Powołanie w kasacji tylko przepisów ogólnych warunków ubezpieczenia, które miały zostać naruszone, bez wskazania naruszenia konkretnego przepisu prawa, nie jest przytoczeniem podstawy kasacyjnej.

Jeżeli okoliczności zawarcia dwu umów dotyczących zbycia przedsiębiorstwa pozwalają przyjąć, że w jednej z nich chodziło o przejęcie pasywów, a w drugiej – aktywów tego przedsiębiorstwa, umowy takie mogą być łącznie traktowane jako zbycie przedsiębiorstwa.

Przepisy o miejscu zamieszkania (art. 25-26 k.c.) nie tworzą uprawnień osób fizycznych do zajmowania lokalu mieszkalnego. W szczególności nie stanowią same przez się tytułu prawnego do zajmowania innego lokalu w rozumieniu art. 8 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 105, poz. 509 ze zm.).

Nie przerywa biegu zasiedzenia wniesienie przez właściciela nieruchomości, przeciwko któremu biegnie zasiedzenie, skargi o wznowienie postępowania zakończonego orzeczeniem stwierdzającym nabycie własności w drodze zasiedzenia.

Nie można uznać, że decyzja organu rentowego jest dotknięta błędem (art. 101 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.), skoro nie został wzruszony prawomocny wyrok sądu oddalający od niej odwołanie.

Szczególny przywilej banku wynikający z art. 50 ust. 1 prawa bankowego nie dotyczy samego trybu ustanowienia hipoteki, lecz jedynie podstawy dokonania jej wpisu. Omawiany przepis zwalnia bank od obowiązku przedstawienia złożonego w formie aktu notarialnego oświadczenia podmiotu, który ustanawia hipotekę, poprzestając na złożeniu dokumentu bankowego stwierdzającego udzielenie kredytu, jego wysokości

Adwokat reprezentujący stronę w postępowaniu odrębnym w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych nie może oczekiwać obniżenia wymagań co do standardu wnoszonych środków zaskarżenia.

Strona nie może wnieść kasacji osobiście powołując się na to, że sąd oddalił jej wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu.

Dopuszczalne jest uściślenie oznaczenia strony przez sąd drugiej instancji w trybie art. 350 k.p.c.

Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na postanowienie organu odwoławczego o stwierdzeniu uchybienia terminu do wniesienia odwołania (art. 134 KPA) nie jest uzależnione od wcześniejszego wezwania do usunięcia naruszenia prawa na podstawie art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm.).

Dla bytu przestępstwa z art. 176 kk – przypisanego oskarżonemu – wystarczające było uczestniczenie w filmowaniu małoletnich, którzy zostali skłonieni do obnażania się i onanizowania. Taka postać czynu lubieżnego powinna być uznana za drastyczną i potraktowana jako okoliczność obciążająca.