Treść art. 91 k.p.c. nie daje podstaw do przypisania pełnomocnikowi procesowemu strony prawa przyjmowania w imieniu mocodawcy oświadczeń kształtujących jego sytuację materialnoprawną.

Umorzenie postępowania odnośnie jednego tylko przestępstwa wchodzącego w skład ciągu powodowałoby nadal prawomocność kary orzeczonej za wszystkie pozostające w ciągu przestępstwa, w tym także za to, które wyłączone zostało z ciągu. Z tego względu, w razie podniesienia w kasacji zasadnego zarzutu odnośnie jednego lub niektórych tylko przestępstw, spośród przypisanych jako popełnionych w ciągu, niezbędne

Przepis art. 89 k.k., określający jeden ze sposobów kształtowania kary łącznej pozwala wprawdzie połączyć karę, której wykonanie zostało warunkowo zawieszone, z karą bez warunkowego zawieszenia, ale jedynie wówczas, gdy zachodzą przesłanki określone w art. 69 k.k., pozwalające na orzeczenie kary łącznej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. W myśl utrwalonej w judykaturze wykładni przepisu art.

Akt woli sprawcy obejmował całość przestępnego działania, na które składało się spreparowanie dokumentu VAT i przedstawienie go w firmie ubezpieczeniowej, gdzie miał być przesłanką do podjęcia decyzji stanowiącej niekorzystne rozporządzenie mieniem. Analiza tej sytuacji skłania do wyrażenia przekonania, że działanie oskarżonego (…) podjęte w związku ze sfałszowaniem odpowiedniej faktury VAT i przedłożeniem

Bezpośredniość, o której mowa w art. 459 § 3 k.p.k. dotyczy postanowienia, a nie sposobu naruszenia lub zagrożenia sfery dóbr prawnych konkretnej osoby.

Sędzia jest z mocy prawa wyłączony od udziału w sprawie niezależnie od tego na jakim etapie postępowania sądowego w charakterze oskarżyciela publicznego występował jego krewny lub powinowaty w linii prostej, a w linii bocznej w stopniu określonym art. 40 § 1 pkt 3 k.p.k. - wskazana przyczyna wyłączenia powstaje również wtedy, gdy udział takiej osoby w takim charakterze ograniczony był do postępowania

W odniesieniu do przestępstw z art. 244 k.k. nie jest dopuszczona możliwość stosowania obostrzeń przewidzianych w art. 178 § 1 k.k., gdyż wymieniony przepis nie należy do katalogu przestępstw, co do których obowiązują surowsze granice odpowiedzialności. Powołana norma materialno-prawna nie zawiera przede wszystkim znamion odrębnego typu przestępstwa, które mogłoby zostać przypisane oskarżonemu, lecz

Prawomocny wyrok posiada - w swym założeniu - cechy trwałego rozstrzygnięcia przez sąd i przysługuje mu przymiot domniemania prawdziwości ustaleń faktycznych, poczynionych w danej sprawie i stanowiących podstawę wyroku. Naruszenie tego domniemania, a w konsekwencji prawomocnego wyroku, w drodze wznowienia postępowania, może nastąpić jedynie w sytuacjach wyjątkowych i tylko wtedy, gdy po wydaniu prawomocnego

1. Odpowiedzialności za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. nie można redukować do odpowiedzialności za dług, wynikający z niewykonania umowy. 2. Nie ulega (…) jakiejkolwiek wątpliwości, że zawarcie spółki cywilnej nakłada na wspólnika obowiązek zajmowania się jej sprawami majątkowymi (art. 865 § 1 k.c.). Nie oznacza to jednak, że stwierdzenie nieprawidłowości w funkcjonowaniu takiej spółki automatycznie

1 W sytuacji gdy (…) przepis (…), dopuszcza rozbieżną interpretację, nawet - w konkretnych wypadkach - bardziej lub mniej uzasadnioną, to wybór jednej z jej wersji, poprzedzony rzetelną argumentacją nie może być oceniany jako „rażące” naruszenie prawa.

