Bezwzględne przyczyny odwoławcze określone w (art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.), zachodzą tylko wtedy, gdy uchybienie miało miejsce w rzeczywistości, a nie jedynie pozornie, w wyniku nieprawidłowego sporządzenia protokołu.

W razie objęcia jednym pozwem żądania uchylenia kilku uchwał pozwanej wspólnoty mieszkaniowej podstawę zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego strony reprezentowanej przez radcę prawnego stanowi stawka minimalna, o której mowa w § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów

1. Przepis art. 3 ust. 1 w związku z art. 8 ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o przekazaniu środków finansowych świadczeniodawcom na wzrost wynagrodzeń (Dz.U. Nr 149, poz. 1076 ze zm.) ma zastosowanie do świadczeniodawcy, którego w dniu 30 czerwca 2006 r. nie wiązała z Narodowym Funduszem Zdrowia umowa o udzielaniu świadczeń w zakresie opieki zdrowotnej, a który po tej dacie, a przed datą wejścia w życie

Apelacja uczestnika postępowania w części dotyczącej rozstrzygnięcia o kosztach pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w wypadku przyznania tych kosztów pełnomocnikowi od Skarbu Państwa jest niedopuszczalna.

1. Pracownik ponosi odpowiedzialność za szkodę w mieniu powierzonym wskutek kradzieży przez nieznanych sprawców w zakresie, w jakim można mu zarzucić niewykonanie lub nienależyte wykonanie obowiązku pieczy nad tym mieniem. 2. Brak w aktach sprawy dokumentu delegowania sędziego do pełnienia obowiązków w innym sądzie nie oznacza nieważności postępowania w rozumieniu art. 379 pkt 4 k.p.c.

Właściwe zrealizowanie obowiązków określonych w art. 457 § 3 k.p.k. świadczy o zachowaniu standardu rzetelnego procesu odwoławczego. Wynikający z treści art. 6 ust. 1 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności standard rzetelnego procesu obejmuje także postępowanie odwoławcze, a jednym z wyznaczników tego standardu jest wyraźne wskazanie w uzasadnieniu wyroku podstawy

Zażalenie na postanowienie w przedmiocie uznania wyroku sądu polubownego wydanego za granicą podlega rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym.

Związanie prawomocnym wyrokiem przywracającym pracownika do pracy na poprzednich warunkach obejmuje także - wynikające z wykładni tego wyroku - ustalenie, że pracownik był zatrudniony na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony (art. 365 § 1 k.p.c.).

Niedołączenie do skargi kasacyjnej pełnomocnictwa dla adwokata lub radcy prawnego, który skargę sporządził i wniósł do sądu, stanowi brak formalny pisma procesowego (art. 126 § 3 k.p.c.) podlegający usunięciu przez wezwanie do złożenia pełnomocnictwa (art. 3986 § 1 k.p.c.).

Przepis art. 116 k.p. stanowi, że pracodawca jest obowiązany wykazać okoliczności uzasadniające odpowiedzialność pracownika oraz wysokość powstałej szkody. Przepis ten nie został naruszony, gdyż nie wprowadza on wymagania, aby wymienione w nim okoliczności były udowodnione przy pomocy dokumentów, jak błędnie uważa skarżący. Mogą być one wykazane przy pomocy wszelkich środków dowodowych, których wiarygodność

1. Możliwość stosowania wobec kierowców zatrudnionych w transporcie drogowym przerywanego czasu pracy nie zależy od dopuszczalnej masy całkowitej kierowanych pojazdów (art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców, Dz.U. Nr 92, poz. 879 ze zm.). 2. Niedopuszczalne jest udzielenie pracownikowi, zatrudnionemu w systemie przerywanego czasu pracy, czasu wolnego w zamian za pracę

Określoną w art. 178 § 2 k.k.w. powinność wysłuchania skazanego przed wydaniem postanowienia w przedmiocie zarządzenia wykonania zawieszonej kary pozbawienia wolności, poza wypadkiem obligatoryjnego zarządzenia tej kary w oparciu o przepis art. 75 § 1 k.k. (art. 178 § 2 in fine k.k.w.), rozumieć należy z reguły jako obowiązek sądu, ponieważ ma ona charakter gwarancyjny, umożliwiając skazanemu realizację

Zakaz wynikający z art. 415 § 5 zd. 2 k.p.k. odnosi się do każdego określonego w ustawie przypadku orzekania karnoprawnego obowiązku naprawienia szkody, a więc również tego, określonego w art. 72 § 2 k.k.

