Wprawdzie przyjmuje się, że nie ma zakazu stawiania zarzutu przedawnienia roszczeń majątkowych także w postępowaniu apelacyjnym, ale równocześnie istotne jest to, że w sprawach o roszczenia ze stosunku pracy sąd pracy nie uwzględnia z urzędu upływu terminu przedawnienia.

Stosunki pracy tak urzędników państwowych jak i urzędników prokuratury nawiązywane są na podstawie umowy o pracę, natomiast dawniej (przed regulacjami określającymi zasadę umowy o pracę) zawarte stosunki pracy na podstawie mianowania są zachowywane („pozostają w mocy”) i „mogą być zmieniane i rozwiązywane na zasadach określonych w ustawie pracownikach urzędów państwowych”. Wynika stąd, że owe dawniej

Ubezpieczonemu, który w dniu zgłoszenia wniosku o wcześniejszą emeryturę pobierał rentę z tytułu niezdolności do pracy z innego niż pracowniczy tytułu ubezpieczenia społecznego nie przysługuje prawo do emerytury w niższym wieku emerytalnym z art. 29 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach, chyba że przez cały wymagany okres, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1 lub 2 podlegał ubezpieczeniu społecznemu

1. Zmiana oznaczenia strony na podstawie art. 350 k.p.c. jest możliwa wtedy, gdy w sentencji orzeczenia sąd oznaczył stronę niezgodnie z zebranym w sprawie materiałem. 2. Placówka naukowa Polskiej Akademii Nauk, zatrudniająca pracowników, jest pracodawcą w rozumieniu art. 3 k.p., a tym samym ma zdolność sądową i procesową na podstawie art. 460 § 1 k.p.c.

Niezasadny jest pogląd, iż pracownik powinien wykazać jedynie, że nastąpiło zróżnicowanie sytuacji pracowników, a pracodawca powinien udowodnić, że kierował się obiektywnymi przesłankami. Pracownik powinien wskazać fakty uprawdopodobniające zarzut nierównego traktowania w zatrudnieniu, a wówczas na pracodawcę przechodzi ciężar dowodu, że kierował się obiektywnymi powodami (art. 183b § 1 k.p.)

Bezskuteczność egzekucji - jako przesłanka odpowiedzialności na podstawie art. 116 Ordynacji podatkowej - występuje nie tylko w sytuacji umorzenia postępowania egzekucyjnego, ale również w razie umorzenia postępowania upadłościowego, a także odmowy jego wszczęcia.

Art. 139 § 1 kpk znajduje zastosowanie także wówczas, gdy brak możliwości doręczenia pisma stronie wynika z faktu ukrywania się przed wymiarem sprawiedliwości, nawet gdy w czasie tego ukrywania doszło do pozbawienia jej wolności.

Przepis art. 9a ust. 8e Prawa energetycznego należy rozumieć w ten sposób, że ogranicza on zakres zastosowania art. 9a ust. 8d Prawa energetycznego w ten sposób, że ten ostatni przepis nie dotyczy wytwórcy energii w kogeneracji, który uzyskał świadectwo pochodzenie energii z kogeneracji dla wytworzonej przez siebie energii i przedstawia je Prezesowi Urzędu do umorzenia, celem wykonania obowiązku ciążącego

Przeprowadzenie rozprawy przed Sądem Okręgowym w nieobecności zarówno wnioskodawcy, jak i jego pełnomocnika nie spowodowało nieważności postępowania w rozumieniu art. 379 pkt 5 k.p.c. nawet w sytuacji, gdy strona (jej pełnomocnik) uprzednio wnosili o odroczenie rozprawy.

Instytucja prawna tzw. właściwości wynikowej wyraża się w zakazie uznania się przez organ administracji publicznej za niewłaściwy w sprawie, jeżeli w sprawie tej sąd powszechny uznał się już za niewłaściwy oraz w „odwrotnym” zakazie uznania się przez sąd cywilny za niewłaściwy w sprawie, jeżeli w sprawie tej organ administracji publicznej lub sąd administracyjny uznały się za niewłaściwe. Sens art.

Nie stanowi uzasadnienia postanowienia o oddaleniu wniosku dowodowego powtórzenie słów ustawy, wskazując również, że oddalenie wniosku na podstawie art. 170 § 1 pkt 5 k.p.k., może nastąpić tylko wówczas, gdy nie zachodzi podstawa jego oddalenia w oparciu o art. 170 § 1 pkt 1-4 k.p.k. Co więcej, ponieważ z zasady każdy wniosek dowodowy zmierza do przedłużenia postępowania, zaś jego dopuszczenie siłą

Powszechne towarzystwo emerytalne przejmujące zarządzanie otwartym funduszem emerytalnym na podstawie umowy określonej w art. 66 ust. 1 ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, wstępuje w obowiązki powszechnego towarzystwa zarządzającego dotychczas tym funduszem wynikające ze stosunku pracy, którego treścią było prowadzenie przez to towarzystwo działalności akwizycyjnej, co dotyczy

