W ramach przesłanki określonej w art. 222 § 4 kpk in fine ustawodawca nie różnicuje „istotnych przeszkód” na takie, które są „zawinione” przez oskarżonego i takie, które są od niego niezależne.

Obowiązek sądu wynikający z przepisu art. 5 KPC nie może być rozumiany w ten sposób, iż w braku uprawnień ubezpieczonego do świadczenia objętego zaskarżoną decyzją organu rentowego sąd powinien ustalić, czy ubezpieczony spełnia warunki do innego świadczenia ubezpieczeniowego, o które przed organem rentowym nie występował.

Sąd drugiej instancji nie narusza art. 232 zdanie drugie KPC w sytuacji, gdy zebrany w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji materiał dowodowy był wystarczający do dokonania niewadliwych ustaleń faktycznych.

Jeżeli z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika w sposób oczywisty, że przyczyną odmowy przyznania renty inwalidzkiej z tytułu wypadku przy pracy jest stwierdzenie braku inwalidztwa w związku z tym wypadkiem, to nie-podanie podstawy prawnej rozstrzygnięcia nie stanowi uchybienia, które może mieć istotny wpływ na wynik sprawy (art. 3931 pkt 2 KPC).

Jeżeli w ostatnim zakładzie pracy zatrudniającym pracownika istniały warunki pracy narażające go na chorobę zawodową i w okresie zatrudnienia w tym zakładzie choroba zawodowa została u pracownika stwierdzona w sposób prawem przewidziany, a wskutek tej choroby doznał on uszczerbku na zdrowiu, to odpowiedzialność ponosi ten ostatni zakład pracy, chociażby okres pracy w tym zakładzie nie był znaczny i

Jeżeli pracownik jako osoba prowadząca działalność gospodarczą zawiera ze swym pracodawcą umowę agencyjną lub umowę zlecenia, to dochód otrzymywany z tytułu takich umów traktuje się w zakresie obliczania wysokości składki na ubezpieczenie społeczne jako jego wynagrodzenie z tytułu zatrudnienia u tego pracodawcy.

Niedopuszczalne jest uzupełnienie kasacji przez wskazanie po terminie zakreślonym w art. 3944 KPC nowych zarzutów.

Matka nie ma prawa do wcześniejszej emerytury, jeżeli choroba dziecka nie upośledza sprawności jego organizmu, w sposób wymagający jej stałej opieki (§ 1 ust. 3 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 maja 1989 r. w sprawie uprawnień do wcześniejszej emerytury pracowników opiekujących się dziećmi wymagającymi stałej opieki, Dz.U. Nr 28, poz. 149).

Matka nie ma prawa do wcześniejszej emerytury, jeżeli choroba dziecka nie upośledza sprawności jego organizmu, w sposób wymagający jej stałej opieki (§ 1 ust. 3 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 maja 1989 r. w sprawie uprawnień do wcześniejszej emerytury pracowników opiekujących się dziećmi wymagającymi stałej opieki, Dz.U. Nr 28, poz. 149).

Roszczenia, których podstawę materialnoprawną stanowi art. 10 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. Nr 34, poz. 149 z późn. zm.), uzyskują przymiot wymagalności w dniu uprawomocnienia się orzeczenia stwierdzającego tę nieważność.

1. Roszczenia, których podstawę materialnoprawną stanowi art. 10 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. 1991 r. Nr 34, poz. 149 z późn. zm.), uzyskują przymiot wymagalności w dniu uprawomocnienia się orzeczenia stwierdzającego nieważność. 2. Zdarzenie w postaci „zatrzymania

1) Zawarte w § 7 ust. 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 lipca 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 55, poz. 273) sformułowanie „w uzgodnieniu z przedstawicielami związków zawodowych” oznacza, że wykonanie tej kompetencji przez kierownika zakładu jest uzależnione od przeprowadzenia rokowań z przedstawicielami

Warunkowe przedterminowe zwolnienie sprawcy odbywającego karę łączną pozbawienia wolności, skazanego co najmniej dwoma wyrokami wydanymi zarówno przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego... (Dz.U. 1995 r. Nr 95, poz. 475), jak i po jej wejściu w życie – w obu wypadkach za przestępstwa popełnione w warunkach określonych w przepisie art. 60 § 1 kk – może nastąpić