę merytoryczną.

Przejścia zakładu pracy nie można utożsamiać wyłącznie z majątkiem, a może o tym świadczyć także przejęcie zadań pracodawcy. Do przejścia części zakładu pracy dochodzi nie tylko dlatego, że przekazaniu uległa zorganizowana część zakładu pracy i zadania. Za ważne kryterium oceny, czy dochodzi do przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę uznać należy także spadek zapotrzebowania na

W sytuacji, gdy sąd ad quem dokona zmiany zaskarżonego orzeczenia co do istoty sprawy, to jego obowiązkiem jest nie tylko wykazanie w uzasadnieniu wyroku realizacji nakazu wynikającego z treści art. 457 § 3 k.p.k., ale także spełnienia obowiązku wynikającego z treści art. 424 § 1 i 2 k.p.k.

Nie ma znaczenia dla bytu odpowiedzialności za występek z art. 160 § 3 k.k. okoliczność czy ostatecznie zaniechanie przez sprawcę działania było w stanie całkowicie odwrócić niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia pacjenta (zapobiec naruszeniu chronionego dobra). Wymaganym (a przez to wystarczającym) znamieniem tego występku jest przecież skutek nie w postaci naruszenia dobra, ale w postaci konkretnego

Przekonujące uzasadnienie braku możliwości uznania (ustalenia) stanu całkowitej niezdolności do wykonywania jakiejkolwiek pracy wymaga zawsze uwzględnienia tzw. aspektu socjalno-ekonomiczno-społecznego stanu niezdolności do wykonywania każdego zatrudnienia i chociażby przykładowego wskazania rodzajów i warunków wykonywania prac, które może wykonywać pracownik fizyczny dotknięty istotnym ograniczeniem

Pakiet socjalny jako inne porozumienie zawarte ze związkami zawodowymi ma taką samą pozycję w hierarchii źródeł prawa, jak układ zbiorowy pracy [art. 9 k.p.]. W braku unormowania spraw dotyczących pakietów socjalnych trzeba do nich stosować per analogiam przepisy o układach zbiorowych pracy. To zaś pozwala na zmianę przez partnerów socjalnych postanowień pakietu, także na niekorzyść pracowników.

Art. 271 k.k. zawiera podmiotowe ograniczenie adresatów zawartej w nim normy do funkcjonariuszy publicznych i „innych osób uprawnionych do wystawienia dokumentu”, to jest osób, które na mocy szczególnej regulacji uprawnione są do wystawienia dokumentu, któremu na równi z dokumentami sporządzanymi przez funkcjonariusza publicznego służy cecha zaufania publicznego. Oznacza to, że nie jest wystarczające

Nie zachodzi nieważność postępowania, gdy sąd w składzie właściwym ponownie przeprowadził dowód uprzednio przeprowadzony w składzie niewłaściwym (art. 379 pkt 4 k.p.c.).

Naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. nie ma z reguły bezpośredniego wpływu na treść wyroku, gdyż uzasadnienie sporządzane jest po jego wydaniu. Naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. może stanowić uzasadnioną podstawę skargi kasacyjnej, o ile uzasadnienie zaskarżonego orzeczenia nie pozwala na jego kontrolę kasacyjną. Tylko bowiem w takim wypadku uchybienie art. 328 § 2 k.p.c. może być uznane za mogące mieć wpływ

W razie złożenia wniosku rentowego w danym miesiącu prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy przyznaje się i wypłaca od dnia złożonego wniosku tylko wtedy, gdyby ustalono, że w tym konkretnym dniu zostały spełnione warunki wymagane do przyznania dochodzonego prawa, a ubezpieczony nie korzysta z żadnego z innych ... świadczeń za czas niezdolności do pracy. W innym razie prawo do renty przysługuje

W sprawie dotyczącej mianowania funkcjonariusza celnego na stopień służbowy na podstawie art. 223 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz.U. Nr 168, poz. 1323 ze zm.) droga sądowa jest niedopuszczalna.

Samodzielność jurysdykcyjna sądu karnego gwarantowana w art. 8 § 1 k.p.k. nie sięga tak daleko, aby umożliwiała w toku zwykłego postępowania rozpoznawczego zakwestionowanie wcześniejszego prawomocnego orzeczenia stwierdzającego winę oskarżonego. Drogę do podważenia takich rozstrzygnięć otwierają wyłącznie nadzwyczajne środki zaskarżenia.