Podstawą prawną skierowania wnioskodawcy do pracy za granicą u pracodawcy zagranicznego w powoływanych spornych okresach była obowiązująca wówczas uchwała Nr 113 Rady Ministrów z dnia 4 czerwca 1976 r. w sprawie zasad kierowania specjalistów do pracy za granicą w ramach współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej (niepublikowana). Z treści tej uchwały wynika, że w odniesieniu do spornych okresów

Podjęcie się przez pracownika podróży w celu wykonania określonej pracy na podstawie porozumienia zawartego z pracodawcą nie jest podróżą służbową w rozumieniu art. 775 § 1 k.p., chyba że pracownik w ramach podjętej podróży wykonuje na polecenie pracodawcy zadanie służbowe. W takim przypadku podróż służbowa obejmuje okres od rozpoczęcia do zakończenia wykonania tego zadania, o ile nic innego nie wynika

Ustawa o emeryturach i rentach nie zmodyfikowała sposobu waloryzacji wojskowych świadczeń emerytalno-rentowych z mocą wsteczną, ale na przyszłość, a sam mechanizm (metoda) podwyższania ustalonych już świadczeń nie jest równoznaczny z prawem do waloryzacji i nie jest jego istotą. Zmiana metody podwyższania świadczenia w przyszłości nie pozbawiła wnioskodawcy prawa do jego waloryzacji, a w konsekwencji

Przedmiotem ochrony prawnej z art. 237 k.k. z 1969 r. nie były osoby fizyczne wchodzące w skład organizacji politycznej. Zniewaga osób należących do partii, instytucji czy organizacji nie była więc automatycznie zniewagą tej partii, instytucji czy organizacji.

Rozstrzygając o prawidłowości decyzji organu rentowego sądy ubezpieczeń społecznych nie tylko są uprawnione, ale mają obowiązek zweryfikowania wszystkich przesłanek warunkujących prawo do świadczenia i nie ma żadnego uzasadnienia do ograniczania sądowego postępowania odwoławczego wyłącznie do zweryfikowania podstaw prawnych wskazanych w zaskarżonej decyzji.

Pod pojęciem uposażenia należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku (art. 5 ust.1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej

Wypłacone w latach 1970-1976 premie z funduszu premiowego w Państwowych Gospodarstwach Rolnych podlegają, ze względu na obowiązek opłacania składki na cele emerytalne na podstawie ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o funduszu emerytalnym (Dz.U. Nr 3, poz. 7 ze zm.), uwzględnieniu w podstawie wymiaru emerytury i renty (art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu

Przesłanką stwierdzenia niemożliwości i nierealności uiszczenia grzywny i kosztów jest bezskuteczność egzekucji. Stąd też domaganie się umorzenia w całości tych należności, bez uprzedniego postępowania egzekucyjnego jest przedwczesne. Dopiero bowiem, po bezskutecznych czynnościach egzekucyjnych podjętych przez komornika i po stwierdzeniu przez niego niemożności ściągnięcia należności w drodze egzekucji

W sytuacji gdy pierwszym chronologicznie wyrokiem Józef S. uznany został za winnego popełnienia przestępstwa, które w dacie określonej w opisie czynu nie nastąpiło, wobec nie wniesienia środka odwoławczego na niekorzyść oskarżonego, nie było już możliwe dokonanie korekty opisu czynu ani przez instancję ad quem, ani też w postępowaniu ponowionym, ponieważ byłoby to ustalenie na jego niekorzyść, skutkujące

Kwalifikacja okresów składkowych według zasad określonych art. 6 ustawy emerytalnej, przebytych przed 1 stycznia 1999 r. musi być dokonana na podstawie przepisów obowiązujących w okresie zatrudnienia osoby ubiegającej się o przyznanie prawa do określonego świadczenia - w tym art. 4 dekretu z dnia 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych, spółdzielniach

W sytuacji, gdy w ogóle nie wszczęto postępowania egzekucyjnego a bezskuteczność egzekucji nie została ustalona w innym przewidzianym prawem postępowaniu, nie można tak stwierdzonej bezskuteczności uznać, iż spełnia ona wymogi z art. 116 Ordynacji podatkowej. Taką pewność daje tylko wszczęcie postępowania egzekucyjnego.

Wprawdzie zgodnie z przepisem art. 8 § 1 k.p.k. orzekający sąd nie jest co do zasady związany ustaleniami przyjętymi za podstawę rozstrzygnięcia innego sądu, tym niemniej trudno nie uznać, że stan, w którym w obrocie prawnym funkcjonują wydane wobec różnych osób prawomocne orzeczenia, przyjmujące całkiem sprzeczne ze sobą założenia co do tej samej okoliczności faktycznej, będącej podstawą ustalenia