Twierdzenie o naruszeniu zasady obiektywizmu nie może stanowić samodzielnej podstawy zarzutu kasacyjnego, jeśli nie zawiera wskazania na konkretne uchybienia sądu związane z rażącym naruszeniem prawa, jak też wywodu uzasadniającego tezę o przynajmniej hipotetycznym wpływie wskazanego uchybienia na treść orzeczenia.

Określenie „takiej korzyści” (art. 228 § 4 k.k.) nie oznacza, że żądanie ma dotyczyć korzyści, od której otrzymania sprawca uzależnia wykonanie czynności służbowej. Sformułowanie to oznacza bowiem tylko i wyłącznie to, że żądanie korzyści w związku z pełnieniem funkcji publicznej dotyczy zarówno korzyści majątkowej, jak i osobistej.

Zamawiający jest legitymowany do wniesienia skargi na wyrok zespołu arbitrów.

Adwokat i radca prawny będący stroną postępowania składający we własnej sprawie kasację podlegającą opłacie w wysokości stałej ma obowiązek jej uiszczenia bez wezwania ze strony sądu stosownie do wymogu wynikającego z treści art. 17 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110 ze zm.).

Postanowienia wzorców umowy zastrzegających, że ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej nie może uznać objętego tym ubezpieczeniem roszczenia ani dobrowolnie go zaspokoić bez zgody ubezpieczyciela, należy interpretować zgodnie z regułą przewidzianą w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych

Przepis § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. Nr 103, poz. 472 ze zm.) nie ma zastosowania do pracownika, który podjął naukę w szkole wyższej bez skierowania pracodawcy.

1. Przebywanie w stanie nietrzeźwości w czasie reprezentowania pracowników na oficjalnym spotkaniu stanowi ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych w rozumieniu art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy. 2. Przepis art. 32 ustawy o związkach zawodowych nie może być traktowany jako środek ochrony przed zwolnieniem z pracy działaczy związkowych dopuszczających się ekscesów wzbudzających ogólny

Również zbadanie przez sąd prowadzący księgę wieczystą decyzji znajdującej się w aktach tej księgi dla dokonania oceny, czy powołany we wniosku dokument stanowi podstawę wpisu nie narusza przepisu art. 6268 § 2 k.p.c., skoro nie wymaga od sędziego rozpoznającego wniosek, podejmowania żadnych dodatkowych czynności.

Jeżeli znaczenie dowodów przeprowadzonych w sprawie w trybie art. 452 § 2 k.p.k. jest tak duże, że dopiero na ich podstawie można skutecznie podważyć ustalenia poczynione przez sąd pierwszej instancji, wówczas w zasadzie wydanie przez sąd odwoławczy orzeczenia reformatoryjnego nie jest dopuszczalne, jako naruszające zasadę instancyjności.

Pomiędzy pracownikami pozwanymi w sprawie o odszkodowanie z tytułu wspólnej odpowiedzialności materialnej nie występuje współuczestnictwo konieczne (art. 72 § 2 k.p.c).

Wymaganie przedstawienia okoliczności uzasadniających rozpoznanie kasacji (art. 3933 § 1 pkt 3 k.p.c.) jest spełnione także wówczas, gdy skarżący, wskazując na występowanie w sprawie zagadnienia prawnego, przytacza orzeczenia Sądu Najwyższego dotyczące poruszanego problemu.

Spadkobiercy nie przysługuje roszczenie o uznanie za bezskuteczną umowy zbycia nieruchomości przez osobę, która uzyskała stwierdzenie nabycia spadku, lecz spadkobiercą nie jest.

Wytwarzaniem środka odurzającego, o którym mowa w art.40 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. (Dz. U. 2003 r. Nr 24, poz. 198) o przeciwdziałaniu narkomanii, w sytuacji, gdy inne przepisy tej ustawy odrębnie penalizują zakazaną uprawę określonej rośliny (np. konopi) oraz zbiór z niej takich jej części, które same są już uznawane za środek odurzający (np. ziela i żywicy konopi), są dopiero takie dalsze

Datą pozyskania przez komitet wyborczy środków finansowych wpłaconych przelewem jest dzień złożenia przez darczyńcę dyspozycji bankowi, a nie dzień ich zaksięgowania na rachunku komitetu (art. 85 ust. 4 pkt. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. - Ordynacja wyborcza do Parlamentu Europejskiego, Dz.U. Nr 25, poz. 219).

Państwa Komisja Wyborcza, podejmując uchwałę w sprawie przyjęcia lub odrzucenia sprawozdania wyborczego (art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. - Ordynacja wyborcza do Parlamentu Europejskiego, Dz.U. Nr 25, poz. 219), ma obowiązek stwierdzenia, czy pozyskanie lub wydatkowanie środków komitetu wyborczego nastąpiło w sposób zgodny z prawem (w tym także z poszanowaniem zakazu wynikającego z