1. Artykuł 36a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ był i w jego obecnym brzmieniu jest przepisem szczególnym w rozumieniu art. 163 Kpa. Precyzuje wyczerpująco przesłankę wydania decyzji o zmianie pozwolenia na budowę, która stanowi istotne odstąpienie od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunków pozwolenia na budowę. Uznaniu administracyjnemu

Przepisy rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140 ze zm./ w zakresie usytuowania budynku odnoszą się nie tylko do wykonywania nowego budynku, ale również do odbudowy, rozbudowy i nadbudowy istniejącego już w określonym miejscu budynku /par

1. Zawarte w art. 28 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ pojęcie "nienależnego wynagrodzenia płatnika" zostało użyte przez ustawodawcę w stosunkowo wąskim rozumieniu. Jest nim bowiem tylko wynagrodzenie potrącone od kwot podatku pobranego od podatnika nienależnie lub w wysokości wyższej niż należna. 2. Zwrot wynagrodzenia, o którym organ podatkowy

Zapis planu zagospodarowania przestrzennego "zabudowa w pierzejach ulic" oznacza zabudowę wzdłuż linii ulicy i placu, a więc jest to jedynie tzw. zabudowa frontowa.

Zgodnie z art. 21 ust. 6a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - w brzmieniu ustalonym nowelą z dnia 15 lutego 2002 r. /obowiązującym od dnia 26 marca 2002 r./ - podatnik składając wniosek o zwrot różnicy podatku w terminie 25 dni od dnia złożenia deklaracji, powinien mieć do tego czasu, tzn. do dnia złożenia deklaracji,

Gdy strona dokona zgłoszenia robót budowlanych a organ nie nałoży obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę, milczenie organu jest wyrazem zgody na budowę. Ani owo milczenie ani zawiadomienie o nim /o braku sprzeciwu/ nie ma formy i treści czynności podlegającej zaskarżeniu do sądu administracyjnego.

1. W sytuacji ewentualnych wątpliwości co do interpretacji tekstu planu wskazane jest skorzystanie z opinii biegłego w zakresie planowania przestrzennego, nie będącego autorem planu. 2. Aneks modyfikujący wniosek o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu w odróżnieniu od decyzji /postanowienia/ wraz z załącznikami stanowiącymi jej integralną część nie podlega doręczeniu z urzędu stronie

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4f ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i innych źródeł przychodów w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych i inne cele statutowe, z wyjątkiem działalności gospodarczej

Niezgodność zamierzeń inwestycyjnych wynikających z decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz z wniosku o pozwolenie na budowę powinna skutkować decyzja o odmowie wydania pozwolenia na budowę /co do inwestycji określonej przedmiotowo inaczej niż w warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu/.

1. Z uwagi na uregulowania zawarte w art. 3 pkt 6 - ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ nie można uznać, że montaż zewnętrznych rolet nad oknami stanowi roboty wymienione w tym przepisie, a zatem na wykonanie tych prac /1997 r./ nie było wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę ani zgłoszenia właściwemu organowi /art. 28 i art. 29-30 tej ustawy/. 2. Spory

Przepis art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ nie obliguje orzekającego w tej sprawie organu do prowadzenia negocjacji przed wydaniem decyzji zezwalającej na wejście do sąsiedniego lokalu.

Poza ochroną prawną wynikającą z norm prawa pozytywnego pozostają osobiste poglądy, życzenia i oczekiwania stron co do warunków ich egzystencji w relacji w planowanymi inwestycjami. Nieuwzględnienie ich nie może być podstawą kwestionowania legalności, to jest zgodności z prawem wydanego pozwolenia na budowę.

Rozstrzygnięcie sporu między stronami co do tego czy doszło do naruszenia posiadania poszczególnych przewodów kominowych i wentylacyjnych oraz, jak i przez którego ze współwłaścicieli wspólnej ściany budynków przewody te mają być użytkowane nie należy do kompetencji organów administracji architektoniczno-budowlanej. Spór taki podlega bowiem rozstrzygnięciu w postępowaniu cywilnym. Ewentualne zastrzeżenia

1. Decyzja kasacyjna /art. 233 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ powoduje konieczność dalszego prowadzenia tego samego postępowania podatkowego i wydania w jego toku ostatecznego rozstrzygnięcia, bez potrzeby ponownego wydawania w trybie art. 165 par. 2 Ordynacji podatkowej postanowienia o jego wszczęciu. 2. Organ egzekucyjny wystawiając

Podleganie odrębnemu obowiązkowi podatkowemu decyduje o wyodrębnieniu jednostki organizacyjnej, jako podatnika, więc jednocześnie rozstrzyga o jego podmiotowości i odrębności publicznoprawnej. Okoliczność ta przesądza, iż brak jest jakichkolwiek podstaw prawnych, aby krajowy /polski/ urząd skarbowy udzielał zgody, o której mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i

Zarządzenie starosty wydane na podstawie art. 130a ust. 5 i 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./ stanowi akt z zakresu administracji publicznej dotyczący przyznania uprawnienia i obowiązku wynikających z przepisu prawa ujęty w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Artykuł 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym w 1995 r., stanowił, iż wolne od podatku dochodowego były dochody podatników - z wyłączeniem przedsiębiorstw państwowych, spółdzielni oraz spółek - których celem statutowym była działalność, między innymi, w zakresie ochrony środowiska i ochrony

Zarówno względy ekonomii postępowania organów państwowych jak i ochrony autorytetu ich orzeczeń nie zezwalają na dopuszczenie możliwości zajmowania się tą samą sprawą - kontrolą ostatecznych decyzji - oraz na wydanie ewentualnie rozbieżnych orzeczeń przez organ administracyjny i sąd administracyjny.

W świetle art. 6 par. 1a ustawy z dnia 17 czerwca 1996 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 2002 nr 110 poz. 968 ze zm./ niedopuszczalna jest skarga na bezczynność organu egzekucyjnego pierwszej instancji, polegająca na niepodejmowaniu czynności zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych, wniesiona na zasadzie art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym

Podatnik nie może ponosić z datą wsteczną negatywnych konsekwencji zmiany stanowiska organów statystycznych co do klasyfikacji sprzedawanych towarów.

Organ nadzoru budowlanego nie jest zaś właściwy do rozstrzygania ewentualnych sporów między właścicielem budynku a lokatorem kwestionującym działanie właściciela obiektu związane z realizacją obowiązku spoczywającego na nim z mocy art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./.

W świetle przepisu art. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej /Dz.U. nr 81 poz. 351 ze zm./ zobowiązanym do zabezpieczenia obiektów przed zagrożeniem pożarowym są osoby fizyczne, prawne, organizacje lub instytucje je użytkujące oraz, że osoby te wraz z właścicielami, zarządcami i użytkownikami ponoszą odpowiedzialność za naruszenie przepisów przeciwpożarowych. Skoro więc właścicielem

Skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na postanowienie w przedmiocie wyłączenia pracownika lub organu /art. 24 i art. 25 Kpa/ oraz wyznaczenia innego pracownika lub organu /art. 26 Kpa/ jest niedopuszczalna.

Wykonanie decyzji o udostępnieniu terenu polega na znoszeniu działań inwestora, czyli nieczynieniu przeszkód w korzystaniu z nieruchomości w celu wykonania robót budowlanych określonych w decyzji. Nie jest zaś obowiązkiem właściciela usuwanie z jego gruntu jakichkolwiek rzeczy.