Rozwiązanie stosunku pracy w trybie art. 231 § 4 Kodeksu pracy nie uprawnia do nabycia odprawy pieniężnej, o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844 ze zm.), chyba że przyczyną rozwiązania stosunku pracy była poważna zmiana warunków pracy na niekorzyść pracownika

Pracownik, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach przez sąd pracy po ustaleniu, że wypowiedzenie przez pracodawcę umowy o pracę na czas nieokreślony było nieuzasadnione lub naruszało przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, nie ma prawa do odszkodowania na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego ponad przysługujące mu na podstawie art. 47 k.p. wynagrodzenie za czas pozostawania

Według art. 160 § 1 k.p.a. i art. 260 § 1 ordynacji podatkowej w pierwotnym brzmieniu zachowanie się poszkodowanego zwalniało od odpowiedzialności odszkodowawczej tylko wtedy, gdy było jedyną zawinioną okolicznością, a przy tym stanowiło wyłączną przyczynę szkody.

Skoro obowiązek opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym określony w art. 72 § 1 pkt 7b jest środkiem probacyjnym, to nie może budzić najmniejszych wątpliwości, że nałożenie tego obowiązku, w sytuacji, gdy sąd wymierza bezwzględną karę pozbawienia wolności, stanowi rażące naruszenie prawa materialnego.

Korzystanie przez sąd odwoławczy z wyjątku przewidzianego (w art. 451 in principio k.p.k.), generalnie zasadne jest tylko wówczas, kiedy apelacja dotyczy zagadnień prawnych, a nie faktycznych, kiedy jej przedmiotem nie jest ocena wiarygodności osobowych źródeł dowodowych, a w szczególności wyjaśnień oskarżonego.

Pracownica, która w momencie składania odmowy przyjęcia nowych warunków pracy nie była w ciąży, nie może powoływać się na błąd jako wadę swojego oświadczenia w tej sprawie.

Sprawy dotyczące odpowiedzialności majątkowej żołnierzy są rozpoznawane w postępowaniu odrębnym w sprawach z zakresu prawa pracy (art. 1 k.p.c. w związku z art. 18 ustawy z dnia 25 maja 2001 r. o odpowiedzialności majątkowej żołnierzy (Dz.U. Nr 89, poz. 967 ze zm.). Zdolność sądową w tych sprawach przysługuje Skarbowi Państwa, a nie jednostce wojskowej, z której działalnością wiąże się roszczenie przeciwko

W sytuacji, gdy sąd nie dopatruje się możliwości połączenia w wyroku łącznym kar orzeczonych w wyrokach wskazanych we wniosku uprawnionego (zwłaszcza, gdy jest to wniosek samego oskarżonego) z uwagi na brak realnego zbiegu przestępstw jako warunku niezbędnego do orzeczenia nowej kary łącznej, ale dostrzega możliwość wydania wyroku łącznego co do skazań niepowołanych we wniosku, jest zobowiązany taki

Przepis art. 54 k.k.s. dotyczy jedynie nieujawnienienia przez podatnika właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania w zakresie podatku, co do którego istniał już w danym okresie obowiązek podatkowy obejmujący tego podatni-ka; nie penalizuje on zatem nieuregulowania przez podatnika zryczałtowanego po-datku w wysokości 75 % od dochodów z nieujawnionych źródeł w okresie, za który ustalono

1. Nie może być uznana za zgodną z prawem uchwała Krajowej Rady Sądownictwa o nieprzedstawieniu Prezydentowi RP kandydatury na wolne stanowisko sędziego, jeżeli uzasadnienie uchwały zawiera nierzetelne informacje, a w szczególności niezgodne z rzeczywistością wyniki głosowania dotyczące kandydata. 2. W razie zgłoszenia się na wolne stanowisko sędziowskie kilku z najlepszych kandydatów do objęcia tego

1. Po wejściu w życie nowej taryfy nie można żądać zmiany taryfy poprzedniej, jednakże przedsiębiorca energetyczny ma interes prawny w rozstrzygnięciu przez sąd, czy odmowa zmiany decyzji taryfowej była zasadna. 2. Po upływie terminu obowiązywania decyzji o zatwierdzeniu taryfy, sąd rozpoznający odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o odmowie zmiany taryfy może jedynie orzec o tym