Do obliczania miesięcznego terminu do wniesienia kasacji (art. 3934 § 1 k.p.c.) jako terminu ciągłego stosuje się art. 112 k.c. w związku z art. 165 § 1 k.p.c., a nie art. 114 k.c. Nie narusza to prawa dostępu do sądu i zasady równego traktowania przez władze publiczne.

Wskazanie zagadnienia prawnego uzasadniającego rozpoznanie kasacji powinno nastąpić przez określenie przepisów prawa, w związku z którymi zostało sformułowane.

Sąd okręgowy rozpoznaje skargę o wznowienie postępowania od wyroku oddalającego apelację jako sąd drugiej instancji. W takiej sytuacji niedopuszczalne jest zażalenie na postanowienie sądu apelacyjnego oddalające wniosek o wyłączenie sędziów sądu okręgowego.

W przepisie art. 259 § 4 k.p.k. wskazano sytuacje, gdy tymczasowe aresztowanie jest możliwe nawet wówczas, gdy stosowanie tego środka w ogóle nie powinno nastąpić z uwagi na przewidywany rozmiar wymierzonej wobec oskarżonego w przyszłości kary, jak też ze względu na samo ustawowe zagrożenie przestępstwa karą nieprzekraczającą roku pozbawienia wolności. Ukrywanie się oskarżonego przed wymiarem sprawiedliwości

Z upływem terminu przedawnienia wymiaru danego rodzaju należności przedawnia się karalność przestępstwa polegającego na narażeniu na uszczuplenie tych należności. Nie uległy natomiast przedawnieniu uszczuplenia należności państwowych z tytułu podatków. W prawie karnym skarbowym, przy narażeniu na uszczuplenie podatku lub innej należności państwowej, czas popełnienia przestępstwa skarbowego ustala się

Przepis art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (jednolity tekst Dz.U. z 1997 r., Nr 56, poz. 357 ze zm.) w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 18 lutego 2000 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 19, poz. 239 ze zm.) ma zastosowanie do nauczycieli zatrudnionych na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.

Zaburzenia psychiczne na tle nerwicowym, niestanowiące przeszkody do świadczenia pracy, ale związane z koniecznością przyjmowania leków spowalniających reakcje psychiczne, mogą usprawiedliwiać wniesienie przez pracownika odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę po terminie (art. 265 § 1 k.p. w związku z art. 264 § 1 k.p.), nawet jeśli nie uzasadniały zwolnienia lekarskiego od świadczenia pracy.

Ujemna przesłanka prowadzenia postępowania karnego, określona w art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k., stanowi 'okoliczność wyłączającą ukaranie' w rozumieniu art. 43 § 1 pkt 4 k.k.s. Możliwe jest zatem orzeczenie tytułem środka zabezpieczającego przepadku przedmiotów (wymienionego w art. 22 § 3 pkt 6 k.k.s.) także w wypadku, gdy ustaleniu, że sprawca popełnił czyn zabroniony, towarzyszy stwierdzenie, iż nastąpiło

1. Sąd Najwyższy, rozpoznając kasację w sprawach o wykroczenia po dniu 17 października 2001 r., stosuje przepisy ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. - kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Nr 106, poz. 1148), niezależnie od tego, czy zaskarżone orzeczenie zostało wydane przed, czy po tej dacie. 2. W wypadku zaistnienia warunków wymienionych w art. 45 § 1 k.w., podstawą umorzenia postępowania

Prokurator, który nie brał udziału w postępowaniu, aby skutecznie złożyć kasację musi, albo samodzielnie w terminie z art. 387 § 3 k.p.c. zażądać doręczenia odpisu orzeczenia z uzasadnieniem i następnie wnieść kasację w terminie z art. 3934 § 1 k.p.c, albo musi wnieść kasację z zastosowaniem tego terminu liczonego od doręczenia orzeczenia stronie, która tego zażądała z zachowaniem terminu z art. 387

W wypadku kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy, tj. jeżeli czyn sprawcy wyczerpuje znamiona przestępstw określonych w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazując za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów i wymierzając karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą (art. 11 § 2 i 3 k.k. oraz art. 7 § 1 i 2 k.k.s.) albo - jeżeli zbiegające się

Brak obowiązku pouczenia strony o terminie i sposobie zgłoszenia żądania odszkodowania przysługującego na podstawie art. 552 § 1 - 4 k.p.k. nie może stanowić przyczyny oddalenia jej wniosku wyłącznie w konsekwencji stosowania reguły ignorantia iuris nocet, jeżeli organ procesowy albo sędzia lub prokurator w piśmie skierowanym do strony pouczył ją błędnie lub udzielił informacji, która mogła spowodować