Spór, w którym związek zawodowy domaga się, by uznano go za stronę układu zbiorowego pracy, nie jest sporem z zakresu prawa pracy w rozumieniu art. 476 § 1 KPC i nie należy do drogi sądowej.

Regulamin podziału akcji, o którym stanowi art. 46 ust. 4 ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz.U. Nr 44, poz. 202 ze zm.), może uwzględniać przy konstruowaniu kryteriów podziału akcji takie okoliczności różnicujące sytuacje uprawnionych pracowników, które są do pogodzenia z celem tej ustawy, zakładającej równy udział pracowników w podziale

Ogólne powołanie się pracownika na jego sytuację rodzinną, sprowadzające się do wskazania, że ma na utrzymaniu dzieci, nie wystarcza do uznania, że pracodawca rozwiązał stosunek pracy sprzecznie z zasadami współżycia społecznego (art. 8 KP).

Powołane w kasacji liczne przepisy prawa, których naruszenia w żadnej mierze się nie uzasadnia, stanowią pozorne wskazanie podstawy kasacyjnej.

Sposób skorzystania przez pracodawcę z upoważnienia do wydania zakładowego aktu normatywnego nie podlega ocenie w świetle art. 8 KP. Konstrukcja nadużycia prawa z art. 8 KP odnosi się do prawa podmiotowego o charakterze cywilnym, a nie do prawa przewidzianego przez prawo administracyjne lub konstytucyjne.

Nieudzielenie przez zakładową organizację związkową informacji o pracownikach korzystających z jej obrony (art. 30 ust. 21 zdanie pierwsze ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854), zwalnia pracodawcę z obowiązku współdziałania z tą organizacją, także w zakresie uzyskania zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej na rozwiązanie stosunku

Obowiązkiem lekarza jest świadczenie pracy w godzinach wyznaczonych treścią umowy o pracę, a nie do czasu przyjęcia ostatniego pacjenta zapisanego na wizytę określonego dnia.

1. Zgodnie z nowym, wyraźnym rozwiązaniem, przyjętym przez k.p.k. z 1997 r., do treści zarządzeń należy odpowiednio stosować przepisy o treści postanowień (art. 94 § 2), te zaś wymagają, by decyzja procesowa zawierała nie tylko oznaczenie organu, który ją wydał (w tym wypadku prezesa sądu, przewodniczącego wydziału, upoważnionego sędziego), ale także i osoby wydającej, a więc jej imienia i nazwiska

Na gruncie art. 459 § 3 kpk przyjąć należy, że osobą, której postanowienie „bezpośrednio dotyczy”, jest tylko taka osoba, nie będąca stroną, do której odnosi się wprost ta decyzja procesowa.

Przepis art. 442 KC ma zastosowanie do przedawnienia roszczenia o jednorazowe odszkodowanie z tytułu uszczerbku na zdrowiu spowodowanego chorobą zawodową stwierdzonego po 1 stycznia 1976 r. (po wejściu w życie ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144 ze zm.) u pracownika, którego zatrudnienie

1. Przepis art. 235 KH nie wyłącza prawa wspólnika do głosowania nad podjęciem uchwały zgromadzenia wspólników powołującej pełnomocnika do zawarcia umowy o pracę. 2. Umowa o pracę zawarta dla pozoru jest nieważna (art. 83 § 1 KC w związku z art. 300 KP) i nie może podlegać ocenie w aspekcie jej celu na podstawie art. 58 § 1 KC.

Przepis art. 5 KPC nie nakłada na sąd powinności szczegółowego instruowania strony występującej w sprawie bez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym co do wszelkich możliwych jej zachowań, lecz tylko obowiązek udzielania wskazówek potrzebnych z punktu widzenia prawidłowego przebiegu postępowania i gwarancji prawa strony do obrony.

Przepis art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz.U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250 ze zm.) ma zastosowanie tylko wobec osoby, która nie zalega z opłacaniem składek, przynajmniej za okresy podlegania ubezpieczeniu społecznemu wymaganemu do nabycia prawa do emerytury lub renty.

Postanowienie oddalające wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu celem wniesienia kasacji podlega na żądanie strony kontroli Sądu Najwyższego rozpoznającego zażalenie na postanowienie o odrzuceniu kasacji (art. 39318 i art. 39319 w związku z art. 380 KPC).