Odpowiednie” stosowanie art. 86 k.k. oznacza, że w sytuacji określonej w art. 91 § 2 k.k. sąd ma wymierzyć karę łączną - nie w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, z uwzględnieniem górnych granic poszczególnych rodzajów kar wskazanych w art. 86 § 1 k.k. lecz - w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za ciąg przestępstw lub za jednostkowe czyny, w

Zgodnie z treścią art. 53 § 1 k.k. sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, a granice te zakreślone są w przepisach części szczególnej Kodeksu karnego, które za poszczególne przestępstwa przewidują kary ściśle określone co do rodzaju i czasu trwania. Wprawdzie granice te mogą być modyfikowane, np. w przypadku powrotu sprawcy do przestępstwa - art. 64 § 1 i

Skutkiem pośrednim stwierdzenia niezgodności kontrolowanego aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub aktem normatywnym wyższego rzędu jest - obok skutku bezpośredniego w postaci utraty przez akt normatywny mocy obowiązującej - możliwość podważenia rozstrzygnięcia sądowego lub administracyjnego podjętego na podstawie aktu normatywnego, którego w dacie rozstrzygania sprawy dotyczyło

Skarga o wznowienie postępowania z powodu nieważności wywołanej brakiem należytej reprezentacji (art. 401 pkt 2 k.p.c.) przysługuje stronie, która była nienależycie reprezentowana lub pozbawiona możności działania.

Postępowanie wywołane wniesieniem środka zaskarżenia od orzeczenia rozstrzygającego wniosek o stwierdzenie wykonalności orzeczenia sądu zagranicznego, odmiennie niż postępowanie pierwszoinstancyjne, oparte jest - zgodnie z art. 43 ust. 3 rozporządzenia Rady Wspólnot Europejskich nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach

Umieszczenie uchwał walnego zgromadzenia akcjonariuszy w załączniku do protokołu sporządzonego przez notariusza stanowi naruszenie bezwzględnie obowiązujących przepisów o formie czynności prawnej (art. 421 § 1 k.s.h. oraz art. 73 § 2 k.c. w związku z art. 2 k.s.h.).

Warunkiem niezbędnym do stwierdzenia częściowej niezdolności do pracy nie jest konieczność przekwalifikowania zawodowego, lecz jego niecelowość (art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227).

Pozbawienie oskarżonego pomocy biegłego tłumacza w powyższych okolicznościach stanowiło rażące naruszenie normy gwarancyjnej sformułowanej w art. 6 k.p.k. i art. 204 § 1 k.p.k. poprzez ograniczenie jego prawa do obrony - nie miał on możliwości zrozumienia mów końcowych przed udzieleniem mu ostatniego słowa - a tym samym możliwości ustosunkowania się do głosów stron. Co więcej, nie został on w sposób

Jeżeli procesowi likwidacji dotychczasowego pracodawcy towarzyszy przejęcie zakładu w trybie art. 231 k.p., nowy pracodawca nie może powoływać się na tę likwidację i dokonywać wobec przejętych pracowników wypowiedzeń umów o pracę (także wypowiedzeń zmieniających) z zastosowaniem art. 411 k.p. wyłączającego szczególną ochronę trwałości stosunku pracy działaczy związkowych (art. 32 ustawy z dnia 23 maja

Rozpoznanie przez sąd drugiej instancji apelacji z pominięciem przepisów o postępowaniu uproszczonym nie oznacza nieważności postępowania drugoinstancyjnego (art. 379 pkt 4 w związku z art. 50510 § 1 k.p.c.), jeżeli sprawa o roszczenia wynikające z umowy o pracę, w której wartość przedmiotu sporu nie przekracza dziesięciu tysięcy złotych (art. 5051 pkt 1 k.p.c.), została na podstawie art. 201 § 1 w

Złożenie przez pracodawcę wypowiedzenia zmieniającego tylko wówczas może być uznane za niedotrzymanie gwarancji zatrudnienia z § 14 w związku z § 11 ust. 2 Pakietu Gwarancji Pracowniczych w Kopalni Węgla Brunatnego „A.”, gdy z okoliczności sprawy (w szczególności z zaproponowanych pracownikowi nowych warunków pracy lub płacy), wynika, że rzeczywistą wolą pracodawcy nie jest kontynuowanie stosunku pracy

Artykuł 292 k.h. - stosowany na podstawie art. 620 § 1 k.s.h. - należy wykładać zgodnie z treścią art. 293 k.s.h.

