W razie stwierdzenia, że oskarżony działał w obronie koniecznej, rozpoznanie oskarżenia go o czyn określony w art. 162 § 1 k.k. popełniony wobec sprawcy zamachu, o ile nie został on zarzucony w akcie oskarżenia, możliwe jest wyłącznie w trybie art. 398 k.p.k.
1. Z art. 178 ust. 1 Konstytucji, który stanowi, że „sędziowie w sprawowaniu swojego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom”, wynikają dla sądów uprawnienia do samodzielnej oceny i ustalenia zgodności podustawowych aktów normatywnych z ustawami, przy rozpoznawaniu także spraw karnych, a w razie stwierdzenia ich niezgodności z ustawami, odmowy ich zastosowania w konkretnej sprawie
(...) kwestię dopuszczalności wskazywania przez stronę uchybień wymienionych w art. 439 § 1 k.p.k. rozstrzygać trzeba z uwzględnieniem nie tylko obu tych przepisów, lecz także wykładni systemowej. Mimo rozbieżności wypowiedzi komentatorów w tej kwestii, mającej swą przyczynę w niejednoznacznej językowo treści art. 542 § 3 k.p.k., już w postanowieniu z dnia 21 kwietnia 2005 r. (II KO 59/04 - niepubl
W postępowaniu o uzgodnienie ujawnionego w księdze wieczystej stanu prawnego nieruchomości z rzeczywistym stanem prawnym nie jest dopuszczalne ustalenie na podstawie art. 43 § 2 k.r.o. nierównych udziałów w majątku wspólnym (nieruchomości).
Przytoczenie okoliczności uzasadniających skargę na przewlekłość postępowania (art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, Dz.U. Nr 179, poz. 1843) nie może sprowadzać się do zakwestionowania przez stronę ogólnego czasu trwania procesu, ale polega na wskazaniu konkretnych czynności
Przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz. 1843) oznacza wskazanie czasu trwania postępowania świadczącego o wystąpieniu przewlekłości, jak również konkretnych czynności procesowych, których sąd nie podjął
Podstawą skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie mogą być zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów, w tym w szczególności zarzut nieustalenia okoliczności niezbędnych do zastosowania przepisu prawa materialnego.
„(...) ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii ma ogólne zadanie ochrony społeczeństwa przed szerzeniem się tego groźnego zjawiska. Nie oznacza to jednak, iż poszczególne przepisy w niej zawarte, oprócz realizacji tego ogólnego celu, nie chronią również indywidualnie określonych dóbr prawnych. Czyny zakazane ustawą godzą wszak w zdrowie i życie określonych osób pokrzywdzonych, stwarzając jednocześnie
Przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz. 1843) nie przewidują zaskarżania postanowień wydanych po rozpoznaniu skargi na przewlekłość postępowania.
Wyjątkowy charakter przepisu, art. 391 § 1 k.p.k. nakłada na sąd obowiązek kontroli, czy protokół przesłuchania osoby, która nie może być przesłuchana przez sąd sporządzony został zgodnie z obowiązującymi przepisami. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy taki protokół pochodzi z fazy postępowania, w której nie obowiązuje zasada jawności i kontradyktoryjności.
Wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu zgłoszony w postępowaniu kasacyjnym może być przekazany do rozpoznania właściwemu sądowi pierwszej instancji (art. 115 w związku z art. 117 k.p.c.).
Dopuszczalna jest kasacja od postanowienia sądu drugiej instancji oddalającego zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego-Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów odrzucające odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
Dla oceny dopuszczalności kasacji ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 3921 § 1 k.p.c.) decydujące znaczenie ma wysokość żądania, a nie jego zasadność.
Obowiązkiem każdego państwa strony Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 ze zm.) jest zapewnienie takiej organizacji i funkcjonowania systemu organów wymiaru sprawiedliwości, które umożliwiają rzeczywiste i skuteczne korzystanie z gwarantowanego w art. 6 tej Konwencji prawa do sądu, w tym także prawa
1. Niesporządzenie przez sędziego uzasadnienia w terminie określonym w Kodeksie postępowania cywilnego może powodować przewlekłość postępowania (art. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, Dz.U. Nr 179, poz. 1843). 2. W sprawach cywilnych korzystanie z prawa do rozpatrzenia sprawy w rozsądnym terminie