Wysokość emerytury przysługującej repatriantowi, który nie był objęty ubezpieczeniem społecznym na podstawie przepisów prawa polskiego, ustala się na podstawie art. 23 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r., Nr 39, poz. 353).

Państwowa Komisja Wyborcza powinna odrzucić sprawozdanie finansowe partii politycznej za rok 2001, złożone po terminie określonym w art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 857 ze zm.), także wówczas, gdy uprzednio wystąpiła do sądu z wnioskiem o wykreślenie wpisu tej partii z ewidencji. W takim przypadku sąd umarza postępowanie

Sprawowanie przez Krajową Radę Komorniczą pieczy nad należytym wykonywaniem zawodu komornika nie obejmuje uprawnienia do stanowienia zasad i trybu postępowania dyscyplinarnego.

1. Celem apelacji jest ponowne rozpoznanie sprawy w tych samych granicach, w jakich upoważniony był do tego sąd pierwszej instancji. Granice apelacji określa oznaczenie zaskarżonego orzeczenia i zakres jego zaskarżenia. W aspekcie podmiotowym oznacza to zakaz rozpoznania apelacji dotyczącej orzeczenia w części niezaskarżonej. Granic apelacji nie określają natomiast zarzuty apelacji, a co za tym idzie

Wprowadzenie układem zbiorowym pracy mniej korzystnych dla pracowników warunków nabywania i ustalania wysokości niektórych składników wynagrodzenia za pracę wymaga wypowiedzenia dotychczasowych warunków umowy o pracę także wtedy, gdy ukształtowane nowym układem wynagrodzenie nie uległo obniżeniu (art. 24113 § 2 k.p.).

1. Zbieg przesłanek umorzenia postępowania, określonego w art. 88 pkt 4 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. 2002 r., Nr 123, poz.1058) oraz z art. 17 § 1 pkt 1 i 2 k.p.k. w zw. z § 1 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 lipca 1998 r. w sprawie postępowania dyscyplinarnego w stosunku do adwokatów i aplikantów adwokackich (Dz. U. Nr 99, poz. 635), zachodzi

Na podstawie art. 23 § 1 k.k. nie podlega karze podżegający inną osobę do współdziałania w dokonaniu czynu zabronionego, który zamierza popełnić, jeśli dobrowolnie odstąpi od dokonania i zapobiegnie dokonaniu tego czynu. W takim wypadku nie znajduje zastosowania art. 22 k.k., przewidujący zredukowaną odpowiedzialność karną podżegającego w sytuacji, gdy czynu zabronionego tylko usiłowano dokonać albo

Art. 249 § 4 k.p.k. stanowi podstawę stosowania tymczasowego aresztowania wobec osoby ściganej, w stosunku do której Minister Sprawiedliwości, na podstawie art. 19 Europejskiej konwencji o ekstradycji z dnia 13 grudnia 1957 r. (Dz. U. 1994, Nr 70, poz. 307), postanowił o odroczeniu jej wydania.

W rozumieniu art. 64 § 2 k.k. odbycie całości lub części ostatniej kary (orzeczonej w warunkach określonych w art. 64 § 1 k.k.) oznacza odbycie tej kary pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej 6 miesięcy.

Prowadzenie w stanie nietrzeźwości pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, wbrew wcześniej orzeczonemu zakazowi prowadzenia takiego pojazdu, stanowi jeden czyn, wypełniający znamiona przestępstwa określonego w art. 178a § 1 k.k. i art. 244 k.k.