Miejscem dokonania czynności sprawczych przestępstwa określonego w art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 75, poz. 468 ze zm.), w formie 'przywozu z zagranicy', 'wywozu za granicę' i 'przewożenia w tranzycie' środków odurzających, substancji psychotropowych, mleczka makowego lub słomy makowej, jest odpowiednio granica i terytorium Rzeczypospolitej

Ujemna przesłanka prowadzenia postępowania karnego, określona w art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k., stanowi 'okoliczność wyłączającą ukaranie' w rozumieniu art. 43 § 1 pkt 4 k.k.s. Możliwe jest zatem orzeczenie tytułem środka zabezpieczającego przepadku przedmiotów (wymienionego w art. 22 § 3 pkt 6 k.k.s.) także w wypadku, gdy ustaleniu, że sprawca popełnił czyn zabroniony, towarzyszy stwierdzenie, iż nastąpiło

1. Sąd Najwyższy, rozpoznając kasację w sprawach o wykroczenia po dniu 17 października 2001 r., stosuje przepisy ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. - kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Nr 106, poz. 1148), niezależnie od tego, czy zaskarżone orzeczenie zostało wydane przed, czy po tej dacie. 2. W wypadku zaistnienia warunków wymienionych w art. 45 § 1 k.w., podstawą umorzenia postępowania

Prokurator, który nie brał udziału w postępowaniu, aby skutecznie złożyć kasację musi, albo samodzielnie w terminie z art. 387 § 3 k.p.c. zażądać doręczenia odpisu orzeczenia z uzasadnieniem i następnie wnieść kasację w terminie z art. 3934 § 1 k.p.c, albo musi wnieść kasację z zastosowaniem tego terminu liczonego od doręczenia orzeczenia stronie, która tego zażądała z zachowaniem terminu z art. 387

W wypadku kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy, tj. jeżeli czyn sprawcy wyczerpuje znamiona przestępstw określonych w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazując za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów i wymierzając karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą (art. 11 § 2 i 3 k.k. oraz art. 7 § 1 i 2 k.k.s.) albo - jeżeli zbiegające się

Interes prawny stanowi przesłankę materialnoprawną wyroku ustalającego istnienie stosunku prawno-rodzinnego jako podstawy do zamieszkania w lokalu mieszkalnym. Dlatego kasacja kwestionująca w ramach pierwszej podstawy ustalenia faktyczne wyroku bez powołania się na art. 189 k.p.c. jest bezskuteczna.

Brak obowiązku pouczenia strony o terminie i sposobie zgłoszenia żądania odszkodowania przysługującego na podstawie art. 552 § 1 - 4 k.p.k. nie może stanowić przyczyny oddalenia jej wniosku wyłącznie w konsekwencji stosowania reguły ignorantia iuris nocet, jeżeli organ procesowy albo sędzia lub prokurator w piśmie skierowanym do strony pouczył ją błędnie lub udzielił informacji, która mogła spowodować