Należne z mocy umowy cywilnoprawnej zawartej na podstawie art. 224 ust. 2 zdanie drugie ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 ze zm.) dodatkowe wynagrodzenie z tytułu kosztów zastępstwa sądowego, w przypadku, gdy kilku radców prawnych reprezentowało pracodawcę w postępowaniu sądowym, powinno być rozdzielone stosownie do nakładu pracy każdego
Nie narusza godności sędziego protokół z lustracji wydziału sądu, w którym zawarte są jedynie fakty. Stosowanie się przez pracodawcę do reguł oceny ustalonych prawem i przyjętych także zwyczajowo w wymiarze sprawiedliwości nie powinno wzbudzać w ocenianym uczucia braku zaufania przełożonego, czy też przekonania o negatywnej ocenie zawodowej. Brak subiektywnie oczekiwanej pochwały nie stanowi naruszenia
Przy uniewinnianiu tak w pierwszej jak i w drugiej instancji wystarczające jest zresztą wskazanie odnośnie od jakiego to czynu oskarżony jest uniewinniany, bez potrzeby przytaczania jego opisu w części dyspozytywnej wyroku. Domaganie się przy tym przez autorkę kasacji, aby w wyroku sądu odwoławczego i to także do przestępstw, odnośnie do których utrzymano wyrok w mocy, podawany był opis czynu zarzucanego
Dyrektor powiatowego urzędu pracy nie jest pracownikiem powołanym na stanowisko w rozumieniu art. 68 § 1 k.p.
Z art. 24h oraz 24k ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) nie wynika możliwość żądania zwrotu wynagrodzenia wypłaconego za wykonaną pracę na podstawie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu.
Brak kolegialnej woli rady nadzorczej spółki akcyjnej zawarcia umowy o zakazie konkurencji z członkiem zarządu po ustaniu jego zatrudnienia nie może być zastąpiony praktyką lub zwyczajem zawierania takich umów z innymi członkami zarządu. Rada nadzorcza powinna wyrazić kolegialnie wolę zawarcia takiej umowy z członkiem zarządu jeszcze przed jej podpisaniem (art. 379 w związku z art. 390 § 1 i art. 388
Tylko wówczas dochodzi do wypełnienia przedmiotowego znamienia przytaczanego przestępstwa, gdy posiadanie środka odurzającego lub substancji psychotropowej następuje w ilości pozwalającej na choćby jednorazowe użycie danej substancji, w dawce dla niej charakterystycznej, zdolnej wywołać u człowieka inny niż medyczny skutek. Wielkości występujących w obrocie (np. będących przedmiotem sprzedaży) porcji
Nie można - rzecz oczywista - wymagać, aby usprawiedliwienie choroby dziecka wynikało z zaświadczenia lekarskiego wydanego w trybie art. 117 § 2a k.p.k. (tryb ten dotyczy tylko uczestników postępowania), ale skoro powód niestawiennictwa ma być należycie usprawiedliwiony, to staje się jasne, że właściwym (należycie - to przecież tak jak należy, jak być powinno, właściwie, odpowiednio - Słownik języka
1. Przeniesienie na inne stanowisko służbowe na podstawie art. 10 ust. 1a ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953 ze zm.) jest samodzielną konstrukcją prawną, odmienną od wypowiedzenia warunków pracy lub płacy (art. 42 k.p.). 2. Cofnięcie ze skutkiem prawnym pozwu wniesionego do sądu rejonowego zobowiązuje ten sąd do umorzenia
Prawidłowość wpisu do rejestru handlowego stanowiącego o nabyciu zdolności sądowej przez spółkę może być kwestionowana w postępowaniu przed sądem rejestrowym, a nie w postępowaniu wszczętym na skutek odwołania od dokonanego przez pracodawcę wypowiedzenia umowy o pracę (art. 64 § 1 k.p.c. w związku z art. 335 § 1 k.h.).
Instytucja wskazana w art. 24 § 1 k.k.w. odnosi się do (…) wszystkich orzeczeń wykonawczych wydanych na podstawie przepisów k.k.w. (a więc i wydanych w oparciu o art. 117 k.k.w.), w tym także gdy ich materialna podstawa jest zawarta w Kodeksie karnym, jeżeli tylko tryb postępowania określają przepisy k.k.w., ale już nie, jeżeli są to rozstrzygnięcia w kwestiach proceduralnych, wydawane na podstawie
Nie można (…) przyjąć, aby postępowanie w sprawie o wykroczenie wszczęto przed dniem 2 września 2004 r. mimo, że najpierw prokurator a później policja dysponowali już dowodami dotyczącymi tego wykroczenia. Nie prowadzono jednak w odniesieniu do tego czynu żadnych czynności poza wyłączeniem materiałów i przekazaniem ich policji. Nie prowadzono innych działań procesowych w odniesieniu do osoby obwinionego
Istotne jest nie miejsce w wyroku, w którym zaistniała omyłka (pisarska), ale to czy ma ona charakter wyłącznie pisarski, czy jest efektem pośpiechu lub nieuwagi oraz czy pozostaje widoczna „na pierwszy rzut oka”. Błędne oznaczenie w wyroku daty popełnienia czynu zabronionego stanowi oczywistą omyłkę pisarską, o ile na pierwszy rzut oka można stwierdzić, że było następstwem pośpiechu czy nieuwagi;
1. Zgodnie (z art. 71 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii), w razie skazania osoby uzależnionej, za przestępstwo pozostające w związku z używaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej, na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, sąd może orzec umieszczenie sprawcy, przed wykonaniem kary, w odpowiednim zakładzie opieki zdrowotnej. Redakcja omawianego
1.Wprawdzie Kodeks postępowania karnego w żadnym z przepisów, w tym też w art. 94 § 1 i art. 98 § 1, nie określa, co powinno zawierać uzasadnienie postanowienia sądu odwoławczego, jak to czyni w przypadku wyroku tego sądu (art. 457 § 3 k.p.k.), niemniej z samej istoty takiego uzasadnienia wynika, że powinno ono wskazywać dlaczego zarzuty i wnioski zażalenia zostały uznane za zasadne albo niezasadne
Przesłanką zasadniczą, wymienioną w (art. 387 § 2 k.p.k.), jest (…) wymóg, by okoliczności popełnienia przestępstwa przez oskarżonego nie budziły wątpliwości. Chodzi przy tym nie tylko o kwestie sprawstwa oskarżonego, ale o wszystkie okoliczności, które mają znaczenie dla ustalenia zakresu jego odpowiedzialności, a więc także o właściwą ocenę prawną czynu będącego przedmiotem osądu. Stwierdzenie zatem
Z dokonanych w sprawie ustaleń wynika przy tym, że oskarżony prowadził pojazd w stanie nietrzeźwości (1,8 promilla alkoholu we krwi), że miał świadomość, a więc godził się, iż przewozi równie nietrzeźwych pasażerów, którzy przy tym, tak jak i on, nie zapięli pasów bezpieczeństwa, choć ciążyła na nim jako kierowcy odpowiedzialność za ich bezpieczeństwo. Zatem twierdzenia skarżącego, że odpowiedzialność
Pojazd mechaniczny stanowi przedmiot czynności wykonawczej przestępstwa określonego w art. 178a § 1 kk, a więc nie należy do kategorii przedmiotów, które służą lub są przeznaczone, w rozumieniu art. 44 § 2 kk, do popełnienia tego przestępstwa.
Osobie pozbawionej wolności, w tym także tymczasowo aresztowanej, która dopuszcza się czynu określonego w art. 49 § 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.), można wymierzyć wyłącznie karę dyscyplinarną przewidzianą w przepisach o wykonywaniu kary pozbawienia wolności albo w przepisach o wykonywaniu tymczasowego aresztowania