Wskazane w art. 105 § 2 k.k. wyłączenie przedawnienia karalności odnosi się tylko do tych czynów, których znamieniem ustawowym jest aktualnie ciężki uszczerbek na zdrowiu, zaś uprzednio było nim ciężkie uszkodzenie ciała. Czyn zabroniony kwalifikowany przez następstwo zachodzi zaś wtedy, gdy po realizacji wszystkich znamion typu podstawowego powstaje określony w ustawie skutek, z którym związana jest

W postępowaniu wywołanym wniesieniem protestu Sąd Najwyższy nie ma kompetencji do orzekania co do popełnienia przestępstwa a może jedynie wyrazić opinię, że określone zdarzenie miało miejsce.

Stan wyłączający świadome powzięcie decyzji i wyrażenie woli [art. 82 k.c.] nie oznacza całkowitego zniesienia świadomości. Wystarczające jest istnienie takiego stanu, który powoduje brak rozeznania, niemożność rozumienia posunięć własnych i posunięć innych osób oraz niezdawanie sobie sprawy ze znaczenia i skutków własnego postępowania. Stan powódki (zaskoczenie treścią aktu notarialnego, którego wcześniej

Zgodnie z art. 3a ust. 2 u.w.l. nie można sprzedać udziału we współwłasności gruntu, jeżeli grunt ten stanowi przedmiot współużytkowania wieczystego związanego z własnością uprzednio wyodrębnionych lokali.

Postępowanie wieczystoksięgowe nie może służyć do rozstrzygania jakichkolwiek sporów o prawo, ani w charakterze przesłanki rozstrzygnięcia, ani samego rozstrzygnięcia, gdyż właściwa do tego jest droga procesu.

1. Możliwość ustalenia faktów w sposób przewidziany w art. 231 k.p.c. wchodzi w rachubę tylko w razie braku bezpośrednich dowodów. Skoro więc sporne ustalenie dotyczące samoistności schorzeń powódki zostało dokonane na podstawie dowodu bezpośredniego, tj. dowodu z opinii instytutu, to nie mógł być stosowany art. 231 k.p.c. 2. Dowód z opinii instytutu ma szczególny charakter, gdyż korzysta się z niego

W sprawie o wpis hipoteki przymusowej nie występuje sprzeczność interesów w rozumieniu art. 520 § 2 k.p.c. i ma zastosowanie zasada, że każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie.

Z chwilą oddania zajętej hali pod dozór pozwanego utracił on status posiadacza samoistnego tej rzeczy. Cech samoistnego posiadania przez pozwanego zajętej ruchomości nie nadawało to, że pozwany jako dozorca „korzystał” z oddanej pod jego dozór hali z naruszeniem przepisu zawartego w art. 861 zd. drugie k.p.c.

Uzyskanie przez stronę pozwaną korzyści w oparciu o stosunek umowny wykluczało konstrukcję bezpodstawnego wzbogacenia [art. 405 k.c.].

Państwowa Komisja Wyborcza ma konstytucyjny (art. 2 Konstytucji RP) i ustawowy obowiązek skorygowania i podania do wiadomości publicznej prawidłowych wyników głosowania na poszczególnych kandydatów na Prezydenta RP (art. 66c i art. 70 ust. 3 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, jednolity tekst: Dz.U. z 2010 r. Nr 72, poz. 467 ze zm.), choćby obwieszczona

W przypadku rozstrzygnięcia znoszącego współwłasność rzeczy przez jej sprzedaż w trybie przepisów kodeksu postępowania cywilnego [art. 212 k.c.] istotne jest, aby orzeczenie sądu zawierało stanowcze, bezwarunkowe i bezterminowe postanowienie o sprzedaży tej rzeczy.

Wierzyciel, którego wierzytelność wynika z czynu niedozwolonego może przedstawić ją do potrącenia z wierzytelnością, która nie jest wymieniona w art. 505 k.c.

Gdy wyrok łączny obejmuje wyrok, w którym wymierzono karę łączną lub dochodzi do wydania kolejnego wyroku łącznego obejmującego wyrok, w którym orzeczono karę jednostkową z wcześniej wydanym wyrokiem łącznym, to granic nowej kary łącznej w wyroku łącznym nie wyznaczają poprzednie kary łączne, tylko kary jednostkowe wymierzone za poszczególne przestępstwa.

Przepisy art. 4 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o zmianie niektórych ustaw dotyczących nabywania własności nieruchomości (Dz. U. Nr 157, poz. 1315) mają zastosowanie do określonych w ust. 1 przekształceń własnościowych mieszkań zakładowych zaszłych przed wejściem w życie ustawy, także do tych, do których doszło przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań