Jeśli kasację od prawomocnego wyroku wydanego w sprawie o przestępstwo skarbowe wnosi interwenient, roszczący sobie prawo do przedmiotu, co do którego orzeczono przepadek, to kontrola dopuszczalności kasacji powinna uwzględniać także warunki określone w art. 523 § 2 i 3 k.p.k. Niezbędne jest zatem ustalenie kierunku zaskarżenia w odniesieniu do sytuacji procesowej oskarżonego, z dostrzeżeniem korzyści

1. Skoro art. 157 § 1 k.c. wyklucza możliwość zawarcia warunkowej umowy przenoszącej własność nieruchomości, to podstawą do wykonania przez Agencję Nieruchomości Rolnych prawa nabycia nieruchomości rolnej jest bezwarunkowa umowa powodująca przeniesienie własności nieruchomości inna niż sprzedaż. Wyklucza to stosowanie do prawa nabycia nieruchomości przepisu art. 597 § 1 k.c. dotyczącego obowiązku zawarcia

Do taryf zatwierdzonych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki nie można stosować wprost art. 3841 k.c.

Przepis art. 30 § 3 k.k.s., interpretowany w powiązaniu z treścią art. 31 § 1 k.k.s. oraz z treścią art. 46, art. 64 ust. 1, art. 31 ust. 3 i art. 21 ust. 1 Konstytucji, pozwala na orzeczenie jedynie przepadku przedmiotu pochodzącego bezpośrednio z przestępstwa (art. 29 pkt 1 k.k.s.), ale już nie pozwala na orzeczenie przepadku narzędzi lub innego przedmiotu stanowiącego mienie ruchome, które służyły

Sąd orzekający w trybie art. 335 i 343 k.p.k. jest związany wnioskiem umieszczonym przez prokuratora w akcie oskarżenia, gdyż jego treść jest wynikiem porozumienia oskarżyciela i oskarżonego, którzy zgadzają się na takie jak we wniosku rozstrzygnięcie w sprawie, w szczególności co do kar i środków karnych.

Zgodnie z art. 75 § 4 k.k. zarządzenie wykonania kary nie może nastąpić później niż w ciągu 6 miesięcy od zakończenia okresu próby, przy czym termin ten jest zachowany, jeżeli w tych granicach czasowych zapadnie i uprawomocni się postanowienie o zarządzeniu wykonania kary.

Użyte w art. 2 ustawy z dnia 3 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny (Dz. U. Nr 132, poz. 1109) sformułowanie „chyba że termin przedawnienia już upłynął” oznacza, że przepisu tego nie stosuje się, jeżeli do dnia wejścia w życie tej ustawy, tj. do dnia 3 sierpnia 2005 r. upłynął już termin przedawnienia karalności, określony w art. 101 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 2 sierpnia 2005

Nie jest dopuszczalne wydanie wyroku zaocznego - nawet przy spełnieniu przesłanek, o których mowa w art. 479 § 1 k.p.k. - jeżeli w postępowaniu w ogóle nie przesłuchano oskarżonego. W sytuacji gdy oskarżony nie złożył wcześniej wyjaśnień, w których wypowiedziałby się co do stawianych mu zarzutów - chociażby nawet w tej postaci, że (korzystając z przysługującego mu prawa określonego w art. 175 § 1 k.p.k

Art. 502 § 1 k.p.k. przewiduje, że wyrokiem nakazowym można orzec karę ograniczenia wolności lub grzywnę w wysokości do 100 stawek dziennych. Przepis ten nie precyzuje, czy określenie górnej granicy dotyczy kar jednostkowych, czy również kary łącznej grzywny. Jednakże właśnie taka konstrukcja nie pozwala na ograniczenie jego funkcjonowania tylko do tych pierwszych, w myśl zasady lege non distinguente

W sytuacji gdy sąd zarządził na podstawie art. 71 § 2 k.k. wykonanie kary pozbawienia wolności, orzeczona przy jej zawieszeniu na podstawie art. 71 § 1 k.k. kara grzywny nie podlega już wykonaniu, brak jest więc podstaw prawnych wymaganych w art. 85 i 86 k.k. do połączenia jej w wyroku łącznym z inną karą grzywny.

