Dopuszczalność potrącenia wierzytelności powstałych po ogłoszeniu upadłości w stosunku do jednego z wierzycieli powinna być oceniana według art. 498-505 k.c., a nie według art. 34-37 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (jedn. tekst: Dz.U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512 ze zm.).

Pożyczki udzielane przez spółkę prawa handlowego nie będącą bankiem, prowadzącą w 1992 r. działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek bez zezwolenia Prezesa Narodowego Banku Polskiego, nie podlegały zwolnieniu od opłaty skarbowej.

Zaskarżenie kasacją orzeczenia sądu II instancji nie może opierać się na zarzutach dotyczących uchybień sądu I instancji. Te bowiem podlegają kontroli instancyjnej. Jeśli więc Sąd Najwyższy ocenia prawidłowość orzeczenia sądu II instancji (art. 392 k.p.c.), to konieczne jest rozróżnianie podstawy działania tego sądu. Jeśli zatem orzeczenie sądu I instancji było wydane przed dniem 1 lipca 1996 r., to

Na postanowienie prokuratora o zarządzeniu na podstawie art. 208 kpk zatrzymania i przymusowego doprowadzenia osoby podejrzanej przysługuje zażalenie do sądu rejonowego, w którego okręgu prowadzi się postępowanie, a w wypadkach nie cierpiących zwłoki – do innego sądu rejonowego.

Nie ma usprawiedliwionych podstaw kasacja, oparta na ogólnikowym zarzucie naruszenia przez sąd art. 233 § 1 KPC w sytuacji, gdy dokonane przez sąd ustalenia są niewadliwe i zgodne z treścią materiału dowodowego (art. 39312 KPC).

1. W myśl art. 59 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 268 ze zm.) przekazanie gospodarstwa rolnego następcy lub innej osobie musiało nastąpić w formie aktu notarialnego. Przepis art. 38 ust. 4 ustawy przewidywał tylko możliwość wcześniejszej wypłaty renty w szczególnie uzasadnionych przypadkach, natomiast nie

Okresem pracy górniczej w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (jednolity tekst: Dz. U z 1995 r., Nr 30, poz. 154), który - zgodnie z art. 2 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1994 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 84, poz. 385) podlega uwzględnieniu z

Załatwienie spóźnionego wniosku o kontynuowanie ubezpieczenia społecznego osoby prowadzącej działalność gospodarczą, która nie opłaciła w terminie składek zależy od uznania organu rentowego.

Zasądzenie skapitalizowanych, zaległych odsetek z odsetkami za opóźnienie (art. 482 § 1 k.c.) wyłącza możliwość orzeczenia o odsetkach od tych odsetek.

1. Wydając decyzję o wymierzeniu dodatkowej składki na ubezpieczenie społeczne pracowników na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego (jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r., Nr 68, poz. 330

Ogólnikowa polemika z prawidłową sędziowską oceną materiału dowodowego (art. 233 § 1 KPC) nie stanowi uzasadnionej podstawy kasacji.

Pracodawca nie może dyskryminować lekarzy w zakresie przydzielania im dyżurów.

1. Upływ trzymiesięcznego okresu nieobecności w pracy z powodu tymczasowego aresztowania skutkuje wygaśnięcie stosunku pracy z powołania (art. 66 § 1 w zw. z art. 69 KP) 2. Okres trzech miesięcy trwania tymczasowego aresztu w rozumieniu art. 66 § 1 KP należy liczyć od dnia zatrzymania (art. 224 KPK).

1. Zgłoszenie dowodów dotyczące ustalenia faktów nie mających istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 227 KPC) należy uznać za działanie zmierzające jedynie do zwłoki postępowania (art. 217 § 2 KPC). 2. Sąd Najwyższy w postępowaniu kasacyjnym może przeprowadzić jedynie dowód na wykazanie podstaw kasacji, np. nieważność postępowania. W zakresie stanu faktycznego Sąd Najwyższy jest związany

Pobicie pracownika w czasie pracy uzasadnia rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy sprawcy tego czynu (art. 52 § 1 pkt 1 KP).

Począwszy od dnia 1 lipca 1996 r. osoba pozostająca ze stroną postępowania w stałym stosunku zlecenia nie może być jej pełnomocnikiem i dotyczy to także przypadków udzielenia takiego pełnomocnictwa przed wejściem w życie ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania

W razie gdy w umowie spółki cywilnej uzgodniono podział między określonych wspólników zadań w zakresie prowadzenia działalności spółki, nie wprowadzając przy tym żadnych ograniczeń (kwotowych lub innych), określa to zakres zwykłych czynności, do wykonywania których dany wspólnik jest umocowany.

Osoby pozostające ze stroną w stałym stosunku zlecenia oraz sprawujące zarząd majątku lub interesów strony nie mogą – począwszy od dnia 1 lipca 1996 r. – występować jako pełnomocnicy procesowi tych stron, choćby zostały umocowane przed tą datą.

1. Zgłoszenie przez pracownika zamiaru powrotu do zakładu pracy przed upływem roku od rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy może nastąpić przez każde jego zachowanie, które ujawnia ten zamiar w sposób dostateczny. 2. Pracownik po przejściu na emeryturę może skorzystać z uprawnienia określonego w art. 12 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania