W razie rozstrzygnięcia sporu wyłącznie na podstawie, którą sąd uwzględnił z urzędu, względy słuszności mogą stanowić podstawę do zastosowania art. 102 k.p.c.

Nie jest dopuszczalne stwierdzanie niezgodności z prawem orzeczenia, które stało się prawomocne przed 1 września 2004 r., w procesie o odszkodowanie za szkodę wyrządzona przez wydanie tego orzeczenia [art. 417 k.c.]. W tym wypadku niezbędne jest uzyskanie przez stronę w drodze postępowania uregulowanego w art. 4241-42412 k.p.c. wyroku stwierdzającego niezgodność prawomocnego orzeczenia z prawem.

W razie rozstrzygnięcia sporu, wyłącznie na podstawie, którą sąd uwzględnił z urzędu, względy słuszności (art. 102 k.p.c.) przemawiają przeciwko obciążeniu jej kosztami przeciwnika.

W uzasadnieniu wyroku sądu odwoławczego muszą być zawarte elementy wymienione w art. 328 § 2 k.p.c., przy uwzględnieniu charakteru orzeczenia drugoinstancyjnego (art. 391 § 1 k.p.c.). W wypadku kwestionowania w apelacji oceny dowodów i ustaleń poczynionych w sądzie pierwszej instancji, muszą one zostać poddane kontroli i ocenie instancyjnej, której wyniki powinny być przedstawione w uzasadnieniu wyroku

Wykracza poza granice dopuszczalnych ustawowo form nadzoru przez Kasę Krajową nad zrzeszonymi w niej spółdzielczymi kasami oszczędnościowo-kredytowymi nałożenie obowiązku przedstawiana jej przez te kasy uchwał rady nadzorczej ustalających spełnienie wymogów kwalifikacyjnych przez kandydatów na członków zarządu kasy oraz dokumentacji, którą ci kandydaci obowiązani są przedstawić, ubiegając się o stanowisko

Sąd okręgowy rozpoznaje zażalenie na odmowę dokonania czynności notarialnej jako sąd drugiej instancji i postępowanie wywołane wniesieniem tego środka zaskarżenia ma charakter postępowania zażaleniowego.

Wprawdzie zgodnie z art. 32 § 1 Prawa upadłościowego z dnia 24 października 1934 r. data ogłoszenia upadłości decyduje o wymagalności zobowiązań pieniężnych upadłego, ale tylko tych, których termin płatności jeszcze nie nastąpił; nie odnosi się zaś do roszczeń, które były już wymagalne przed dniem ogłoszenia upadłości.

Przepis art. 2 ust. 1 pkt 1 in fine ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych należy interpretować ściśle. Jeżeli zatem emeryt wojskowy legitymuje się wyłącznie okresem służby wojskowej wystarczającym do emerytury wojskowej (co najmniej 15 lat), czyli obliczonej bez uwzględnienia okresów, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 - 3, 5 i 7 - 10 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu

Pracodawca ponosi odpowiedzialność za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego (art. 415 k.c.) tylko wtedy, gdy jego działanie polegało na zamierzonym naruszeniu przepisów o rozwiązaniu umowy o pracę w tym trybie.

Wniosek o doręczenie wyroku sądu pierwszej instancji z uzasadnieniem, wniesiony w terminie określonym w art. 328 § 1 zdanie pierwsze k.p.c., z reguły stanowi równocześnie żądanie sporządzenia tego uzasadnienia.

Określenie wysokości podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne ustawodawca pozostawił osobom prowadzącym pozarolniczą działalność, stanowiąc w art. 18 ust. 8 ustawy systemowej, że podstawą tą jest zadeklarowana kwota, z zastrzeżeniem jej dolnej granicy w wysokości 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale (w brzmieniu obowiązującym przed 27 grudnia 2008 r.). W konsekwencji

Urlopu szkoleniowego z art. 34 ustawy o radcach prawnych „udziela” pracodawca, a więc o terminie rozpoczęcia tego urlopu nie może samodzielnie decydować pracownik. Termin ten nie wynika również z przepisu prawa.

Na podstawie art. 390 § 2 k.c. nie można dochodzić zawarcia przyrzeczonej w umowie przedwstępnej umowy o pracę na czas określony, który już upłynął.