Podmiotem przestępstwa określonego w art. 289 § 1 k.k. może być zarówno prowadzący parking strzeżony, jak i osoba go reprezentująca, którym taki pojazd oddano na przechowanie.

Zachowanie skazanego D. Ł., który użył wobec pokrzywdzonej przemocy polegającej na przytrzymaniu jej rąk i jednocześnie zabrał na jej szkodę rzeczy ruchome o wartości 16 złotych, wyczerpało znamiona przestępstwa rozboju.

1. Ustanowienie zarządu komisarycznego (art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych, jedn. tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 112, poz. 981 ze zm.) może nastąpić także wtedy, gdy przedsiębiorstwo ponosi straty przez okres krótszy niż sześć miesięcy. 2. Artykuł 65 ust. 1 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (jedn. tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 112

Podstawą wyłączenia sędziego w trybie przewidzianym w wymienionym przepisie jest istnienie okoliczności tego rodzaju, iż mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. instytucja iudex suspectus ma miejsce, gdy brak jest możliwości obiektywnego przekonania przeciętnie rozsądnej osoby, że okoliczności te nie będą rzutowały na bezstronne osądzenie sprawy.

W sprawie o przestępstwo z art. 231 § 1 k.k. za pokrzywdzonego może być uznany tylko taki podmiot, którego indywidualne interesy zostały, bezpośrednio, w sposób realny zagrożone działaniami funkcjonariusza publicznego. Zatem pokrzywdzonym ewentualnym przestępstwem w tej sprawie jest z pewnością gmina R., nie są zaś nimi z pewnością skarżący, jako mieszkańcy terytorium obejmującego tę jednostkę samorządową

1. Naruszenie art. 351 § 1 k.p.k. jest uchybieniem prawa, które może być kwalifikowane jako obraza, o jakiej mowa w art. 438 pkt 2 k.p.k. 2. W postępowaniu kasacyjnym nawet stwierdzenie, że doszło do naruszenia zasad wyznaczania składu orzekającego w sądzie odwoławczym (art. 351 § 1 w zw. z art. 458 k.p.k.) wymagałoby wykazania, że to uchybienie mogło mieć istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku

Niestawiennictwo oskarżyciela prywatnego i jego pełnomocnika na rozprawie głównej bez usprawiedliwienia, w każdej fazie jej prowadzenia, powoduje umorzenie postępowania na podstawie art. 496 § 3 i § 1 k.p.k., przy czym, jeżeli niestawiennictwo takie ma miejsce po rozpoczęciu przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej, warunkiem umorzenia jest wyrażenie zgody przez oskarżonego - art. 496 § 2 k.p.k

Oskarżyciel posiłkowy - z braku gravamen - nie ma uprawnienia do zaskarżania rozstrzygnięć na korzyść oskarżonego.

1. Nie popełnia przestępstwa składania fałszywych zeznań (art. 233 § 1 k.k.), kto umyślnie składa nieprawdziwe zeznania dotyczące okoliczności mających znaczenie dla realizacji jego prawa do obrony (art. 6 k.p.k.) 2. Realizacja przysługującego oskarżonemu prawa do obrony, gwarantowanego przez Konstytucję RP, wiążące Polskę konwencje międzynarodowe, jak również liczne przepisy kodeksu postępowania karnego

Wpłata na rzecz partii politycznej z rachunku bankowego stanowiącego „konto firmowe” jest zgodna z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 857 ze zm.) tylko wówczas, gdy zostanie dokonana przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i zostanie wyraźnie wskazane, że wpłata pochodzi od takiej osoby dysponującej rachunkiem

Nie dochowuje należytej staranności adwokat, który nie składa wniosku o doręczenie wyroku z uzasadnieniem, opierając się na informacji o jego treści uzyskanej telefonicznie w sekretariacie sądu, bez wglądu do akt sprawy.