Objęcie nieruchomości w posiadanie w związku z podjęciem przez Radę Ministrów samoistnej uchwały o odpłatnym przekazaniu nieruchomości, nie pozwala na przypisanie wnioskodawcy statusu posiadacza nieruchomości w dobrej wierze.

Przewidziany w art. 68 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651) w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 173, poz. 1218), obowiązek zwrotu kwoty odpowiadającej udzielonej bonifikacie po waloryzacji

1. W kasacji nie wystarczy powołać się - chociażby bezzasadnie - na jakiekolwiek inne naruszenie prawa, aby dopuszczalne było skuteczne skarżenie również niewspółmierności kary. Trzeba bowiem wykazać rzeczywiste zaistnienie podnoszonej obrazy prawa przez sąd odwoławczy, jako że to wyrok tego sądu objęty jest kasacją. Wypada również podnieść, że nieskorzystanie przez sąd odwoławczy z urzędu z możliwości

Analiza treści art. 120 § 2 in fine k.p.k. pozwala wyrazić stanowczy pogląd, że uznanie pisma strony za bezskuteczne nie wchodzi tu w rachubę, skoro nie została ona pouczona o skutkach nieuzupełnienia braku w terminie. Taki brak pouczenia należy traktować jak niepouczenie uczestnika postępowania o ciążących obowiązkach i przysługujących uprawnieniach, w związku z czym brak ten - stosownie do treści

Skarżący formułując wymagany przez art. 3984 § 1 pkt 3 k.p.c., wniosek może użyć dowolnych określeń, byle tylko wynikało z nich w sposób nie budzący wątpliwości, czy domaga się on uchylenia zaskarżonego orzeczenia, czy też uchylenia i zmiany, i w jakim zakresie uchylenie to lub uchylenie i zmiana powinno nastąpić.

Rozpoznając sprawę w okolicznościach przewidzianych w art. 514 § 2 k.p.c., sąd nie wzywa osób zainteresowanych do udziału w sprawie, w tym także - uczestników postępowania w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku. Stroną (uczestnikiem) takiego postępowania jest bowiem tylko wnioskodawca i on mógłby wnieść skutecznie środek odwoławczy w postaci apelacji. Nie ma przy tym znaczenia to, że doręczenie zaskarżonego

Roszczenie przewidziane w art. 76 ust. 1 prawa wekslowego z dnia 28 kwietnia 1936 r. (Dz. U. Nr 37, poz. 42 ze zm.) nie jest roszczeniem wekslowym. Do roszczenia tego nie ma zastosowania przepis art. 409 k.c.

Umocowanie do reprezentowania przed „sądami” uprawnia ustanowionego pełnomocnika do występowania w imieniu strony także przed Sądem Najwyższym.

Zobowiązanie gwarancyjne wykonawcy robót budowlanych, obejmujące wady tych robót, może ulec przekształceniu w zobowiązanie pieniężne na podstawie art. 32 § 2 prawa upadłościowego z 1934 r. (art. 91 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze, Dz. U. Nr 60, poz. 535 ze zm.), jeżeli wady tych robót powstały przed ogłoszeniem upadłości wykonawcy.

Zapis na sąd polubowny dotyczący sporów wynikających z umowy leżącej u podstaw wystawienia weksla nie obejmuje sporu o roszczenie wekslowe przeciwko wystawcy.

Zobowiązania majątkowe niepieniężne, transformowane w zobowiązania pieniężne na podstawie art. 32 § 2 prawa upadłościowego z 1934 r., stają się wymagalne (płatne) z dniem ogłoszenia upadłości, chociażby termin wykonania zobowiązania jeszcze nie nastąpił. Oznacza to, że ustawowa modyfikacja zobowiązania niepieniężnego w zobowiązanie pieniężne mogłaby nastąpić jedynie przy założeniu, iż można już „przyśpieszyć

Odroczenie wykonania kary wobec Moniki H. trwało łącznie 11 miesięcy, co nie uprawniało do podjęcia decyzji o zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności na podstawie art. 152 k.k.w.