Jeżeli pracodawca nie zapewni pracownikowi dobowego lub tygodniowego odpoczynku od pracy, pracownik może żądać zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych [art. 448 k.c. w zw. z art. 24 k.c. w zw. z art. 300 k.p.].

Wprawdzie odpowiednie stosowanie art. 328 § 2 k.p.c. do uzasadnienia orzeczenia sądu drugiej instancji oznacza, że uzasadnienie to nie musi zawierać wszystkich elementów uzasadnienia wyroku sądu pierwszej instancji, niemniej nie zwalnia to sądu odwoławczego z obowiązku wskazania takich elementów, które ze względu na treść apelacji i na zakres rozpoznania, są potrzebne do rozstrzygnięcia sprawy.

Popełnienie przewinienia dyscyplinarnego w okresie kilku lat poprzedzających rozpatrywanie zgłoszenia do wyższego stanowiska sędziowskiego jest zdarzeniem ściśle związanym z pracą sędziego i jako takie należy do zespołu okoliczności podlegających rozpatrzeniu.

Sąd Najwyższy, nie może ograniczyć kompetencji przysługującej Krajowej Radzie Sądownictwa ze względu na rozpatrywanie odwołania od jej uchwał. Właściwość Sądu Najwyższego zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy o KRS, polega na badaniu zgodności zaskarżonej uchwały z prawem. Sąd Najwyższy nie weryfikuje dokonanego przez Krajową Radę Sądownictwa wyboru kandydata na urząd sędziego, według reguł zasadności, jeżeli

Rada izby notarialnej nie ma ustawowych kompetencji do określenia rodzajów deliktów dyscyplinarnych notariuszy (aplikantów notarialnych). Decyzja o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego wobec notariusza czy aplikanta notarialnego, musi być zawsze decyzją indywidualną (in concreto), zależną od wagi i rangi konkretnego działania determinującego wszczęcie postępowania. Niedopuszczalne jest tworzenie

W postępowaniu przed Sądem Najwyższym w sprawie skargi Ministra Sprawiedliwości na uchwałę organu adwokatury nie jest właściwe, aby członkowie samorządu adwokatury występowali według statusu interwenienta, a zwłaszcza interwenienta samoistnego.

Przepis art. 439 § 1 pkt 8 k.p.k. odnosi się nie tylko do tego samego czynu, ale także do tej samej osoby, tymczasem już z treści zarzutu wynika, że ukarana zostać miała inna niż (oskarżony) osoba. W przypadku kolizji drogowej istnieje przy tym możliwość uznania więcej niż jednej osoby za winną naruszenia przepisów o ruchu drogowym i spowodowania kolizji.

Sędzia (…) był (…) uprawniony do orzekania w składzie Sądu Okręgowego w R. w dniu rozpoznania sprawy (…), a dla istnienia takiego uprawnienia nie ma znaczenia to, czy w aktach sprawy przed datą orzekania znajdował się akt jego delegacji. W sytuacji, gdy obrońca skazanego lub sam skazany miałby wątpliwość co do prawidłowości w zakresie obsady składu sądzącego (…), to miał możliwość złożenia stosownego

Wymiar składek, które wygasły [w skutek przedawnienia] nie może zostać dokonany. Celem wymiaru składek w takim stanie rzeczy nie jest ich pobór, ich ustalenie jest zatem bezpodstawne i niedopuszczalne, po ustaniu stosunku zobowiązanego.

Za błędny należy uznać pogląd, że osoba postępująca nagannie traci prawo do dobrego imienia w tym sensie, że wolno jej zarzucić wszelkie jeszcze bardziej niegodne zachowania, niezależnie od tego czy są prawdziwe czy nieprawdziwe. Art. 23 k.c. ani art. 24 § 1 k.c. nie dają podstaw do takiego ograniczenia ochrony.

Nie można mówić o odpadnięciu wzbogacenia, jeżeli wzbogacony zużył wprawdzie przedmiot wzbogacenia, lecz w ten sposób zaoszczędził sobie wydatku, który w przeciwnym razie zmuszony byłyby pokryć ze swojego majątku. Wzbogacenie istnieje wtedy nadal w wysokości wartości owego nieuniknionego wydatku. Uzyskana przez Skarb Państwa cena sprzedaży nieruchomości zwiększyła dochody budżetu, z którego pokrywane