1. Rozstrzygnięcie sądu pracy zastępujące postanowienia umowy o pracę odpowiednimi niemającymi charakteru dyskryminacyjnego może dotyczyć ukształtowania na przyszłość treści trwającego stosunku pracy. 2. Art. 183a § 3 k.p. definiuje pojęcie dyskryminacji i wskazuje, że ze stanem takim mamy do czynienia w przypadku, gdy pracownik mógłby być traktowany mniej korzystnie niż inny pracownik lub pracownicy

Pracownik, który nie zawinił ani nie przyczynił się w żaden sposób do wypłaty nienależnego mu składnika wynagrodzenia za pracę, co do zasady nie musi liczyć się z obowiązkiem zwrotu tego typu płatności ze stosunku pracy, choćby nie były mu one należne, ponieważ pracownik ma prawo swobodnego dysponowania wypłaconym mu wynagrodzeniem za pracę, które z reguły zużywa na własne potrzeby w taki sposób, że

Mimo nieważności zawartej umowy o pracę (nieważności niepodlegającej konwalidacji - tak, jak w przypadku naruszenia art. 203 k.h.) strony mogą nawiązać umowny stosunek pracy przez czynności dorozumiane, w szczególności wskutek dopuszczenia pracownika do pracy, przyjmowania pracy przez pracodawcę i realizowania takiego stosunku prawnego, który odpowiada cechom stosunku pracy określonym w art. 22 k.p

W art. 403 § 2 k.p.c. chodzi nie o dowiedzenie się o istnieniu jakichkolwiek środków dowodowych, ale takich, które mogłyby mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia. Strona swoją świadomością powinna więc objąć zarówno fakt wykrycia konkretnego środka dowodowego, jak również jego prawdopodobny wpływ na wynik sprawy. Nie chodzi jednak w tym wypadku o uzyskanie przez stronę pewności, czy też kwalifikowanego

Jeżeli ze względu na chorobę sędzia nie bierze udziału w posiedzeniu, sąd dyscyplinarny może w takich sytuacjach wydać uchwałę o jego zawieszeniu w czynnościach służbowych, pomimo usprawiedliwienia nieobecności i pomimo wniosku o odroczenie posiedzenia. Względy gwarancyjne przemawiają [jednakże] za tym, iż w sytuacji kiedy możliwe jest wyznaczenie przez sąd dyscyplinarny terminu kolejnego posiedzenia

Zaniechanie prowadzenia ewidencji czasu pracy pracownika przez pracodawcę nie oznacza, że każdorazowo i bezkrytycznie sąd pracy powinien przyjmować za miarodajną wersję czasu pracy przedstawianą przez pracownika. To czy stanowi odzwierciedlenie (fotografię) rzeczywistego czasu pracownika podlega w razie sporu ocenie w postępowaniu dowodowym. W szczególności nie jest uprawnione odwrócenie ciężaru dowodu

O doprowadzeniu, o którym mowa w art. 199 § 3 k.k., można mówić jedynie wtedy, gdy zachowanie sprawcy, odpowiadające znamionom określonym w tym przepisie (nadużycie zaufania lub udzielenie korzyści majątkowej lub osobistej, albo jej obietnicy), było wyłącznym powodem, dla którego małoletni powyżej 15 roku życia wyraził zgodę na obcowanie płciowe lub na poddanie się innej czynności seksualnej albo na

Nie można uznać, że samo wskazanie przez „osoby nieuprawnione” jest wystarczającym zdarzeniem do uznania że określona osoba jest społecznym inspektorem pracy i przysługuje jej ochrona z art. 13 ustawy o społecznej inspekcji pracy. Pracodawcy akceptujący pełnienie funkcji bez przeprowadzenia wyborów muszą liczyć się z tym, że pracownik ten podlega szczególnej ochronie stosunku pracy. Jednak z drugiej

Podział materii, rozstrzygniętej odrębnymi decyzjami, na kilka postępowań powoduje odpowiednie dostosowanie wartości przedmiotu sporu i zaskarżenia w każdym z nich. Tak więc te indywidualne wartości decydują, między innymi o niedopuszczalności wniesienia skargi kasacyjnej, jeżeli nie spełniają przesłanek z art. 3982 § 1 k.p.c.

Nieopłacona skarga kasacyjna w rozumieniu art. 3986 § 2 k.p.c. to skarga, której pełnomocnik strony nie opłacił po wezwaniu do uzupełnienia braków skargi w przepisanym terminie.