Do uprawdopodobnienia, o którym mowa w art. 144 k.p.c., nie wystarcza stwierdzenie właściwego organu, że strona nie jest zameldowana w danej miejscowości i w związku z tym nie figuruje w rejestrze mieszkańców danej miejscowości. Konieczne jest poza tym wykazanie, że nie tylko żądający ustanowienia kuratora, lecz także inne osoby, które mogą mieć informacje o miejscu pobytu strony, a w szczególności

Interpretując znaczenie terminu „zastępowanie” dyrektora zawartego w treści art. 39 ust. 7 ustawy o systemie oświaty należy przyjąć, że zastępowanie dyrektora dotyczy wszystkich czynności, do jakich jest uprawniony sam dyrektor. Tak więc zastępstwo z art. 39 ust. 7 ustawy upoważniać musi także do reprezentowania szkoły, czy placówki na zewnątrz.

Wynikająca z art. 98 § 1 k.p.c. podstawowa zasada, nakładająca z reguły obowiązek zwrotu kosztów na stronę przegrywającą, nie obowiązuje w postępowaniu nieprocesowym [sprawa o zniesienie współwłasności], ponieważ w tym przedmiocie art. 520 k.p.c. stanowi inaczej.

Odpowiedź na skargę kasacyjną, wniesiona po upływie przewidzianego w art. 3987 § 1 k.p.c. ustawowego terminu, nie stanowi odpowiedzi na skargę kasacyjną, a jedynie pismo procesowe. Nie ma powodów, aby inaczej traktować spóźnioną odpowiedź na apelację.

Prawomocne wyroki, nowe okoliczności faktyczne i środki dowodowe, które powstały po uprawomocnieniu się wyroku nie stanowią podstawy wznowienia postępowania [art. 403 § 2 k.p.c.]

Sąd drugiej instancji w ramach przewidzianego w art. 373 k.p.c. postępowania kontrolnego w stosunku do postępowania przeprowadzonego przez sąd pierwszej instancji bada - poza dopuszczalnością apelacji pod względem przedmiotowym, podmiotowym oraz zachowania przepisanego terminu i wymagań formalnych - także orzeczenia wydane przez sąd pierwszej instancji w toku postępowania międzyinstancyjnego. Chodzi

Sam wiek pokrzywdzonej, jak słusznie wskazano, nie może decydować o szkodliwości czynu popełnionego wobec niej.

1. Dziennikiem jest ogólnoinformacyjny druk periodyczny, a także przekaz za pomocą dźwięku oraz dźwięku i obrazu. 2. Przekaz za pośrednictwem Internetu, jeżeli spełnia wymogi określone w treści art. 7 ust. 2 pkt. 1 pr. pr., jest prasą a interwał czasowy w jakiej się pojawia determinuje to czy jest to dziennik w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt. 2 pr. pr., czy też czasopismo w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt

Przygotowania do podjęcia działalności konkurencyjnej nie mogło być jeszcze w tym czasie kwalifikowane jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych. Dlatego bezzasadny jest zarzut naruszenia art. 52 § 1 pkt 1 k.p. (w związku z art. 100 § 2 pkt 4 i art. 1011 § 1 k.p.).

Dopóki ustawodawca nie dostosuje brzmienia art 3941 k.p.c. do wyroku TK o sygn. SK 38/09, dopóty brak podstawy normatywnej dla uznania dopuszczalności zażalenia na postanowienie sądu drugiej instancji oddalającego wniosek o wyłączenie sędziego złożony w postępowaniu przed sądem drugiej instancji.

Powierzenie nauczycielowi akademickiemu stanowiska prorektora oznacza powierzenie dodatkowej funkcji, za wykonywanie której przysługuje dodatek funkcyjny, rekompensujący wzmożony wysiłek związany z łączeniem różnych zadań przez pracownika w jednym stosunku pracy. Dodatek funkcyjny nie jest wynagrodzeniem za pracę w godzinach nadliczbowych i jego wypłacanie nie oznacza, że w stosunku do osoby go otrzymującej

Obowiązek pracodawcy uprzedniego zasięgania opinii okręgowej izby radców prawnych i dokonywania oceny pracy radcy prawnego w razie rozwiązania z nim za wypowiedzeniem stosunku pracy (art. 16 i art. 19 ustawy o radcach prawnych) - nie dotyczy sytuacji, w której przyczyną rozwiązania stosunku pracy jest reorganizacja (likwidacja) stanowiska pracy radcy prawnego, nie łącząca się z negatywną oceną jego