Wydanie odmiennego, w stosunku do zmienionego wyroku sądu pierwszej instancji, orzeczenia co do istoty sprawy obligowało sąd odwoławczy nie tylko do wskazania powodów podzielenia lub stwierdzenia niezasadności zarzutów wniesionych środków odwoławczych, ale również do omówienia podstaw swego rozstrzygnięcia zgodnie z treścią art. 424 § 1 k.p.k. W sytuacji, kiedy sąd odwoławczy orzeka w sprawie merytorycznie

Odwołanie przez oskarżonego złożonych uprzednio wyjaśnień, w których ujawnił informacje o osobach współdziałających z nim w popełnieniu przestępstwa i o okolicznościach jego popełnienia, przekreśla możliwość skorzystania z dobrodziejstwa oferowanego przez art. 60 § 3 k.k.

Błędne ustalenie wyników głosowania w obwodzie, polegające na przypisaniu 4 głosów ważnie oddanych innemu kandydatowi z listy tego samego komitetu wyborczego, nie ma wpływu na wynik wyborów, jeżeli listy okręgowe komitetu wyborczego nie otrzymały co najmniej 5% ważnie oddanych głosów w skali kraju (art. 133 ust. 1 ustawy z dnia 12 kwietnia 2001 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej

Sąd Najwyższy nie dokonuje ponownego przeliczenia głosów oddanych w okręgu wyborczym, jeżeli wnoszący protest nie uprawdopodobnił zarzutów dotyczących błędnego ustalenia wyniku głosowania.

Zakwalifikowanie jako nieważnych głosów oddanych na kartach, na których wyborcy poczynili dopiski, stanowi naruszenie art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst: Dz.U. z 2000 r. Nr 47, poz. 544 ze zm.), ale może nie mieć wpływu na wynik wyborów.

1. Wyłącznie do sądów krajowych, przed którymi toczy się postępowanie, należy ocena konieczności przedstawienia pytania wstępnego na podstawie art. 234 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską z dnia 25 marca 1957 r. (Dz.U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864 - załącznik). Europejski Trybunał Sprawiedliwości może na tej podstawie rozstrzygać wątpliwości dotyczące ważności lub wykładni prawa wspólnotowego

Kwestia usprawiedliwionej nieobecności oskarżonego na rozprawie głównej mieści się w zakresie kontroli instancyjnej sądu rozpoznającego apelację od wyroku zaocznego także wówczas, gdy od tego wyroku nie został uwzględniony sprzeciw.

Przepis art. 523 § 1 zd. ostatnie k.p.k. stanowi, że «kasacja nie może być wniesiona wyłącznie z powodu niewspółmierności kary». Zakaz ten nie może być jednak rozumiany jako niedopuszczalność zaskarżenia za pomocą kasacji orzeczenia w części dotyczącej orzeczenia o karze. Możliwe jest zatem zarówno podniesienie zarzutu obrazy prawa materialnego odnoszącego się do tej części orzeczenia, jak i zarzutu

Nie jest zadaniem biegłych odtworzenie faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Obowiązek ten spoczywa na sądzie orzekającym, przy czym opinie biegłych mogą okazać się in concreto dowodami wydatnie ułatwiającymi jego wypełnienie.

1. Bez względu bowiem na opcję, co do rozumienia pojęcia szkody majątkowej na gruncie art. 296 k.k., warunkiem odpowiedzialności karnej za przestępstwo nadużycia zaufania w obrocie gospodarczym jest powstanie w wyniku działania sprawcy rzeczywistej szkody w majątku mandanta (...). 2. „Spółdzielnia A” ma interes prawny w tym, by dokumenty sporządzone w jej imieniu, wprowadzone do obrotu prawnego, prawdziwie

Przesłanki stosowania art. 553 § 1 k.p.k. należy odnieść do wypadków fałszywego samooskarżenia lub poplecznictwa, a nie do takich wyjaśnień nieprawdziwych oskarżonego, które stanowią realizację prawa do obrony.

Karta do głosowania niezawierająca elementów wskazanych w art. 72 i 200 ustawy z dnia 12 kwietnia 2001 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 46, poz. 499 ze zm.), w tym nazwy lub skrótu nazwy komitetu wyborczego, jest niezgodna z ustawą i w konsekwencji nie może być uznana za ważną kartę urzędową.