Postępowanie administracyjne wszczęte na podstawie art. 5 ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe (Dz. U. Nr 21, poz. 124 ze zm.) i nie zakończone ostateczną decyzją administracyjną do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105, poz. 509 ze zm.) podlega umorzeniu.

Uzasadniona wątpliwość co do poczytalności oskarżonego, skutkująca, zgodnie z art. 420 pkt 3 kpk, niedopuszczalność postępowania uproszczonego, nie zostaje usunięta przez sam fakt wydania opinii przez biegłych psychiatrów, stwierdzających, że poczytalność oskarżonego nie była w chwili czynu zniesiona ani w znacznym stopniu ograniczona.

Dodatek za wysługę lat przewidziany w § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 lipca 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 55, poz. 273 ze zm.) nie przysługuje do odrębnego wynagrodzenia należnego lekarzowi za czas pełnienia dyżuru zakładowego.

Późniejsze wykrycie prawomocnego wyroku dotyczącego tego samego stosunku prawnego stanowi podstawę wznowienia postępowania, przewidzianą w art. 403 § 3 zd. I k.p.c. - tak jak stanowiło podstawę przewidzianą w art. 403 § 2 zd. I k.p.c. sprzed jego zmiany dokonanej ustawą z dnia 1 marca 1996 r. (Dz.U. Nr 43, poz. 189) - tylko wtedy, gdy wykryty wyrok już istniał w czasie postępowania, którego dotyczy

Artykuł 320 k.p.c. ma zastosowanie także w postępowaniu nakazowym, w jego fazie wywołanej wniesieniem zarzutów.

Oddalenie powództwa w wyniku uwzględnienia zarzutu potrącenia (art. 498 k.c.) oznacza, że sąd uznał umorzenie się nawzajem obu wierzytelności. Do przyjęcia istnienia wierzytelności pozwanego nie wystarcza, że wystąpił on przeciwko powodowi na drogę odrębnego procesu o zapłatę.

Do uzasadnienia orzeczenia sądu drugiej instancji, rozstrzygającego co do istoty sprawy, ma odpowiednie zastosowanie art. 328 §2 k.p.c. (art. 391 k.p.c.).

Rolnik, który na podstawie ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o przekazywaniu gospodarstw rolnych na własność Państwa za rentę i spłaty pieniężne, przekazał Państwu gospodarstwo z wyłączeniem wchodzących w jego skład budynków, zachował tylko własność budynków; własność gruntu, na którym budynki zostały wzniesione, przypadła natomiast Skarbowi Państwa. Jeżeli własność budynków zatrzymanych przez rolnika

Dopuszczalna jest droga sądowa do dochodzenia przez Skarb Państwa opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste.

Nie zachodzi zbieg egzekucji administracyjnej i sądowej do tej samej rzeczy, jeżeli administracyjny organ egzekucyjny i komornik prowadzą egzekucję przeciwko różnym dłużnikom.

Komisanta - w warunkach określonych w art. 770 zd. 2 k.c. - obowiązuje należyta staranność określona rodzajem prowadzonej działalności gospodarczej (art. 355 §2 k.c.). Prowadzenie komisowej sprzedaży samochodów używanych oznacza, że komisant musi liczyć się ze zjawiskiem wprowadzania do obrotu pojazdów kradzionych i dlatego obowiązany jest dokładnie sprawdzać numery identyfikacyjne oraz dokumenty pojazdu

1. Przepis prawa może stanowić podstawę wpisu do księgi wieczystej tylko wówczas, gdy stwierdza nabycie ex lege prawa podlegającego ujawnieniu w księdze wieczystej, bez ustawowego wymagania poświadczenia tego nabycia. 2. Podstawą wpisu do księgi wieczystej nie może być odpis z odpisu dokumentu urzędowego poświadczony przez organ państwowy będący w posiadaniu odpisu tego dokumentu.

Kasacja wniesiona przez stronę (uczestnika) nie posiadającą zdolności sądowej podlega – jako niedopuszczalna – odrzuceniu (art. 3935 kpc).

Udzielenie przez jednego z małżonków pozostających we wspólności majątkowej poręczenia w większym rozmiarze stanowi czynność przekraczającą zakres zwykłego zarządu majątkiem wspólnym i wymaga zgody drugiego małżonka (art. 36 § 2 i art. 37 § 1 i 2 k.r.o.), chyba że zgodnie z porozumieniem stron odpowiedzialność za dług wynikający z poręczenia jest ograniczona do majątku odrębnego poręczyciela.

W prawie spółdzielczym brak jest podstaw do przyjęcia, by dniem (datą) podziału spółdzielni miał być dzień podjęcia uchwały w tym przedmiocie przez walne zgromadzenie. Zawarty w art. 108 § 2 pkt 4 prawa spółdzielczego wymóg, by uchwała o podziale zawierała datę podziału spółdzielni, świadczy o akceptacji przez ustawodawcę rozdziału w czasie obu tych zdarzeń.

Wynikający z art. 12 ust. 2 w związku z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. 1994 r. Nr 85, poz. 388) obowiązek właścicieli lokali ponoszenia w określonym stosunku wydatków związanych z utrzymaniem ich lokali nie oznacza konieczności określania skali tych obciążeń w jednakowej, dla wszystkich tożsamej kwotowo, wysokości za 1 m2 powierzchni lokalu. Konsekwencją powyższego

1.W postępowaniu kasacyjnym odpowiednie stosowanie - dla oznaczenia wartości przedmiotu zaskarżenia - art. 19-23 k.p.c. nie może uzasadniać ponownego ustalania tej wartości. 2.Tożsamość zakresu rozstrzygnięcia kwestionowanego w apelacji i w kasacji wyłącza dopuszczalność oznaczenia w kasacji wartości przedmiotu zaskarżenia'" w kwocie innej niż poprzednio w apelacji.

Wygaśnięcie mandatów członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z dniem odbycia zgromadzenia wspólników zatwierdzającego sprawozdanie, bilans oraz rachunek zysków i strat za ostatni rok urzędowania (art. 196 k.h.), nie jest równoznaczne z zakończeniem kadencji tego zarządu. Uzasadnienie:

Objęcie określonych akcji nowej emisji w związku z podwyższeniem kapitału akcyjnego - tak akcji pieniężnych, jak i aportowych oraz objęcie ich zarówno przez dotychczasowych akcjonariuszy, jak i osoby trzecie - związane jest każdorazowo z konkretną uchwalą walnego zgromadzenia akcjonariuszy o podwyższeniu kapitału. Jeżeli uchwała w tej sprawie pozbawiona była skutków prawnych, to w razie ponownego uchwalenia

Przewidziana w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. 1994 r. Nr 85, poz. 388) zależność prawa własności, wpisanego w księdze wieczystej prowadzonej dla „nieruchomości wspólnej”, od prawa własności wpisanego w księdze prowadzonej dla wyodrębnionego lokalu czyni bezprzedmiotowym podważanie w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych