1. Ustawodawca pozostawił sądowi orzekającemu w przedmiocie wniosku państwa obcego o wydanie osoby ściganej swobodę orzekania w tym sensie, że jest on władny stwierdzić, czy z obowiązujących przepisów prawa, w tym wiążących Polskę dwu- i wielostronnych traktatów międzynarodowych, wynika in concreto dopuszczalność, czy niedopuszczalność wydania tej osoby państwu wnioskującemu. 2. Wydanie osoby ściganej

Kasacja w sprawach o określenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych jest niedopuszczalna (art. 393 pkt 5 KPC).

Kasacja nie przysługuje w sprawie o ustalenie, jakie kwoty otrzymywane z tytułu wynagrodzenia przez wozaków w ramach umowy zlecenia podlegają uwzględnieniu przy obliczaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne (art. 393 pkt 5 KPC).

Nie stanowią dorobku wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za usługi osobiste świadczone przez jednego z małżonków w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Sprawa o wykup gruntu, na podstawie art. 231 § 1 kc, jest „sprawą o świadczenie” w rozumieniu art. 393 pkt 1 kpc.

Zarzut lakoniczności uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia sam przez się nie jest równoznaczny z naruszeniem przepisu art. 328 § 2 kpc, bowiem o jego naruszeniu świadczyłoby dopiero wykazanie, że uzasadnienie zaskarżonego orzeczenia pozbawione jest konkretnych elementów, o których mowa w tym przepisie. Lakoniczne, a więc w pewnym sensie zwięzłe, uzasadnienie może zawierać wszystkie elementy wymagane

W procesie, w którym powód dochodzi roszczenia na podstawie art. 298 § 1 kh przedstawiając prawomocny wyrok, będący źródłem zobowiązania spółki z o.o. wobec powoda, sąd nie ma możliwości badania, czy określone nim zobowiązanie istnieje, a jeśli tak, to w jakim rozmiarze. Okoliczności te mogą być przedmiotem badania jedynie w postępowaniu wszczętym wniesieniem powództwa przeciwegzekucyjnego.

Rozwiązanie stosunku dożywocia powstałego z mocy prawa na podstawie art. 8 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz.U. 1971 r. Nr 27, poz. 250) powoduje przejście prawa własności nieruchomości na dożywotnika.

Skutek w postaci wygaśnięcia wierzytelności zabezpieczonej hipoteką, przewidziany w art. 2 ust. 9 pkt 6 lit. a ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. 1990 r. Nr 79, poz. 464 ze zm.), nie następuje w wypadku przekształcenia w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa przedsiębiorstwa państwowego, które w drodze umowy sprzedaży nabyło nieruchomość

1. Sam fakt, że ofiarą czynu nierządnego było dziecko, nie wystarcza do uznania, że sprawca działał „ze szczególnym okrucieństwem” (art. 168 § 2 kk). Nakazuje jednak zrelatywizować ocenę w tym aspekcie odpowiednio do zwiększonego z reguły w takim wypadku – w porównaniu z wypadkiem, gdy ofiarą była osoba dorosła – stopnia dolegliwości grożących pokrzywdzonemu, zarówno w sferze zdrowia fizycznego i

Postępowanie administracyjne wszczęte na podstawie art. 5 ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe (Dz. U. Nr 21, poz. 124 ze zm.) i nie zakończone ostateczną decyzją administracyjną do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105, poz. 509 ze zm.) podlega umorzeniu.

Uzasadniona wątpliwość co do poczytalności oskarżonego, skutkująca, zgodnie z art. 420 pkt 3 kpk, niedopuszczalność postępowania uproszczonego, nie zostaje usunięta przez sam fakt wydania opinii przez biegłych psychiatrów, stwierdzających, że poczytalność oskarżonego nie była w chwili czynu zniesiona ani w znacznym stopniu ograniczona.

1. Przepis prawa może stanowić podstawę wpisu do księgi wieczystej tylko wówczas, gdy stwierdza nabycie ex lege prawa podlegającego ujawnieniu w księdze wieczystej, bez ustawowego wymagania poświadczenia tego nabycia. 2. Podstawą wpisu do księgi wieczystej nie może być odpis z odpisu dokumentu urzędowego poświadczony przez organ państwowy będący w posiadaniu odpisu tego dokumentu.

W prawie spółdzielczym brak jest podstaw do przyjęcia, by dniem (datą) podziału spółdzielni miał być dzień podjęcia uchwały w tym przedmiocie przez walne zgromadzenie. Zawarty w art. 108 § 2 pkt 4 prawa spółdzielczego wymóg, by uchwała o podziale zawierała datę podziału spółdzielni, świadczy o akceptacji przez ustawodawcę rozdziału w czasie obu tych zdarzeń.

Kasacja wniesiona przez stronę (uczestnika) nie posiadającą zdolności sądowej podlega – jako niedopuszczalna – odrzuceniu (art. 3935 kpc).

Przewidziana w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. 1994 r. Nr 85, poz. 388) zależność prawa własności, wpisanego w księdze wieczystej prowadzonej dla „nieruchomości wspólnej”, od prawa własności wpisanego w księdze prowadzonej dla wyodrębnionego lokalu czyni bezprzedmiotowym podważanie w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych